Background: Perineal pain is a common but poorly studied adverse outcome following childbirth. Pain may result from perineal trauma due to bruising, spontaneous tears, surgical incisions (episiotomies), or in association with operative vaginal births (ventouse or forceps-assisted births). This is an update of a review last published in 2013.
Objectives: To determine the efficacy of a single administration of paracetamol (acetaminophen) used in the relief of acute postpartum perineal pain.
Search methods: For this update, we searched the Cochrane Pregnancy and Childbirth's Trials Register, ClinicalTrials.gov, the WHO International Clinical Trials Registry Platform (9 December 2019), and reference lists of retrieved studies.
Selection criteria: Randomised controlled trials (RCTs), including cluster-RCTs, comparing paracetamol to placebo. We excluded quasi-RCTs and cross-over trials. Data from abstracts would be included only if authors had confirmed in writing that the data to be included in the review had come from the final analysis and would not change.
Data collection and analysis: Two review authors assessed each study for inclusion and extracted data. One review author reviewed the decisions and confirmed calculations for pain relief scores. We assessed the certainty of the evidence using the GRADE approach.
Main results: This update identified no new trials so the results remain unchanged. However, by applying the GRADE assessment of the evidence, the interpretation of main results differed from previous version of this review. We identified 10 studies involving 2044 women, but all these studies involved either three or four groups, looking at differing drugs or doses. We have only included the 1301 women who were in the paracetamol versus placebo arms of the studies. Of these, five studies (482 women) assessed 500 mg to 650 mg and six studies (797 women) assessed 1000 mg of paracetamol. One study assessed 650 mg and 1000 mg compared with placebo and contributed to both comparisons. We used a random-effects meta-analysis because of the clinical variability among studies. Studies were from the 1970s to the early 1990s, and there was insufficient information to assess the risk of bias adequately, hence the findings need to be interpreted within this context. The certainty of the evidence for the two primary outcomes on which data were available was assessed as low, downgraded for overall unclear risk of bias and for heterogeneity (I² statistic 60% or greater). More women may experience pain relief with paracetamol compared with placebo (average risk ratio (RR) 2.14, 95% confidence interval (CI) 1.59 to 2.89; 10 trials, 1279 women), and fewer women may need additional pain relief with paracetamol compared with placebo (average RR 0.34, 95% CI 0.21 to 0.55; 8 trials, 1132 women). However, the certainty of the evidence was low, downgraded for unclear overall risk of bias and substantial heterogeneity. One study used the higher dose of paracetamol (1000 mg) and reported maternal drug adverse effects. There may be little or no difference in the incidence of nausea (average RR 0.18, 95% CI 0.01 to 3.66; 1 trial, 232 women; low-certainty evidence), or sleepiness (average RR 0.89, 95% CI 0.18 to 4.30; 1 trial, 232 women; low-certainty evidence). No other maternal adverse events were reported. None of the studies assessed neonatal drug adverse effects.
Authors' conclusions: A single dose of paracetamol may improve perineal pain relief following vaginal birth, and may reduce the need for additional pain relief. Potential adverse effects for both women and neonates were not appropriately assessed. Any further trials should also address the gaps in evidence concerning maternal outcomes such as satisfaction with postnatal care, maternal functioning/well-being (emotional attachment, self-efficacy, competence, autonomy, confidence, self-care, coping skills) and neonatal drug adverse effects.
