Кăвакалсем
(Кăвакал ҫинчен куҫарнӑ)
Кăвакал — кăвакалсен çемйин ăратĕнчи вĕçен кайăк.
Çав. пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Килти кăвакал — ял-хуçалăх кайăкĕ.
- Тискер кăвакал — унтан килти кăвакал пулса тухнă.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Чăн кăвакалсем // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.