вясёлка

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

вя-сёл-ка

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. шматкаляровая дугападобная паласа на небе, якая ўзнікае ад праламлення сонечных прамянёў у дажджавых кроплях ◆ Колеры вясёлкі. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 175. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: вясёлкавы

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: радуга ж.