บทนำ: อาการปวดฝีเย็บเป็นผลข้างเคียงที่พบบ่อยหลังการคลอดบุตร แต่มีการศึกษาไม่ดี ความเจ็บปวดอาจเป็นผลมาจากการบาดเจ็บของฝีเย็บอันเนื่องมาจากรอยฟกช้ำ การฉีกขาดที่เกิดขึ้นเอง การตัด (ตัดฝีเย็บ) หรือเกี่ยวกับการคลอดทางช่องคลอด (การคลอดด้วยเครื่องดูดหรือด้วยคีม) นี่คือการอัปเดตของการทบทวนวรรณกรรมที่เผยแพร่ล่าสุดในปี 2013 วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินประสิทธิภาพของการใช้ยาพาราเซตามอล (acetaminophen) เพียงครั้งเดียวที่ใช้ในการบรรเทาอาการปวดฝีเย็บเฉียบพลันหลังคลอด วิธีการสืบค้น: สำหรับการอัปเดตนี้เราได้ค้นหา Cochrane Pregnancy and Childbirth's Trials Register, ClinicalTrials.gov, WHO International Clinical Trials Registry Platform (9 ธันวาคม 2019) และรายการอ้างอิงของการศึกษาที่พบ เกณฑ์การคัดเลือก: Randomized controlled trials (RCTs) รวมทั้ง cluster‐RCTs เปรียบเทียบพาราเซตามอลกับยาหลอก การวิจัยแบบ Quasi‐RCTs และ cross‐over trials ไม่ได้รวมเข้ามาในการทบทวนวรรรกรรมครั้งนี้ ข้อมูลจากบทคัดย่อจะรวมเฉพาะในกรณีที่ผู้เขียนยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรว่าข้อมูลที่จะรวมในการทบทวนวรรณกรรมนั้นมาจากการวิเคราะห์ขั้นสุดท้ายและจะไม่เปลี่ยนแปลง การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: ผู้วิจัย 2 คนได้ทำการประเมินงานวิจัยเพื่อการคัดเข้า และคัดลอกข้อมูลอย่างเป็นอิสระต่อกัน ผู้วิจัย 1 คน ได้ตรวจสอบการตัดสินใจ และยืนยันการคำนวณคะแนนการบรรเทาอาการปวด และประเมินความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยวิธีแนวทางของ GRADE ผลการวิจัย: การอัปเดตนี้ระบุว่าไม่มีการทดลองใหม่ดังนั้นผลลัพธ์จึงไม่เปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตามด้วยการใช้การประเมิน GRADE ของหลักฐาน การตีความผลลัพธ์หลักแตกต่างจากการทบทวนวรรณกรรมรุ่นก่อนหน้านี้ เราพบการศึกษา 10 รายการที่เกี่ยวข้องกับสตรี 2044 คน แต่การศึกษาทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับ 3 หรือ 4 กลุ่มโดยพิจารณายาหรือขนาดที่ต่างกัน เราได้รวมเฉพาะสตรี 1301 คนที่อยู่ในกลุ่มยาพาราเซตามอลเทียบกับยาหลอกในการศึกษาเหล่านี้ ในจำนวนนี้ มีการศึกษา 5 รายการ (สตรี 482 คน) ประเมิน 500 มก. ถึง 650 มก. และการศึกษา 6 รายการ (สตรี 797 คน) ประเมินพาราเซตามอล 1,000 มก. การศึกษาหนึ่งรายการประเมิน 650 มก. และ 1,000 มก. เมื่อเทียบกับยาหลอก และมีส่วนในการเปรียบเทียบทั้งสอง เราใช้ random‐effects meta‐analysis เนื่องจากความแปรปรวนทางคลินิกระหว่างการศึกษา การศึกษาตั้งแต่ทศวรรษ 1970 ถึงต้นทศวรรษ 1990 และมีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะประเมินความเสี่ยงของอคติได้อย่างเพียงพอ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตีความข้อค้นพบภายในบริบทนี้ ความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์หลัก 2 อย่าง ที่มีข้อมูลอยู่นั้นได้รับการประเมินว่าต่ำ โดยลดระดับลงสำหรับความเสี่ยงที่ไม่ชัดเจนโดยรวมของอคติและความแตกต่างกัน ( สถิติ I² 60% ขึ้นไป) สตรีจำนวนมากกว่า อาจได้รับการบรรเทาอาการปวดด้วยพาราเซตามอลเมื่อเทียบกับยาหลอก (อัตราส่วนความเสี่ยงโดยเฉลี่ย (RR) 2.14, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 1.59 ถึง 2.89; การทดลอง 10 รายการ, สตรี 1279 คน) และสตรีจำนวนน้อยกว่าอาจต้องการยาบรรเทาอาการปวดเพิ่มเติม ในกลุ่มพาราเซตามอลเมื่อเทียบกับยาหลอก (เฉลี่ย RR 0.34, 95% CI 0.21 ถึง 0.55; การทดลอง 8 รายการ, สตรี 1132 คน) อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นของหลักฐานอยู่ในระดับต่ำ โดยลดระดับลงเนื่องจากความเสี่ยงโดยรวมของอคติที่ไม่ชัดเจน และความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาหนึ่งรายการ ใช้พาราเซตามอลในปริมาณที่สูงขึ้น (1,000 มก.) และรายงานผลข้างเคียงของยาในมารดา อุบัติการณ์ของอาการคลื่นไส้อาจมีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยหรือไม่แตกต่าง (ค่าเฉลี่ย RR 0.18, 95% CI 0.01 ถึง 3.66; การทดลอง 1 รายการ, สตรี 232 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) หรือง่วงนอน (RR เฉลี่ย 0.89, 95% CI 0.18 ถึง 4.30; การทดลอง 1 รายการ, สตรี 232 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) ไม่มีรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์อื่น ๆ ของมารดา ไม่มีการศึกษาใดที่ประเมินผลข้างเคียงของยาในทารกแรกเกิด ข้อสรุปของผู้วิจัย: ยาพาราเซตามอลเพียงครั้งเดียวอาจช่วยบรรเทาอาการปวดฝีเย็บหลังคลอดทางช่องคลอดและอาจลดความจำเป็นในการบรรเทาอาการปวดเพิ่มเติม ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นต่อทั้งสตรีและทารกแรกเกิดไม่ได้รับการประเมินอย่างเหมาะสม การทดลองเพิ่มเติมใด ๆ ควรจัดการช่องว่างของหลักฐานเกี่ยวกับผลลัพธ์ของมารดา เช่นความพึงพอใจต่อการดูแลหลังคลอดการทำงานของมารดา / ความเป็นอยู่ที่ดี (ความผูกพันทางอารมณ์ ความสามารถในตนเอง ความสามารถ ความเป็นอิสระความมั่นใจการดูแลตนเอง ทักษะการเผชิญปัญหา) และผลกระทบของยาต่อทารกแรกเกิด.
پیشینه: درد پرینه (perineal) شایع است اما پیامد جانبی آن پس از زایمان بهطور ضعیفی مورد مطالعه قرار گرفته است. درد ممکن است ناشی از ترومای پرینه به علت کبودی، پارگیهای خودبهخودی، برشهای جراحی (اپیزیوتومیها) یا ناشی از زایمان واژینال اوپراتیو (زایمانهایی با کمک ونتوس یا فورسپس) باشد. این یک بهروزرسانی از مروری است که آخرین بار در سال 2013 منتشر شد. اهداف: تعیین اثربخشی تجویز تک‐دوز از پاراستامول (استامینوفن) برای تسکین درد حاد پرینه پس از زایمان. روشهای جستوجو: برای این بهروزرسانی، پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین، ClinicalTrials.gov؛ پلتفرم بینالمللی پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (9 دسامبر 2019)، و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جستوجو کردیم. معیارهای انتخاب: کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، شامل RCTهای خوشهای، که به مقایسه پاراستامول با دارونما (placebo) پرداختند. شبه‐RCTها و کارآزماییهای متقاطع (cross‐over) را خارج کردیم. دادههای بهدست آمده از چکیده مقالات فقط در صورتی وارد شدند که نویسندگان بهصورت کتبی تائید کرده باشند که دادههایی که باید در این مرور وارد شوند از تجزیهوتحلیل نهایی بهدست آمده و تغییر نمیکنند. گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها: دو نویسنده مرور هر مطالعه را برای ورود ارزیابی و دادهها را استخراج کردند. یک نویسنده مرور، تصمیمات را بررسی و محاسبات انجام شده را برای نمرات تسکین درد تائید کرد. قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم. نتایج اصلی: این بهروزرسانی هیچ کارآزمایی جدیدی را شناسایی نکرد بنابراین نتایج بدون تغییر باقی میمانند. با این حال، با استفاده از ارزیابی GRADE از