Ладамерыя: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Mistake Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз мабільную версію сайта |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Ладамерыя''' ({{lang-la|Lodomeria}}) — назва [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскага княства]], |
'''Ладамерыя''' ({{lang-la|Lodomeria}}) — назва [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскага княства]], якая ўжываецца ў афіцыйных дакументах [[XIII]]—[[XIV]] стагоддзя, напісаных на лацінскай мове<ref>ЭСБЕ</ref>. Паходзіць ад лацінізаванага імя сталіцы княства — [[Уладзімір-Валынскі|Уладзіміра]]. |
||
Упершыню «Ладамерыя» згадваецца ў тытулах венгерскага караля [[Андрэ II]]<ref>(1206) [5: vol.6; p.307; Doc.# 191] Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Chroacie, Rame, Seruie, Galicie, Lodomerieque Rex;</ref>, які імкнуўся захапіць землі [[Галіцыя|Галіцыі]] і [[Валынь|Валыні]]. Нягледзячы на тое, што [[венгры]] ніколі не валодалі Валынскім княствам, іх прэтэнзіі на яго былі замацаваны ў тытулах ўсіх венгерскіх манархаў XIII—XVIII стагоддзяў у форме «кароль Галіцыі і Ладамерыі»<ref>Титулы европейских монархов.</ref>. |
Упершыню «Ладамерыя» згадваецца ў тытулах венгерскага караля [[Андрэ II]]<ref>(1206) [5: vol.6; p.307; Doc.# 191] Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Chroacie, Rame, Seruie, Galicie, Lodomerieque Rex;</ref>, які імкнуўся захапіць землі [[Галіцыя|Галіцыі]] і [[Валынь|Валыні]]. Нягледзячы на тое, што [[венгры]] ніколі не валодалі Валынскім княствам, іх прэтэнзіі на яго былі замацаваны ў тытулах ўсіх венгерскіх манархаў XIII—XVIII стагоддзяў у форме «кароль Галіцыі і Ладамерыі»<ref>Титулы европейских монархов.</ref>. |
Версія ад 20:01, 18 сакавіка 2018
Ладамерыя (лац.: Lodomeria) — назва Галіцка-Валынскага княства, якая ўжываецца ў афіцыйных дакументах XIII—XIV стагоддзя, напісаных на лацінскай мове[1]. Паходзіць ад лацінізаванага імя сталіцы княства — Уладзіміра.
Упершыню «Ладамерыя» згадваецца ў тытулах венгерскага караля Андрэ II[2], які імкнуўся захапіць землі Галіцыі і Валыні. Нягледзячы на тое, што венгры ніколі не валодалі Валынскім княствам, іх прэтэнзіі на яго былі замацаваны ў тытулах ўсіх венгерскіх манархаў XIII—XVIII стагоддзяў у форме «кароль Галіцыі і Ладамерыі»[3].
Гэтая назва ўжывалася ў папскай канцылярыі і пазначала (большаю часткай — Ладамерыя, часам — Фляндэмірыя) Галіцка-Валынскую вобласць у дэкрэтах і булах, якія выдаваліся па розных пытаннях каталіцкай прапаганды ў гэтым рэгіёне [акты ў А. Тэйнера, «Vetera monumenta Poloniae Lithuaniae» etc.; у Тургенева, «Historica Russiae Monumenta», у зборніку Напірскага і інш.][4].
Пасля атрымання ў спадчыну Габсбургамі венгерскай кароны ў XVIII стагоддзі аўстрыйскія імператары сталі носьбітамі тытула «каралёў Галіцыі і Ладамерыі». Завяршыўшы раздзел Рэчы Паспалітай, яны ўтварылі на землях былога Галіцка-Валынскага княства і Кракава новую адміністрацыйную адзінку — Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, якое праіснавала з 1772 па 1918 гады.