Objective: To study the prevalence of hearing loss (HL) and to identify the possible risk factors causing HL.
Methods: This retrospective study was conducted from January 2014-December 2016 at a tertiary hospital in Malaysia. All neonates admitted to the neonatal intensive care unit (NICU), Universiti Kebangsaan Malaysia Medical Centre (UKMMC) were screened with a two-step protocol using an automated auditory brain response (AABR) and/or Otoacoustic Emission and auditory brain response (ABR). Descriptive analysis was used for the prevalence of HL, degree of HL and number of risk factors per infant.
Results: A total of 2713 babies underwent hearing screening in NICU was enrolled in this study. Two thousand six hundred eight (96%) babies passed the screening test and 214 (4%) babies required further diagnostic test. Only 105 (49%) babies completed diagnostic tests. Out of 105 babies, 40 (38.1%) babies had HL. Mild HL was the commonest HL with 22 (55%), moderate HL was in seven babies (17.5%), severe HL in two babies (5%), and profound HL in nine babies (22.5%). The presence of craniofacial anomalies was the only significant independent risk factor for HL with p<0.05 with an odds ratio of 0.105 CI 95% [0.028-0.389]. Of Babies with the presence of three or more risk factors, 100% of them had HL.There was an increased risk of hearing loss in those with craniofacial anomalies up to 11 times higher compared to those without such anomalies.
Conclusion: The prevalence of HL among the NICU babies was 1.5% and mild HL was the commonest degree of HL (55%).
Amaç: İşitme kaybı (İK) prevalansını araştırmak ve işitme kaybına neden olabilecek risk faktörlerini saptamaktır.
Yöntem: Bu retrospektif çalışma, Ocak 2014-Aralık 2016 tarihleri arasında Malezya’daki bir üçüncü basamak hastanede gerçekleştirilmiştir. Malezya Kebangsaan Üniversitesi Tıp Merkezi yenidoğan yoğun bakım ünitesine kabul edilen tüm yenidoğanlarda, otomatik işitsel beyin yanıtı (AABR) ve/veya otoakustik emisyon ve işitsel beyin yanıtı (ABR) yöntemleri kullanılarak iki aşamalı bir protokol izlenmiştir. Bebek başına işitme kaybı prevalansı, işitme kaybı derecesi ve risk faktörlerinin sayısı için betimsel analiz kullanılmıştır.
Bulgular: Bu çalışmaya katılan toplam 2713 bebeğe işitme taraması yapılmıştır. İki bin altı yüz sekiz (%96) bebek tarama testini geçmiştir ve 214 (%4) bebek için tanılama testine ihtiyaç duyulmuştur. Sadece 105 (%49) bebek tanılama testini tamamlamıştır. 105 bebeğin 40’ında (%38,1) İK bulunmuştur. En sık olarak hafif İK 22 bebekte (%55) görülürken, yedi bebekte (%17.5) orta seviyede İK, iki bebekte (%5) şiddetli İK ve dokuz bebekte (%22.5) ise derin İK belirlenmiştir. Kraniyofasiyal anomaliler İK için tek anlamlı bağımsız risk faktörüdür (p<0.05), olasılık oranı 0.105 GA %95’tir [0.028-0.389]. Üç veya daha fazla risk faktörü bulunan bebeklerin %100’ünde İK saptanmıştır.
Sonuç: Araştırmaya katılan bebeklerde işitme kaybı prevalansı %1.5 ve en yaygın İK (%55) hafif derecede HL olarak belirlenmiştir.
Keywords: Craniofacial anomalies; hearing loss; intensive care unit; universal hearing screening.
Copyright Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine.