Objectives: Computer vision syndrome (CVS) is a common disorder among children and is often associated with dry eye disease (DED). While researchers have shown a higher prevalence of psychopathology in older patients with DED, the impact of CVS-induced DED on the psychological state of children is not well known. This study aimed to evaluate psychological outcomes before and after DED treatment in pediatric patients with CVS-related DED.
Materials and methods: In this study, a total of 38 children (32 girls, 6 boys) with CVS-related DED were evaluated with the Schirmer test, tear break-up time (TBUT), ocular surface disease index (OSDI), and Oxford grading scale at the time of diagnosis and after treatment with artificial tear drops. Additionally, quality of life (QoL) and anxiety and depression symptoms were assessed using self-report scales for children.
Results: The mean age and mean daily screen exposure of the patients were 13.95±2.42 years and 5.65±2.31 hours, respectively. After treatment, TBUT and Schirmer test values of the patients increased significantly, while OSDI values decreased (p<0.001 for all). The anxiety and depression scores of the patients decreased, while QoL functionality scores increased (p<0.05 for all) following treatment. There were significant correlations between Schirmer test values and anxiety scores (r=-0.32, p=0.045) and QoL total scores (r=0.38, p=0.016).
Conclusion: Enhanced QoL and decreased anxiety and depression scores were associated with improved Schirmer test results, indicating that appropriate DED treatment may mitigate the psychosocial effects of CVS-related DED in pediatric patients.
Amaç: Bilgisayar görme sendromu (BGS), çocuklar arasında yaygın bir bozukluktur ve sıklıkla kuru göz hastalığı (KGH) ile ilişkilendirilmektedir. Araştırmacılar, KGH’li yaşlı hastalarda psikopatoloji prevalansının daha yüksek olduğunu göstermiş olsa da, BGS kaynaklı KGH’nin çocukların psikolojik durumu üzerindeki etkisi iyi bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, BGS ile ilişkili KGH olan pediyatrik hastalarda KGH tedavisi öncesi ve sonrası psikolojik sonuçları değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, BGS’ye bağlı KGH’si olan toplam 38 çocuk (32 kız, 6 erkek), tanı anında ve suni gözyaşı damlaları ile tedavi sonrasında Schirmer testi, gözyaşı kırılma süresi (GKS), oküler yüzey hastalık indeksi (OYHİ), ve Oxford dereceleme ölçeği ile değerlendirildi. Ayrıca, çocuklar için öz bildirim ölçekleri kullanılarak yaşam kalitesi (YK) düzeyleri ile anksiyete ve depresyon semptomları değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların ortalama yaşı ve günlük toplam ekran süresi sırasıyla 13,95±2,42 yıl ve 5,65±2,31 saatti. Tedavi sonrası hastaların GKS ve Schirmer testi değerleri önemli ölçüde artarken, OYHİ değerleri azaldı (p<0,001 tümü için). Tedavi sonrası anksiyete ve depresyon puanları azalırken, YK işlevsellik puanları arttı (tümü için p<0,05). Schirmer testi değerleri ile anksiyete puanları (r=-0,32, p=0,045) ve YK toplam puanları (r=0,38, p=0,016) arasında anlamlı korelasyonlar bulundu.
Sonuç: Artan YK ve azalan anksiyete ve depresyon puanları, Schirmer testi sonuçlarının iyileşmesi ile ilişkilendirilmiş olup, uygun KGH tedavisi sonrasında pediyatrik hastalarda BGS’ye bağlı KGH’nin psikososyal etkilerinin azalabileceğini göstermektedir.
Keywords: Dry eye disease; anxiety; children; computer vision syndrome; depression; quality of life.
©Copyright 2024 by the Turkish Ophthalmological Association / Turkish Journal of Ophthalmology published by Galenos Publishing House.