Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερός Ναός Παναγίας Ζερβιώτισσας (Στύλος Αποκορώνου): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
εικόνα
μ 🛠
 
(6 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{coord|35.444787|24.129727|type:landmark|format=dms|display=title}}
{{WikidataCoord|display=title}}
{{πληροφορίες κτιρίου}}
[[Αρχείο:PanagiaStilos2(js).jpg|thumb|250px|Παναγίας της Ζερβιώτισσα]]

Ο ναός της '''Παναγιάς της Ζερβιώτισσας''' ή Μυρτιδιώτισσας, γνωστός και ως «Μοναστήρα», κτίστηκε στις παρυφές του [[Στύλος Χανίων|Στύλου Αποκορώνου]] κατά τον 12ο αι. Ήταν καθολικό της Μονής Παναγιάς της Ζερβιώτισσας, ένα κοινόβιο το οποίο ιδρύθηκε από τη [[Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου]] της [[Πάτμος|Πάτμου]].<ref name=Passarelli>{{cite book | title=Βυζαντινή Κρήτη | publisher=Εκδόσεις Καρακωτσόγλου | author=Γκαετάνο Πασαρέλι | year=2005 | pages=53 | isbn=960-6611-09-4}}</ref> Ο ναός είναι σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο και η κάτοψη του θυμίζει τρίκλιτη βασιλική. Σήμερα, ο τοιχογραφικός διάκοσμος του σώζεται ελάχιστα.
Ο ναός της '''Παναγιάς της Ζερβιώτισσας''' ή Μυρτιδιώτισσας, γνωστός και ως «Μοναστήρα», κτίστηκε στις παρυφές του [[Στύλος Χανίων|Στύλου Αποκορώνου]] κατά τον 12ο αι. Ήταν καθολικό της Μονής Παναγιάς της Ζερβιώτισσας, ένα κοινόβιο το οποίο ιδρύθηκε από τη [[Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου]] της [[Πάτμος|Πάτμου]].<ref name=Passarelli>{{cite book | title=Βυζαντινή Κρήτη | publisher=Εκδόσεις Καρακωτσόγλου | author=Γκαετάνο Πασαρέλι | year=2005 | pages=53 | isbn=960-6611-09-4}}</ref> Ο ναός είναι σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο και η κάτοψη του θυμίζει τρίκλιτη βασιλική. Σήμερα, ο τοιχογραφικός διάκοσμος του σώζεται ελάχιστα.

Η Παναγιά Ζερβιώτισσα είναι σταυρεπίστεγου ρυθμού, ενός ρυθμού ο οποίος είναι διαδεδομένος στην ενδοχώρα της Ελλάδας. Η τοιχοποιία της αποτελείται από τετραγωνισμένες πέτρες, μαζί με πέτρες λατομείου και πλίνθους. Ως γεμίσματα έχουν χρησιμοποιηθεί πέτρες από προγενέστερα κτίρια. Οι πλίνθοι έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο στην εξωτερική επιφάνεια (στον τρούλο, το τύμπανο και σε κάποιες τυφλές καμάρες).<ref name=Passarelli/>


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==
<references />
{{παραπομπές}}


== Πηγές ==
== Πηγές ==
Γραμμή 10: Γραμμή 13:
#Ψιλάκης, Βασίλειος, Ιστορία της Κρήτης: από της απωτάτης αρχαιότητος μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, τ. Γ΄, εκδ. Νέα Έρευνα, εν Χανίοις, 1909.
#Ψιλάκης, Βασίλειος, Ιστορία της Κρήτης: από της απωτάτης αρχαιότητος μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, τ. Γ΄, εκδ. Νέα Έρευνα, εν Χανίοις, 1909.
#Ανδριανάκης, Μιχάλης, «Μοναστήρια του νομού Χανίων», εφ. Χανιώτικα Νέα, 5-14/06/1985.
#Ανδριανάκης, Μιχάλης, «Μοναστήρια του νομού Χανίων», εφ. Χανιώτικα Νέα, 5-14/06/1985.
{{Portal bar|Ιστορία|Αρχαιολογία|Ελλάδα}}

{{authority control}}
[[Κατηγορία:Χριστιανικοί ναοί στην Ελλάδα]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινές εκκλησίες στην Ελλάδα]]
[[Κατηγορία:Δήμος Αποκορώνου]]
[[Κατηγορία:Χριστιανικοί ναοί στην Κρήτη|Παναγια Ζερβιωτισσα]]

Τρέχουσα έκδοση από την 11:05, 30 Οκτωβρίου 2022

Συντεταγμένες: 35°26′41.233″N 24°7′47.017″E / 35.44478694°N 24.12972694°E / 35.44478694; 24.12972694

Ιερός Ναός Παναγίας Ζερβιώτισσας στο Στύλο Αποκορώνου
Χάρτης
Είδοςεκκλησία[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες35°26′41″N 24°7′47″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Αποκορώνου
ΤοποθεσίαΣτύλος Χανίων
ΧώραΕλλάδα[2]
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα[3] και διατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα[4]
Commons page Πολυμέσα

Ο ναός της Παναγιάς της Ζερβιώτισσας ή Μυρτιδιώτισσας, γνωστός και ως «Μοναστήρα», κτίστηκε στις παρυφές του Στύλου Αποκορώνου κατά τον 12ο αι. Ήταν καθολικό της Μονής Παναγιάς της Ζερβιώτισσας, ένα κοινόβιο το οποίο ιδρύθηκε από τη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου.[5] Ο ναός είναι σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο και η κάτοψη του θυμίζει τρίκλιτη βασιλική. Σήμερα, ο τοιχογραφικός διάκοσμος του σώζεται ελάχιστα.

Η Παναγιά Ζερβιώτισσα είναι σταυρεπίστεγου ρυθμού, ενός ρυθμού ο οποίος είναι διαδεδομένος στην ενδοχώρα της Ελλάδας. Η τοιχοποιία της αποτελείται από τετραγωνισμένες πέτρες, μαζί με πέτρες λατομείου και πλίνθους. Ως γεμίσματα έχουν χρησιμοποιηθεί πέτρες από προγενέστερα κτίρια. Οι πλίνθοι έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο στην εξωτερική επιφάνεια (στον τρούλο, το τύμπανο και σε κάποιες τυφλές καμάρες).[5]

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12826. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12826. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  3. www.arxaiologikoktimatologio.gov.gr/el/monuments_info?id=167954&type=Space.
  4. www.arxaiologikoktimatologio.gov.gr/el/monuments_info?id=147512&type=Monument.
  5. 5,0 5,1 Γκαετάνο Πασαρέλι (2005). Βυζαντινή Κρήτη. Εκδόσεις Καρακωτσόγλου. σελ. 53. ISBN 960-6611-09-4. 
  1. Ανδριανάκης, Μιχάλης Γ., Γιαπιτσόγλου, Κωνσταντίνος, Χριστιανικά Μνημεία της Κρήτης, Συνοδική Επιτροπή Θρησκευτικού Τουρισμού της Εκκλησίας Κρήτης: Μ.Κ.Ο. "Φιλοξενία", Ηράκλειο 2012.
  2. Ψιλάκης, Βασίλειος, Ιστορία της Κρήτης: από της απωτάτης αρχαιότητος μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, τ. Γ΄, εκδ. Νέα Έρευνα, εν Χανίοις, 1909.
  3. Ανδριανάκης, Μιχάλης, «Μοναστήρια του νομού Χανίων», εφ. Χανιώτικα Νέα, 5-14/06/1985.