Introduction: The severity of coronary artery disease (CAD) may have an impact on the outcomes of patients (pts) after aortic valve replacement (AVR) and coronary artery bypass grafting (CABG).
Aim: The aim of the study was to analyze survival after simultaneous AVR and CABG with respect to CAD severity.
Material and methods: The study involved 143 consecutive pts (40 women and 103 men) with a mean age of 65.1 ± 7.7 years treated between 2006 and 2009. The indication for surgery was aortic stenosis accompanied by left main or three-vessel disease (group A; n = 43) and by single- or two-vessel disease (group B; n = 100). In-hospital and late mortality were analyzed. Post-discharge survival was estimated using the Kaplan-Meier method. Moreover, selected preoperative clinical and echocardiographic data as well as intraoperative variables were compared between the groups.
Results: In-hospital mortality was 4.7% in group A and 3.0% in group B (NS). The 12-month and 48-month survival probability rates were 0.88 ± 0.05 and 0.83 ± 0.06 in group A, and 0.97 ± 0.01 and 0.92 ± 0.03 in group B, respectively (p < 0.05). Patients in group A and B differed (p < 0.05) with respect to the preoperative prevalence of arterial hypertension (65.1% vs. 42.0%) and atrial fibrillation (18.6% vs. 6.0%) as well as with regard to the rate of complete revascularization (20.9% vs. 85.0%, group A and B, respectively).
Conclusions: Coronary artery disease severity impacts long-term survival after combined AVR and CABG. Patients with left main or three-vessel disease more often undergo incomplete surgical revascularization, and this fact may be one of the predictors of an unfavorable outcome.
Wstęp: Zaawansowanie choroby wieńcowej może mieć wpływ na wyniki kliniczne leczenia chorych poddanych jednoczesnej wymianie zastawki aortalnej (aortic valve replacement – AVR) oraz pomostowaniu aortalno-wieńcowemu (coronary artery bypass grafting – CABG).
Cel: Analiza przeżycia chorych po jednoczesnych zabiegach AVR i CABG zależnie od zaawansowania choroby wieńcowej.
Materiał i metody: Badaniem objęto 143 kolejnych chorych (40 kobiet i 103 mężczyzn) w wieku 65,1 ± 7,7 roku leczonych w latach 2006–2009. Wskazaniem do operacji było zwężenie zastawki aortalnej ze współistniejącym zwężeniem pnia i chorobą trzech tętnic wieńcowych (grupa A; n = 43) lub chorobą jednej i dwóch tętnic wieńcowych (grupa B; n = 100). Analizowano zgony szpitalne i w obserwacji odległej. Przeżycie po wypisaniu ze szpitala oszacowywano z użyciem metody Kaplana-Meiera. Ponadto porównywano między grupami wybrane dane przed- (kliniczne i echokardiograficzne) oraz śródoperacyjne.
Wyniki: Śmiertelność szpitalna wyniosła 4,7% w grupie A oraz 3,0% w grupie B (NS). Prawdopodobieństwo przeżycia 12 i 48 miesięcy oszacowano odpowiednio na 0,88 ± 0,05 i 0,83 ± 0,06 w grupie A oraz 0,97 ± 0,01 i 0,92 ± 0,03 w grupie B (p < 0,05). Chorzy w grupie A i B różnili się między sobą (p < 0,05) pod względem częstości występowania nadciśnienia tętniczego (65,1% vs 42,0%) i migotania przedsionków (18,6% vs 6,0%) oraz wykonania pełnej rewaskularyzacji serca (20,9% vs 85,0%, odpowiednio w grupie A i B; p < 0,001).
Wnioski: Zaawansowanie choroby wieńcowej ma wpływ na przeżycie w obserwacji odległej u chorych poddanych jednoczesnym zabiegom AVR i CABG. U pacjentów z chorobą pnia i trzech tętnic wieńcowych częściej wykonuje się niepełną rewaskularyzację serca i ten fakt może być jednym z niekorzystnych czynników rokowniczych wyników odległych.
Keywords: aortic valve replacement; combined procedures; coronary artery disease; long-term outcomes; mortality.