Background: Minimizing air aspiration by carefully filling blood gas syringes is crucial to prevent air contamination from causing undesirable variations in gasses and other molecules. While some previous studies investigated this aspect, these are now outdated and only analyzed a limited number of blood gas parameters. Thus, we investigated the effects air contamination in the syringe using a modern blood gas analyzer.
Methods: We sampled venous blood from 17 laboratory workers (mean age: 46±11 years; 10 women), filling two consecutive blood gas syringes. The first was filled exactly to its nominal volume (i.e., 1.0 mL), while the second was filled with 0.8 mL of blood and 0.2 mL of ambient air. Blood gas analysis was performed in each syringe using an identical analyzer.
Results: In the syringe with the air bubble, we found statistically significant increase in pH (0.1%), pO2 (10.8%), SO2 (11.2%), total hemoglobin (3.0%), and hematocrit (2.7%), while values of pCO2 (-4.8%), sodium (-0.5%), and ionized calcium (-1.3%) were significantly reduced. With exception of pH, all these changes exceeded the performance specifications. Potassium, chloride, glucose, lactate, COHb and MetHb values remained unchanged.
Conclusions: These findings confirm that air bubbles must be removed as soon as possible after sampling from blood gas syringes to prevent artifactual test results and misleading clinical judgment and inappropriate treatment. When blood gas syringes are received in the laboratory with air bubbles inside, the most vulnerable parameters (i.e., pO2, SO2, pCO2, sodium, ionized calcium, hematocrit and hemoglobin) should be suppressed.
Uvod: Minimiziranje aspiracije vazduha pažljivim punjenjem špriceva za gas od krvi je ključno za sprečavanje kontaminacije vazduha da izazove neželjene varijacije u gasovima i drugim molekulima. Dok su neke prethodne studije istraživale ovaj aspekt, one su sada zastarele i analizirale su samo ograničen broj parametara gasova u krvi. Stoga smo istražili efekte kontaminacije vazduha u špricu koristeći savremeni gasni analizator krvi.
Metode: Uzorkovali smo vensku krv od 17 laboratorijskih radnika (srednja starost: 46±11 godina; 10 žena), puneći dva uzastopna gasna šprica za krv. Prvi je napunjen tačno do svoje nominalne zapremine (tj. 1,0 mL), dok je drugi napunjen sa 0,8 mL krvi i 0,2 mL ambijentalnog vazduha. Analiza gasa krvi je obavljena u svakom špricu korišćenjem identičnog analizatora.
Rezultati: U špricu sa vazdušnim mehurićem utvrđeno je statistički značajno povećanje pH (0,1%), pO2 (10,8%), SO2 (11,2%), ukupnog hemoglobina (3,0%) i hematokrita (2,7%), dok su vrednosti pCO2 (-4,8%), natrijum (-0,5%) i jonizovani kalcijum (-1,3%) su značajno smanjeni. Izuzev pH vrednosti, sve ove promene su premašile specifikacije performansi. Vrednosti kalijuma, hlorida, glukoze, laktata, COHb i MetHb su ostale nepromenjene.
Zaključak: Ovi nalazi potvrđuju da se vazdušni mehurići moraju ukloniti što je pre moguće nakon uzorkovanja iz špriceva za gasove krvi da bi se sprečili artefaktički rezultati testova i pogrešna klinička procena i neodgovarajući tretman. Kada se u laboratoriji primaju špricevi za gas sa mehurićima vazduha, najugroženije parametre (tj. pO2, SO2, pCO2, natrijum, jonizovani kalcijum, hematokrit i hemoglobin) treba potisnuti.
Keywords: air; blood gas analysis; bubble; errors; syringe.
2024 Laura Pighi, Gian Luca Salvagno, Roberta Ferraro, Giovanni Celegon, Brandon M. Henry, Giuseppe Lippi, published by CEON/CEES.