Introduction: Steroid-induced central hypothyroidism (CH) is a frequent but under-diagnosed hormonal disturbance in children treated for acute lymphoblastic leukaemia (ALL) and lymphoma.
Aim of the study: To determine the occurrence, frequency of symptoms, replacement therapy administration, and association of CH with glucocorticoid therapy in children treated for haematological malignancies.
Material and methods: A prospective clinical survey was conducted on 21 patients (61.9% male, mean age 9.1 years) treated in the Children's Hospital Zagreb during 2019, of whom 12 were treated for for ALL and 6 for Hodgkin lymphoma (HL), based on clinical (signs and symptoms) and laboratory data (hormonal status).
Results: Overt CH was verified in 15 (71.4%) and mild CH in 3 patients (14.2%). The most common symptoms and signs were fatigue, apathy, and electrolyte imbalance, observed in 50% of CH cases. Hormonal substitutional therapy was initiated in 44.4% of affected patients, during a mean of 2.08 months, with significant clinical improvement. Overt CH was more prevalent in patients with ALL than in those with HL (p = 0.025). Among children with ALL there was no difference in CH occurrence between the prednisone and dexamethasone groups; however, dexamethasone-induced CH was more frequently symptomatic (p = 0.03). The prednisone dosage played no role in CH incidence in patients with HL.
Conclusions: Further studies are needed to determine the real incidence of thyroid dysfunction during intensive chemotherapy treatment in children with ALL and lymphoma. Recommendations for optimal hormonal replacement therapy and a follow-up plan for paediatric oncology patients with CH are also urgently required.
Wprowadzenie: Centralna niedoczynność tarczycy wywołana przez steroidy (CH) jest raczej częstym, ale jednocześnie niezdiagnozowanym wystarczająco czynnikiem zaburzeń hormonalnych u dzieci leczonych na ostrą białaczkę limfoblastyczną (ALL) i chłoniaka.
Cel pracy: Określenie występowania, częstotliwości objawów, podawanie terapii zastępczej i powiązania CH z leczeniem glikokortykosteroidami u dzieci leczonych z powodu złośliwych nowotworów hematologicznych.
Metody: Perspektywiczne badanie kliniczne zostało przeprowadzone na 21 chorych (61,9% chłopców, średni wiek 9,1 roku), leczonych w Szpitalu Dziecięcym w Zagrzebiu w 2019 r., z czego 12 na ALL, a 6 na chłoniaka Hodgkina (HL), w oparciu o dane kliniczne (objawy) i laboratoryjne (stan hormonów).
Wyniki: Wyraźna CH została potwierdzona w 15 przypadkach (71,4%), a łagodna CH u 3 pacjentów (14,2%). Najczęstszymi objawami było zmęczenie, apatia i brak równowagi elektrolitowej, obserwowane w 50% przypadków CH. Leczenie zastępczo-hormonalne wprowadzono u 44,4% chorych, średnio przez 2,08 miesiąca, z uzyskaniem istotnej poprawy klinicznej. Wyraźna CH była znacznie częstsza u pacjentów z ALL niż tylko z HL (p = 0,025). Wśród dzieci z ALL nie było różnicy w występowaniu CH między grupą prednizonu i deksametazonu, jednak częściej występowała objawowa CH wywołana przez deksametazon (p = 0,03). Dawka prednizonu nie odgrywała żadnej roli w zachorowaniu na CH u pacjentów z HL.
Wnioski: Potrzebne są dalsze badania w celu określenia rzeczywistego występowania dysfunkcji tarczycy podczas leczenia z zastosowaniem chemioterapii u dzieci z ALL oraz z chłoniakiem. Pilne są również zalecenia dotyczące optymalnej, zastępczej terapii hormonalnej oraz planu monitorowania pacjentów onkologicznych dziecięcych z CH.
Keywords: acute lymphoblastic leukaemia; childhood.; hypothyroidism; glucocorticoids.