Background: To increase people's access to rehabilitation services, particularly in the context of the COVID-19 pandemic, we need to explore how the delivery of these services can be adapted. This includes the use of home-based rehabilitation and telerehabilitation. Home-based rehabilitation services may become frequently used options in the recovery process of patients, not only as a solution to accessibility barriers, but as a complement to the usual in-person inpatient rehabilitation provision. Telerehabilitation is also becoming more viable as the usability and availability of communication technologies improve.
Objectives: To identify factors that influence the organisation and delivery of in-person home-based rehabilitation and home-based telerehabilitation for people needing rehabilitation.
Search methods: We searched PubMed, Global Health, the VHL Regional Portal, Epistemonikos, Health Systems Evidence, and EBM Reviews as well as preprints, regional repositories, and rehabilitation organisations websites for eligible studies, from database inception to search date in June 2022. SELECTION CRITERIA: We included studies that used qualitative methods for data collection and analysis; and that explored patients, caregivers, healthcare providers and other stakeholders' experiences, perceptions and behaviours about the provision of in-person home-based rehabilitation and home-based telerehabilitation services responding to patients' needs in different phases of their health conditions. DATA COLLECTION AND ANALYSIS: We used a purposive sampling approach and applied maximum variation sampling in a four-step sampling frame. We conducted a framework thematic analysis using the CFIR (Consolidated Framework for Implementation Research) framework as our starting point. We assessed our confidence in the findings using the GRADE-CERQual (Confidence in the Evidence from Reviews of Qualitative research) approach. MAIN RESULTS: We included 223 studies in the review and sampled 53 of these for our analysis. Forty-five studies were conducted in high-income countries, and eight in low-and middle-income countries. Twenty studies addressed in-person home-based rehabilitation, 28 studies addressed home-based telerehabilitation services, and five studies addressed both modes of delivery. The studies mainly explored the perspectives of healthcare providers, patients with a range of different health conditions, and their informal caregivers and family members. Based on our GRADE-CERQual assessments, we had high confidence in eight of the findings, and moderate confidence in five, indicating that it is highly likely or likely respectively that these findings are a reasonable representation of the phenomenon of interest. There were two findings with low confidence. High and moderate confidence findings Home-based rehabilitation services delivered in-person or through telerehabilitation Patients experience home-based services as convenient and less disruptive of their everyday activities. Patients and providers also suggest that these services can encourage patients' self-management and can make them feel empowered about the rehabilitation process. But patients, family members, and providers describe privacy and confidentiality issues when services are provided at home. These include the increased privacy of being able to exercise at home but also the loss of privacy when one's home life is visible to others. Patients and providers also describe other factors that can affect the success of home-based rehabilitation services. These include support from providers and family members, good communication with providers, the requirements made of patients and their surroundings, and the transition from hospital to home-based services. Telerehabilitation specifically Patients, family members and providers see telerehabilitation as an opportunity to make services more available. But providers point to practical problems when assessing whether patients are performing their exercises correctly. Providers and patients also describe interruptions from family members. In addition, providers complain of a lack of equipment, infrastructure and maintenance and patients refer to usability issues and frustration with digital technology. Providers have different opinions about whether telerehabilitation is cost-efficient for them. But many patients see telerehabilitation as affordable and cost-saving if the equipment and infrastructure have been provided. Patients and providers suggest that telerehabilitation can change the nature of their relationship. For instance, some patients describe how telerehabilitation leads to easier and more relaxed communication. Other patients describe feeling abandoned when receiving telerehabilitation services. Patients, family members and providers call for easy-to-use technologies and more training and support. They also suggest that at least some in-person sessions with the provider are necessary. They feel that telerehabilitation services alone can make it difficult to make meaningful connections. They also explain that some services need the provider's hands. Providers highlight the importance of personalising the services to each person's needs and circumstances.
Authors' conclusions: This synthesis identified several factors that can influence the successful implementation of in-person home-based rehabilitation and telerehabilitation services. These included factors that facilitate implementation, but also factors that can challenge this process. Healthcare providers, program planners and policymakers might benefit from considering these factors when designing and implementing programmes.