شواهد، تفسیر نتایج اصلی متفاوت از نسخه قبلی این مرور بود. ما 10 مطالعه را شامل 2044 زن شناسایی کردیم، اما همه این مطالعات شامل سه یا چهار گروه بودند، که داروها یا دوزهای مختلف را بررسی میکردند. ما فقط 1301 زن را وارد کردیم که در این مطالعات در بازوی پاراستامول در برابر بازوی دارونما قرار داشتند. از این تعداد، پنج مطالعه (482 زن) دوزهای 500 میلیگرم تا 650 میلیگرمی و شش مطالعه (797 زن) دوز 1000 میلیگرمی را از پاراستامول ارزیابی کردند. یک مطالعه دوز 650 میلیگرم و 1000 میلیگرم را در مقایسه با دارونما ارزیابی کرده و در هر دو مقایسه مشارکت داشت. به دلیل تنوع بالینی میان مطالعات، از متاآنالیز اثرات تصادفی استفاده کردیم. مطالعات مربوط به دهه 1970 تا اوایل دهه 1990 بودند و اطلاعات کافی را برای ارزیابی کافی خطر سوگیری (bias) ارائه ندادند، از این رو یافتهها باید در این زمینه تفسیر شوند. قطعیت شواهد برای دو پیامد اولیه که دادههای آنها در دسترس بودند در سطح پائین ارزیابی شد، که دلیل آن، خطر کلی سوگیری نامشخص و ناهمگونی سطح شواهد بود (آماره I2 معادل 60% یا بیشتر). زنان بیشتری ممکن است به تسکین درد با پاراستامول در مقایسه با دارونما دست یابند (میانگین خطر نسبی (RR): 2.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.59 تا 2.89؛ 10 کارآزمایی، 1279 زن)، و احتمالا زنان کمتری با پاراستامول در مقایسه با دارونما نیاز به تجویز ضد‐درد بیشتر خواهند داشت (میانگین RR؛ 0.34؛ 95% CI؛ 0.21 تا 0.55؛ 8 کارآزمایی، 1132 زن). با این حال، به دلیل خطر کلی نامشخص سوگیری و ناهمگونی قابل توجه، سطح قطعیت شواهد پائین بود. در یک مطالعه از دوز بالاتر پاراستامول (1000 میلیگرم) استفاده شده و عوارض جانبی دارو در مادر گزارش شد. ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در بروز تهوع (میانگین RR؛ 0.18؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.66؛ 1 کارآزمایی، 232 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)، یا خوابآلودگی (میانگین RR؛ 0.89؛ 95% CI؛ 0.18 تا 4.30؛ 1 کارآزمایی، 232 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) وجود داشته باشد. هیچ موردی از حوادث جانبی در مادر گزارش نشد. در هیچ یک از مطالعات عوارض جانبی دارو در نوزادان ارزیابی نشد. نتیجهگیریهای نویسندگان: یک تک‐دوز از پاراستامول ممکن است باعث تسکین درد پرینه پس از زایمان واژینال شود، و میتواند نیاز به تجویز ضد‐درد بیشتر را کاهش دهد. عوارض جانبی بالقوه هم در زنان و هم در نوزادان به درستی ارزیابی نشد. کارآزماییهای دیگر باید به شکافهای موجود در شواهد مربوط به پیامدهای مادر مانند رضایت از مراقبتهای پس از زایمان، عملکرد/بهزیستی (well‐being) مادر (وابستگی عاطفی، خود‐کارآمدی، شایستگی، استقلال، اعتماد به نفس، مراقبت از خود، مهارتهای کنار آمدن با مسائل) و عوارض جانبی دارو در نوزادان بپردازند.
Contexte: Les douleurs périnéales sont un effet indésirable courant, mais très peu étudié, consécutif à un accouchement. La douleur pourrait résulter d'un traumatisme périnéal dû à des ecchymoses, des déchirures spontanées, des incisions chirurgicales (épisiotomies), ou en association avec des extractions instrumentales (accouchement assisté par ventouse ou forceps). Il s'agit d'une mise à jour d'une revue publiée pour la dernière fois en 2013.
