Neoadjuvant chemotherapy is a risk factor for bronchopleural fistula after pneumonectomy for non-small cell lung cancer

Kardiochir Torakochirurgia Pol. 2014 Mar;11(1):40-3. doi: 10.5114/kitp.2014.41929. Epub 2014 Mar 27.

Abstract

Introduction: Performing pneumonectomy after neoadjuvant chemotherapy is still controversial. Bronchopleural fistula is a major complication after pneumonectomy. In this study the effect of neoadjuvant chemotherapy on postpneumonectomy bronchopleural fistula was investigated.

Material and methods: A retrospective review of patients who underwent pneumonectomy for non-small cell lung cancer from January 2005 to December 2011 was undertaken. The major complications and operative mortality were analyzed and compared between the patients having neoadjuvant chemotherapy and patients having surgery only.

Results: One hundred and seventy-seven pneumonectomies (77 right and 100 left) were performed during the study period and 49 of these patients (27.7%) received neoadjuvant chemotherapy. Median age was 60 years (range, 32 to 80). The bronchopleural fistula rate was 26.5% (13/49) in the neoadjuvant group versus 3.1% (4/128) in the surgery alone group (p = 0.029). The bronchopleural fistula rate was 16.9% (13/77) in the right pneumonectomy group vs. 4% (4/100) in the left pneumonectomy group (p = 0.004). Overall operative mortality was 5.6%. Mortality in the neoadjuvant group was 8.2% vs. 4.7% in the surgery only group (p = 0.37).

Conclusions: Neoadjuvant chemotherapy and right pneumonectomy is a major risk factor for bronchopleural fistula. Especially right pneumonectomy should be avoided after induction therapy.

Wstęp: Wykonywanie pneumonektomii po chemioterapii neoadiuwantowej wciąż budzi kontrowersje. Przetoka oskrzelowo-opłucnowa jest istotnym powikłaniem po pneumonektomii. W pracy przeanalizowano oddziaływanie chemioterapii neoadiuwantowej na powstawanie przetok oskrzelowo-opłucnowych.

Materiał i metody: Niniejszy retrospektywny przegląd dotyczy chorych, których poddano pneumonektomii w ramach leczenia niedrobnokomórkowego raka płuca pomiędzy styczniem 2005 a grudniem 2011 r. Przeanalizowano istotne powikłania oraz śmiertelność operacyjną, a następnie porównano je pomiędzy pacjentami leczonymi za pomocą chemioterapii neoadiuwantowej oraz pacjentami leczonymi wyłącznie chirurgicznie.

Wyniki: W okresie objętym badaniem wykonano 177 pneumonektomii (77 prawych i 100 lewych), a 49 spośród pacjentów (27,7%) zostało poddanych chemioterapii neoadiuwantowej. Mediana wieku wyniosła 60 lat (zakres: 32–80 lat). Wskaźnik przetok oskrzelowo-opłucnowych wyniósł 26,5% (13/49) w grupie poddanej terapii neoadiuwantowej w porównaniu z 3,1% (4/128) w grupie leczonej wyłącznie chirurgicznie (p = 0,029). Wskaźnik przetok oskrzelowo-opłucnowych wyniósł 16,9% (13/77) w grupie poddanej prawej pneumonektomii w porównaniu z 4% (4/100) w grupie poddanej lewej pneumonektomii (p = 0,004). Całkowita śmiertelność operacyjna wyniosła 5,6%. Śmiertelność w grupie neoadiuwantowej wyniosła 8,2% w porównaniu z 4,7% w grupie leczonej wyłącznie chirurgicznie (p = 0,37).

Wnioski: Chemioterapia neoadiuwantowa oraz prawa pneumonektomia stanowią istotne czynniki ryzyka rozwoju przetok oskrzelowo-opłucnowych. Po terapii indukcyjnej należy w szczególności unikać przeprowadzania prawych pneumonektomii.

Keywords: bronchopleural fistula; neoadjuvant chemotherapy; pneumonectomy.