Maternal serum apelin-13 levels in early- and late-onset preeclampsia

Turk J Obstet Gynecol. 2024 Dec 12;21(4):235-241. doi: 10.4274/tjod.galenos.2024.37657.

Abstract

Objective: To assess whether alterations in maternal serum apelin-13 levels differ between early-onset preeclampsia (EO-PE) and late-onset preeclampsia (LO-PE).

Materials and methods: A prospective case-control study included 90 preeclamptic cases and 90 normotensive healthy pregnant women as controls. Preeclampsia cases were subclassified as EO-PE and LO-PE. Blood samples were collected, centrifuged, and the separated serum was stored at -80°C for further testing. Ethylenediamine tetraacetic acid blood was used for complete blood count. Serum sample was used for analysis of biochemical parameters. Maternal serum apelin-13 concentrations were measured using ELISA. Demographic details and fetal outcomes were recorded.

Results: Results indicated significantly lower gestational age at sampling and delivery in preeclampsia cases. Blood pressure (systolic, diastolic, and mean arterial pressure) was elevated in preeclampsia. Maternal serum apelin-13 levels (261.7±110.6 pg/mL) were significantly reduced in preeclamptic cases compared to controls (575.3±164.7 pg/mL). Adverse fetal outcomes were more prevalent in preeclampsia. Regarding EO-PE and LO-PE, gestational age at sampling and delivery was lower in EO-PE compared to LO-PE. Maternal serum apelin-13 levels (371.3±116.0 pg/mL) were higher in EO-PE. A 40.9% reduction in apelin-13 levels was observed in LO-PE compared to EO-PE, indicating a gradual reduction in apelin-13 levels in preeclampsia. Adverse fetal outcomes, such as birth weight (1.8±0.5 kg), were lower, and other adverse outcomes were higher in EO-PE compared to LO-PE.

Conclusion: Circulating serum apelin-13 concentration was reduced in preeclampsia and was higher in EO-PE than in LO-PE. Apelin-13 serves as a potential indicator for discriminating early-onset preeclampsia.

Amaç: Erken başlangıçlı preeklampsi (EO-PE) ve geç başlangıçlı preeklampsi (LO-PE) arasında maternal serum apelin-13 düzeylerindeki değişikliklerin farklılık gösterip göstermediğini araştırmak planlanmıştır.

Gereç ve yöntemler: Bu çalışmaya 90 preeklamptik olgu ve 90 normotansif sağlıklı gebe kontrol olarak dahil edildi. Preeklampsi olguları EO-PE ve LO-PE olarak alt sınıflara ayrıldı. Maternal kan örnekleri toplandı, santrifüj edildi ve serum örnekleri daha ileri testler için -80°C’de saklandı. Tam kan sayımı için etilendiamin tetraasetik asitli kan örnekleri kullanıldı. Serum örneği biyokimyasal parametrelerin analizi için kullanıldı. Maternal serum apelin-13 düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü. Demografik bilgiler ve fetal sonuçlar kaydedildi.

Bulgular: Preeklampside örnekleme ve doğum sırasında anlamlı olarak daha düşük gebelik yaşı tespit edildi. Kan basıncı (sistolik, diyastolik ve ortalama arter basıncı) preeklampside anlamlı olarak yüksekti. Maternal serum apelin-13 (261,7±110,6 pg/mL) düzeyleri preeklamptik olgularda anlamlı olarak düşüktü (575,3±164,7 pg/mL). Olumsuz fetal sonuçlar preeklampside daha fazlaydı. EO-PE ve LO-PE ile ilgili olarak, örnekleme ve doğum anındaki gebelik yaşı EO-PE’de LO-PE’den anlamlı olarak düşüktü. Maternal serum apelin-13 (371,3±116,0 pg/mL) düzeyleri EO-PE’de LO-PE’den anlamlı olarak yüksekti. Başka bir deyişle, LO-PE’de EO-PE’ye göre apelin-13 düzeylerinde %40,9 azalma gözlendi, bu da preeklampside apelin-13 düzeylerinin kademeli olarak azaldığını göstermektedir. Doğum ağırlığı (1,8±0,5 kg) EO-PE’de LO-PE’den düşüktü, diğer olumsuz fetal sonuçlar ise EO-PE’de LO-PE’den fazlaydı.

Sonuç: Dolaşımdaki maternal serum apelin-13 düzeyleri preeklampside düşüktü. Düzeyler EO-PE’de LO-PE’den anlamlı olarak daha yüksekti. Apelin-13’ün erken başlangıçlı preeklampsinin ayrımında belirteç görevi gördüğü kanıtlanmıştır.

Keywords: Apelin-13; adverse fetal outcomes; early-onset preeclampsia; late-onset preeclampsia; vasoconstriction.