Objectifs: Déterminer l'efficacité d'une seule administration de paracétamol (acétaminophène) utilisée pour soulager les douleurs périnéales aiguës du post‐partum. STRATÉGIE DE RECHERCHE DOCUMENTAIRE: Pour cette mise à jour, nous avons effectué des recherches dans le registre des essais du groupe Cochrane sur la grossesse et l’accouchement, sur le site ClinicalTrials.gov, sur le Système d'enregistrement international des essais cliniques (ICTRP) (9 décembre 2019) et sur les références bibliographiques des études récupérées. CRITÈRES DE SÉLECTION: Essais contrôlés randomisés (ECR), y compris les ECR en grappes, comparant le paracétamol au placebo. Nous avons exclu les quasi‐ECR et les essais croisés. Les données provenant des résumés ne seront incluses que si les auteurs ont confirmé par écrit que les données à inclure dans la revue proviennent de l'analyse finale et ne seront pas modifiées. RECUEIL ET ANALYSE DES DONNÉES: Deux auteurs de la revue ont évalué chaque étude pour l'inclusion et l'extraction des données. Un auteur de la revue a examiné les décisions et confirmé les calculs des scores de soulagement de la douleur. Nous avons évalué le niveau de confiance des données probantes en utilisant la méthode GRADE. RÉSULTATS PRINCIPAUX: Cette mise à jour n'a pas identifié de nouvel essai, de sorte que les résultats restent inchangés. Toutefois, en appliquant l'évaluation des données probantes par la méthode GRADE, l'interprétation des principaux résultats a différé de la version précédente de cette revue. Nous avons identifié 10 études portant sur 2044 femmes, mais toutes ces études ont porté sur trois ou quatre groupes, et ont porté sur des médicaments ou des doses différentes. Nous n'avons inclus que les 1301 femmes qui se trouvaient dans les bras paracétamol comparé au placebo des études. Parmi celles‐ci, cinq études (482 femmes) ont évalué 500 mg à 650 mg et six études (797 femmes) ont évalué 1000 mg de paracétamol. Une étude a évalué 650 mg et 1000 mg par rapport à un placebo et a contribué aux deux comparaisons. Nous avons utilisé une méta‐analyse à effets aléatoires en raison de la variabilité clinique entre les études. Ces études dataient des années 70 et s'étendaient jusqu'au début des années 90. Elles contenaient des informations insuffisantes pour évaluer correctement les risques de biais. Les conclusions doivent donc être interprétées selon ce contexte précis. Le niveau de confiance des données probantes pour les deux critères de jugement principaux sur lesquels des données étaient disponibles a été évaluée comme faible, abaissé en raison d’un risque global de biais peu clair et de l'hétérogénéité (statistique I² de 60 % ou plus). Davantage de femmes pourraient ressentir un soulagement de la douleur avec le paracétamol par rapport au placebo (risque relatif (RR) moyen 2,14, intervalle de confiance (IC) à 95 % 1,59 à 2,89 ; 10 essais, 1279 femmes), et moins de femmes pourraient avoir besoin d'un soulagement supplémentaire de la douleur avec le paracétamol par rapport au placebo (RR moyen 0,34, IC à 95 % 0,21 à 0,55 ; 8 essais, 1132 femmes). Cependant, le niveau de confiance des données probantes était faible, abaissée en raison d'un risque global de biais peu clair et d'une hétérogénéité substantielle. Une étude a utilisé la dose la plus élevée de paracétamol (1000 mg) et rapporté les effets indésirables des médicaments chez la mère. Il pourrait y avoir peu ou pas de différence dans l'incidence de la nausée (RR moyen 0,18, IC à 95 % 0,01 à 3,66 ; 1 essai, 232 femmes ; données probantes d’un niveau de confiance faible), ou de la somnolence (RR moyen 0,89, IC à 95 % 0,18 à 4,30 ; 1 essai, 232 femmes ; données probantes d’un niveau de confiance faible). Aucun autre événement indésirable chez la mère n'a été rapporté. Aucune de ces études n'a évalué les effets indésirables des médicaments chez les nouveau‐nés.
Conclusions des auteurs: Une dose unique de paracétamol pourrait améliorer le soulagement de la douleur périnéale après un accouchement par voie basse, et pourrait réduire la nécessité d'un soulagement supplémentaire de la douleur. Les effets indésirables potentiels pour les femmes et les nouveau‐nés n'ont pas été évalués de manière appropriée. Tout nouvel essai devrait également aborder les lacunes dans les données probantes concernant les critères de jugement maternels tels que la satisfaction des soins postnatals, le fonctionnement/bien‐être maternel (attachement émotionnel, auto‐efficacité, compétence, autonomie, confiance, soins personnels, capacités d'adaptation) et les effets indésirables des médicaments chez les nouveau‐nés.
Antecedentes: El dolor perineal es un desenlace adverso frecuente, pero poco estudiado, que se presenta después del parto. El dolor puede ser resultado del traumatismo perineal debido a hematomas, desgarros espontáneos, incisiones quirúrgicas (episiotomías), o estar asociado con procedimientos quirúrgicos durante el parto (ventosa o fórceps para ayudar al parto). Ésta es una actualización de una revisión publicada en 2013.