پیشینه: برای افزایش دسترسی افراد به خدمات توانبخشی، بهویژه در زمینه همهگیری کووید‐19، باید بررسی کنیم که چگونه میتوان ارائه این خدمات را با شرایط موجود تطبیق داد. این شامل استفاده از توانبخشی در منزل و توانبخشی از راه دور (telerehabilitation) است. خدمات توانبخشی مبتنی بر منزل ممکن است به گزینههای پُر استفاده در روند بهبودی بیماران تبدیل شود، نه تنها به عنوان راه حلی برای غلبه بر موانع دسترسی، بلکه به عنوان مکملی برای ارائه معمول توانبخشی حضوری در شرایط بستری. با بهبود قابلیت استفاده و در دسترس بودن فناوریهای ارتباطی، توانبخشی از راه دور نیز قابل اجراتر میشود. اهداف: شناسایی عواملی که بر سازماندهی و ارائه توانبخشی حضوری در منزل و توانبخشی از راه دور منزل‐محور برای افراد نیازمند توانبخشی تاثیر میگذارد. روشهای جستوجو: ما PubMed؛ Global Health؛ پورتال منطقهای VHL؛ Epistemonikos؛ Health Systems Evidence؛ و EBM Reviews همچنین پیشچاپها (preprints)، مخازن منطقهای، و وبسایتهای سازمانهای توانبخشی را برای یافتن مطالعات واجد شرایط، از زمان آغاز به کار بانک اطلاعاتی تا تاریخ جستوجو در جون 2022 بررسی کردیم. معیارهای انتخاب: مطالعاتی را وارد کردیم که از روشهای کیفی برای جمعآوری و آنالیز دادهها استفاده کردند؛ و تجربیات، ادراکات و رفتارهای بیماران، مراقبان، ارائهدهندگان خدمات مراقبت سلامت و دیگر ذینفعان را در مورد ارائه خدمات توانبخشی حضوری در منزل و توانبخشی از راه دور مبتنی بر منزل بررسی کردند که به نیازهای بیماران در مراحل مختلف شرایط سلامت آنها پاسخ میدهند. گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها: از یک رویکرد نمونهگیری هدفمند استفاده کرده و نمونهگیری حداکثر تنوع را در یک چارچوب نمونهگیری چهار مرحلهای اعمال کردیم. یک آنالیز چارچوب موضوعی را با استفاده از چارچوب CFIR (چارچوب تلفیقی برای تحقیقات پیادهسازی (Consolidated Framework for Implementation Research)) به عنوان نقطه شروع انجام دادیم. اعتماد خود را به یافتهها با استفاده از رویکرد GRADE‐CERQual (Confidence in the Evidence from Reviews of Qualitative research) ارزیابی کردیم. نتایج اصلی: تعداد 223 مطالعه را در این مرور وارد کرده و 53 مورد از آنها را برای آنالیز خود نمونهبرداری کردیم. چهل و پنج مطالعه در کشورهایی با درآمد بالا، و هشت مطالعه در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط انجام شدند. بیست مطالعه به ارائه توانبخشی حضوری در منزل، 28 مطالعه به ارائه خدمات توانبخشی از راه دور در منزل و پنج مطالعه به هر دو روش ارائه خدمات پرداختند. مطالعات عمدتا دیدگاههای ارائهدهندگان خدمات مراقبت سلامت، بیماران را با طیف وسیعی از بیماریهای مختلف، و مراقبان غیر رسمی و اعضای خانوادهشان را مورد بررسی قرار دادند. بر اساس ارزیابیهای GRADE‐CERQual، به هشت مورد از یافتهها اطمینان بالایی داشته، و در پنج مورد اعتماد متوسطی داشتیم، که نشان میدهد به ترتیب با احتمال بالا یا احتمالا این یافتهها بازنمایی معقولی هستند از پدیده مورد نظر. دو یافته با اطمینان پائین وجود داشت. یافتههایی با سطح اطمینان بالا و متوسط خدمات توانبخشی در منزل که به صورت حضوری یا از طریق توانبخشی از راه دور ارائه میشوند بیماران، دریافت خدمات را در منزل به صورت راحت و با اختلال کمتر در فعالیتهای روزمره خود توصیف میکنند. بیماران و ارائهدهندگان خدمات همچنین پیشنهاد میکنند که این خدمات میتوانند خود‐مدیریتی بیماران را تشویق کرده و باعث شوند در مورد فرآیند توانبخشی احساس قدرت کنند. اما بیماران، اعضای خانواده، و ارائهدهندگان خدمات، مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی و محرمانگی را، هنگامی که خدمات در منزل ارائه میشوند، ذکر میکنند. اینها شامل افزایش حریم خصوصی برای ورزش کردن در منزل و همچنین از دست دادن حریم خصوصی زمانی است که زندگی شخصی در منزل برای دیگران قابل مشاهده باشد. بیماران و ارائهدهندگان خدمات همچنین عوامل دیگری را توصیف میکنند که میتوانند بر موفقیت ارائه خدمات توانبخشی در منزل تاثیر بگذارند. این موارد شامل حمایت از ارائهدهندگان خدمات و اعضای خانواده، برقراری ارتباط خوب با ارائهدهندگان خدمات، الزامات ایجاد شده از بیماران و محیط اطراف آنها، و انتقال از بیمارستان به خدمات در منزل هستند. توانبخشی از راه دور به طور مشخص بیماران، اعضای خانواده و ارائهدهندگان خدمات، توانبخشی از راه دور را فرصتی برای در دسترس قرار دادن خدمات میدانند. اما ارائهدهندگان هنگام ارزیابی اینکه بیماران تمرینات خود را به درستی انجام میدهند یا خیر، به مشکلات عملی اشاره میکنند. ارائهدهندگان و بیماران نیز وقفههای ایجاد شده را توسط اعضای خانواده توصیف میکنند. علاوه بر این، ارائهدهندگان خدمات از کمبود تجهیزات، زیرساخت و تعمیر و نگهداری وسایل شکایت داشته و بیماران به مشکلات قابلیت استفاده و ناامیدی از فناوری دیجیتال اشاره میکنند. ارائهدهندگان خدمات در مورد اینکه توانبخشی از راه دور برای آنها مقرون به صرفه است یا خیر، نظرات متفاوتی دارند. اما بسیاری از بیماران توانبخشی از راه دور را مقرون به صرفه و با قابلیت صرفهجویی در هزینه میبینند، اگر تجهیزات و زیرساختها فراهم شده باشد. بیماران و ارائهدهندگان خدمات پیشنهاد میکنند که توانبخشی از راه دور میتواند ماهیت رابطه آنها را تغییر دهد. به عنوان مثال، برخی از بیماران توضیح میدهند که چگونه توانبخشی از راه دور منجر به برقراری ارتباط راحتتر و آسانتر میشود. دیگر بیماران احساس میکنند که هنگام دریافت خدمات توانبخشی از راه دور احساس رها شدن دارند. بیماران، اعضای خانواده و ارائهدهندگان خدمات به فناوریهایی با کاربرد آسان و آموزش و پشتیبانی بیشتر اشاره میکنند. آنها همچنین پیشنهاد میدهند که حداقل چند جلسه حضوری با ارائهدهنده ضروری است. آنها احساس میکنند که خدمات توانبخشی از راه دور به تنهایی میتواند ایجاد ارتباطات معنیدار را دشوار کند. همچنین توضیح میدهند که برخی از خدمات به دستان فرد ارائهدهنده خدمات نیاز دارند. ارائهدهندگان خدمات بر اهمیت شخصیسازی خدمات بر اساس نیازها و شرایط هر فرد تاکید میکنند. نتیجهگیریهای نویسندگان: این ترکیب چندین عامل را شناسایی کرد که میتوانند بر اجرای موفقیتآمیز خدمات توانبخشی و توانبخشی از راه دور در منزل شخصی فرد بیمار تاثیر بگذارند. اینها شامل عواملی بودند که پیادهسازی برنامهها را تسهیل میکنند، اما عواملی هم هستند که میتوانند این فرآیند را به چالش بکشند. ارائهدهندگان خدمات مراقبت سلامت، برنامهریزان و سیاستگذاران ممکن است از در نظر گرفتن این عوامل هنگام طراحی و اجرای برنامهها سود ببرند.
Copyright © 2023 The Authors. Cochrane Database of Systematic Reviews published by John Wiley & Sons, Ltd. on behalf of The Cochrane Collaboration.