Apollo

Die beroemdste beeld van Apollo, Apollo van Belvedère (Romeinse kopie van ’n Griekse oorspronklike van ca. 330–320 v.C., Vatikaanmuseum).

Apollo (Oudgrieks: Ἀπόλλων; Apóllôn of Ἀπέλλων; Apéllôn) was een van die belangrikste gode in die Griekse en Romeinse mitologie. Hy was die seun van Zeus en Leto, en het ’n tweelingsuster, Artemis, gehad.

Van al die gode was sy eredienste die wydste verspreid onder die Griekse volk en het hy die hoogste aansien geniet. Die Griekse digters maak dikwels melding van hom, want hy het ’n groot invloed gehad op die ganse lewe van die Grieke, van godsdiens tot die staatsbestuur en Griekse gewoontes. ’n Mens kan hom beskou as die leier van die Griekse volk op hul pad na die beskawing en ontwikkeling.

Simbole

Apollo word verbind met lig en die son, die waarheid en voorspellings, boogskiet, medisyne en heling, musiek, die digkuns, die kunste en meer.

Bome: loerier; diere: wolf, swaan, dolfyn; ander: pyl en boog, loerierkrans, siter.

Verhoudings en kinders

Apollo het as jong god vele romantiese avonture gehad, met nimfe sowel as sterflike vroue. So was hy verlief op Daphne, die dogter van die riviergod Peneus, maar sy het nie dieselfde oor hom gevoel nie. Sy het van hom gevlug en haar pa gevra om haar van gedaante te laat verander sodat hy haar nie kon kry nie, en sy het in ’n loerierboom verander.

Hy het die heros Ion, stamvader van die Ioniërs, verwek by Creüsa, dogter van die Attiese koning Eregteus, wat hy verlei het. Die heros Asklepios was sy seun uit sy verhouding met Koronis. Hy was ook verlief op die atletiese nimf Sirene, by wie hy ’n seun, Aristaios, gehad het, en die Trojaanse prinses Cassandra.

Hy het ook verhoudings met mans gehad, van wie die bekendstes Hiasintos en Siparissos was. Toe hulle sterf, het hy eersgenoemde in ’n blom (hiasint) verander en die tweede in ’n boom (sipres).

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel [1]

• Beekes, R.S.P. The Origin of Apollo, in JANER 3 (2003), pp. 1–21.
• Grimal, P. Apollo in The Dictionary of Classical Mythology, Oxford, 1986, pp. 47-50.

Verdere leesstof

• Solomon, J. (red.). Apollo: Origins and Influences, Tucson - Londen, 1994. ISBN 0816513899
• Stewart, A.F. When is a kouros not an Apollo? The Tenea "Apollo" revisited, in Corinthiaca. Studies in Honor of Darrell A. Amyx, New York, pp. 54–70.