Introduction: Over the past few years, there has been an increase in lung and diaphragm ultrasound applications as a tool to evaluate the outcomes and settings of noninvasive respiratory supports. However, actual clinical practices in this field are yet to be known. The aim of this study was to investigate the current clinical utilization of ultrasound for noninvasive respiratory supports on an international level.
Materials and methods: The study employed an online survey consisting of 32 items, which was sent via email to intensivists, pulmonologists, emergency medicine physicians, and other specialists with expertise in using ultrasound and/or noninvasive respiratory supports.
Result: We collected 52 questionnaires. The ultrasound study of diaphragm dysfunction was well-known by the majority of respondents (57.7%). Diaphragm performance was used as a weaning failure predictor (48.5%), as a predictor of noninvasive ventilation failure (38.5%) and as a tool for the ventilator settings adjustment (30.8%). In patients with acute respiratory failure, 48.1% used ultrasound to assess the damaged lung area to set up ventilatory parameters, 34.6% to monitor it after noninvasive ventilation application, and 32.7% to match it with the ventilatory settings for adjustment purposes. When administering high flow nasal cannula - oxygen therapy, 42.3% of participants used ultrasound to evaluate lung involvement and assess flow parameters.
Conclusions: Lung and diaphragm ultrasound is an established clinical practice to evaluate noninvasive respiratory supports outcomes and settings. Further studies are needed to evaluate the educational aspects to increase confidence and indications for its use.
ÖZ: Noninvaziv solunum desteğinde akciğer ve diyafram ultrasonu: Gerçek bir araç mı yoksa moda mı?
Giriş: Son birkaç yılda, noninvaziv solunum desteklerinin sonuçlarını ve ayarlarını değerlendirmek için bir araç olarak akciğer ve diyafram ultrason uygulamalarında bir artış olmuştur. Bununla birlikte, bu alandaki gerçek klinik uygulamalar henüz bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, uluslararası düzeyde non-invaziv solunum desteklerini uygularken ultrasonun klinik kullanımındaki mevcut durumunu araştırmaktır.
Materyal ve Metod: Çalışmada, yoğun bakım, göğüs hastalıkları ve acil tıp hekimlerine, ultrason ve/veya noninvaziv ventilasyon deneyimi olan diğer uzmanlara 32 madde içeren çevrimiçi bir anket e-posta yoluyla gönderildi.
Bulgular: Elli iki anket sonucu kaydedildi. Diyafram disfonksiyonunun ultrason değerlendirmesi, katılımcıların çoğunluğu (%57,7) tarafından iyi biliniyordu. Diyafram performansını, weaning başarısızlığının öngörücüsü olarak (%48,5)’i, noninvaziv ventilasyon başarısızlığının öngörücüsü olarak (%38,5) ve ventilatör ayarlarının ayarlanması için (%30,8) olarak kullanıldığı görüldü. Akut solunum yetmezliği olan hastaların %48,1’inde ventilasyon parametrelerini ayarlamak için, %34,6’sında noninvaziv ventilasyon uygulamasını takiben, %32,7’sinde ise mekanik ventilatör parametrelerini ayarlama amacıyla ultrason kullanılmaktaydı. Yüksek akışlı nazal kanül-oksijen tedavisi sırasında, katılımcıların %42,3’ü akım parametrelerini değerlendirmek amacıyla ultrason kullanmaktaydı.
Sonuç: Akciğer ve diyafram ultrasonu, noninvaziv solunum desteği sonuçlarını ve ayarlarını değerlendirmek için kullanılan bir klinik uygulamadır. Kullanımına yönelik güveni ve endikasyonları arttırmak için eğitimsel yönleri değerlendiren daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.