Co-expression of t(15;17) and t(8;21) in a Case of Acute Promyelocytic Leukemia: Review of the Literature

Turk J Haematol. 2013 Dec;30(4):400-4. doi: 10.4274/Tjh.2012.0180. Epub 2013 Dec 5.

Abstract

Additional chromosomal abnormalities in acute myelogenous leukemia have been identified as one of the most important prognostic factors. Favorable chromosomal changes such as t(8;21), inv(16), and t(15;17) are associated with higher rates of complete remission and event-free survival. Translocation (15;17) characterizes acute promyelocytic leukemia (APL) (French-American-British class M3) in almost all patients. Secondary chromosomal abnormalities are also present in approximately 23%-29% of patients with newly diagnosed APL. The prognostic implications of t(8;21) and other secondary cytogenetic aberrations in APL are reviewed here. We present a 47-year-old woman diagnosed with APL whose initial cytogenetic analysis included both t(8;21) and t(15;17). The initial induction chemotherapy included 3 days of idarubicin (12 mg/m2/day) and daily all-trans retinoic acid (ATRA; 45 mg/m2/day). At the sixth week of treatment, a control bone marrow biopsy was found to be normocellular, t(15;17) bcr3 and t(8;21) were negative, and t(15;17) bcr1 fusion transcripts were reduced from 5007 (1.78525699%) copies per 1 µg RNA to 40 (0.00062020%) with real-time quantitative polymerase chain reaction. Consolidation with 4 days of idarubicin (5 mg/m2/day), ATRA (45 mg/m2/day for 15 days), and cytarabine (1 g/m2/day for 4 days) was then started. However, the patient became pancytopenic and had neutropenic fever after consolidation treatment. Unfortunately, she died 3 months after the time of APL diagnosis, due to acute respiratory distress syndrome-like respiratory problems and multiorgan dysfunction requiring respiratory support and hemodialysis.

Conflict of interest: None declared.

Akut miyeloid lösemide ek kromozomal anomaliler en önemli prognostik faktörlerden biri olarak belirlenmiştir. Translokasyon t(8;21), inv(16), ve t(15;17) gibi olumlu kromozomal değişiklikler daha yüksek tam remisyon ve olaysız sağkalım ile ilişkilidir. Translokasyon (15;17) neredeyse tüm hastalarda akut promiyelositik lösemiyi (APL) tanımlamaktadır (Fransız-Amerikan-İngiliz [FAB] sınıf M3). Yeni tanı alan APL hastalarının yaklaşık %23-29’unda ikincil kromozomal anomaliler de bulunmaktadır. Bu olgu vesilesiyle APL’de t(8;21) ve diğer ikincil sitogenetik aberasyonların prognostik etkileri gözden geçirilmiştir. APL tanısı konan 47 yaşındaki kadın hastanın tanı anındaki sitogenetik analizinde t(8;21) ve t(15;17) birlikteliği saptandı. Başlangıç indüksiyon kemoterapisi 3 gün idarubisin (12 mg/m2/gün), ve günlük all-trans retinoik asit (ATRA) (45 mg/m2/gün) içermekteydi. Tedavinin 6. haftasında yapılan kontrol kemik iliği biyopsisi normoselülerdi. t(15;17) bcr3 ve t(8;21) negatifti, ve gerçek zamanlı kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu (RQ-PCR) ile tespit edilen t(15;17) bcr1 füzyon transkriptleri 5007 (1,78525699 %) kopya/1 µg RNA’dan 40 (0,00062020 %)’a düşmüştü. Bunun üzerine 4 gün idarubisin (5 mg/m2/gün), 15 gün ATRA (45 mg/m2/gün), ve 4 gün sitarabin (1 g/m2/gün) içeren konsolidasyon tedavisi başlandı. Konsolidasyon tedavisi sonrasında hastada pansitopeni ve nötropenik ateş tablosu gelişti. APL tanısından 3 ay sonra, solunum desteği ve hemodiyaliz gerektiren çoklu organ fonksiyon bozukluğu ve ARDS-benzeri solunum problemleri nedeniyle hasta kaybedildi.

Keywords: Acute promyelocytic leukemia; Additional chromosomal abnormalities.