Objetivos: Determinar la eficacia de una administración única de paracetamol (acetaminofeno) para aliviar el dolor perineal posparto agudo. MÉTODOS DE BÚSQUEDA: Para esta actualización se hicieron búsquedas en el registro de ensayos del Grupo Cochrane de Embarazo y parto (Cochrane Pregnancy and Childbirth), ClinicalTrials.gov, la Plataforma de registros internacionales de ensayos clínicos de la OMS (9 de diciembre de 2019, y en las listas de referencias de los estudios obtenidos. CRITERIOS DE SELECCIÓN: Ensayos controlados aleatorizados (ECA), incluidos los ECA por conglomerados, que compararon el paracetamol con placebo. Se excluyeron los ensayos cruzados (cross‐over) y los ensayos cuasialeatorizados. Los datos de los resúmenes solo se incluirían si los autores hubieran confirmado por escrito que los datos que se iban a incluir en la revisión procedían del análisis final y no cambiarían. OBTENCIÓN Y ANÁLISIS DE LOS DATOS: Dos autores de la revisión evaluaron cada artículo para su inclusión y extrajeron los datos. Un autor de la revisión examinó las decisiones y confirmó los cálculos de las puntuaciones de alivio del dolor. La certeza de la evidencia se evaluó mediante los criterios GRADE.
Resultados principales: En esta actualización no se identificaron nuevos ensayos, por lo que los resultados se mantienen sin cambios. Sin embargo, al aplicar la evaluación GRADE de la evidencia, la interpretación de los resultados principales difirió de la versión anterior de esta revisión. Se identificaron diez estudios con 2044 mujeres, pero todos estos estudios incluyeron tres o cuatro grupos que analizaron diferentes fármacos o dosis. Solo se han incluido a las 1301 mujeres que estaban en los brazos de paracetamol versus placebo de los estudios. De estos estudios, cinco (482 mujeres) evaluaron 500 mg a 650 mg y seis (797 mujeres) evaluaron 1000 mg de paracetamol. Un estudio evaluó 650 mg y 1000 mg en comparación con placebo y contribuyó a ambas comparaciones. Debido a la variabilidad clínica entre los estudios se utilizó un metanálisis de efectos aleatorios. Los estudios se realizaron desde los años setenta hasta principios de los años noventa y no hubo información suficiente para evaluar adecuadamente el riesgo de sesgo, por lo que los resultados se deben interpretar en ese contexto. La certeza de la evidencia de los dos desenlaces principales sobre los que hubo datos disponibles se consideró baja, y se disminuyó por riesgo general de sesgo incierto y por la heterogeneidad (estadística I² del 60% o mayor). Un mayor número de mujeres puede experimentar alivio del dolor con el paracetamol en comparación con placebo (razón de riesgos [RR] promedio 2,14; intervalo de confianza [IC] del 95%: 1,59 a 2,89; diez ensayos, 1279 mujeres), y un menor número de mujeres puede necesitar un alivio adicional del dolor con el paracetamol en comparación con placebo (RR promedio 0,34; IC del 95%: 0,21 a 0,55; ocho ensayos, 1132 mujeres). Sin embargo, la certeza de la evidencia fue baja, y se disminuyó debido al riesgo general de sesgo y a la heterogeneidad significativa. Un estudio utilizó la dosis más alta de paracetamol (1000 mg) e informó sobre los efectos adversos del fármaco en la madre. Puede haber poca o ninguna diferencia en la incidencia de náuseas (RR promedio 0,18; IC del 95%: 0,01 a 3,66; un ensayo, 232 mujeres; evidencia de certeza baja), o la somnolencia (RR promedio 0,89; IC del 95%: 0,18 a 4,30; un ensayo, 232 mujeres; evidencia de certeza baja). No se informaron otros eventos adversos en la madre. Ninguno de los estudios evaluó los efectos adversos de los fármacos en los neonatos.
Conclusiones de los autores: Una sola dosis de paracetamol puede mejorar el alivio del dolor perineal después de un parto vaginal y puede reducir la necesidad de un alivio adicional del dolor. No se evaluaron adecuadamente los posibles efectos adversos en las mujeres ni en los neonatos. Cualquier ensayo adicional debe abordar las insuficiencias en la evidencia relacionadas con desenlaces maternos como la satisfacción con la atención posnatal, la funcionalidad/bienestar materno (apego emocional, autoeficacia, competencia, autonomía, confianza, autocuidado, habilidades de afrontamiento) y los efectos adversos de los fármacos en los neonatos.
Copyright © 2021 The Cochrane Collaboration. Published by John Wiley & Sons, Ltd.