Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χαράλαμπος Άννινος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
|λεζάντα =Ο Άννινος σε χαλκογραφία από το περιοδικό [[Εστία (περιοδικό)|Εστία]] του 1893
|λεζάντα =Ο Άννινος σε χαλκογραφία από το περιοδικό [[Εστία (περιοδικό)|Εστία]] του 1893
|γέννηση = [[1852]]
|γέννηση = [[1852]]
|τόπος γέννησης = {{flagicon|United States of Ionian Islands}}[[Αργοστόλι]] [[Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων]]
|τόπος γέννησης = {{flagicon|United States of the Ionian Islands}}[[Αργοστόλι]] [[Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων]]
|θάνατος = [[23 Μαΐου]] [[1934]]
|θάνατος = [[23 Μαΐου]] [[1934]]
|τόπος θανάτου = {{flagicon|Greece}}[[Αθήνα]] [[Αττική]] [[Ελλάδα]]
|τόπος θανάτου = {{flagicon|Greece}}[[Αθήνα]] [[Αττική]] [[Ελλάδα]]

Έκδοση από την 18:21, 5 Μαρτίου 2016

Μπάμπης Άννινος
Ο Άννινος σε χαλκογραφία από το περιοδικό Εστία του 1893
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Χαράλαμπος Άννινος (Ελληνικά)
Γέννηση1852
Αρχείο:Flag of United States of the Ionian Islands.svgΑργοστόλι Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων
Θάνατος23 Μαΐου 1934
Αθήνα Αττική Ελλάδα
ΕθνικότηταΈλληνας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Ιδιότητασυγγραφέας, δημοσιογράφος και ποιητής
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χαράλαμπος ή Μπάμπης Άννινος (Αργοστόλι, 1852 - Αθήνα, 23 Μαΐου 1934)[1] ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας ιδιαιτέρως δημοφιλής στην εποχή του.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, όπου και εργάστηκε αρχικά ως γραφέας στο τελωνείο μέχρι το 1870, όταν μετακόμισε στην Αθήνα για να εργαστεί ως υπογραμματέας στην Εισαγγελία Αθηνών και για να επιδοθεί στη λογοτεχνία. Την ίδια χρονιά θα τιμηθεί με εύφημο μνεία στο Βουτσιναίο διαγωνισμό για την πρώτη του ποιητική συλλογή «Λυκαυγές». Αργότερα επιτυγχάνει θέση υπαλλήλου στο Προξενείο της Ρώμης και της Νάπολης. Τελικά επιστρέφει οριστικά στη Αθήνα και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τη δημοσιογραφία το 1878. Από τότε έγραψε σε πολλές εφημερίδες («Νεολόγος των Αθηνών», «Εφημερίδα») και συνεργάστηκε με περιοδικά έντυπα (φιλολογικό έντυπο Παρνασσού, Ασμοδαίος, Μηνιαία Εικονογραφημένη Ίρις) της εποχής και έγινε γνωστός με διάφορα ψευδώνυμα: Αββακούμ, Ηρώδης Αττικός, Στρεψιάδης, Ρακοσυλλέκτης, Τενεκές κ.ά. Υπήρξε από τους ιδρυτές και μόνιμους συντάκτες της εφημερίδας «Το Άστυ» και αρχισυντάκτης της Καθημερινής.

Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, την ιστοριογραφία και το δοκιμίο, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός για τα εύθυμα θεατρικά του έργα. Ενδεικτικό της επιτυχίας του είναι ότι το μονόπρακτο έργο του «Ζητείται υπηρέτης» επιλέχθηκε για την πρεμιέρα του Βασιλικού Θεάτρου το 1901. Επίσης, χάρη στην κωμική φλέβα του και τα αστεία λογοπαίγνιά του, διακρίθηκε στην συγγραφή επιθεώρησης: τα Παναθήναια (1907) (μουσική Θ. Σακελλαρίδη), σε συνεργασία με τον Γεώργιο Τσοκόπουλο, είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε οδήγησε τους συγγραφείς στη δημιουργία των Νέων Παναθηναίων και σε μία μόνιμη συνεργασία (με την μετέπειτα προσθήκη στην ομάδα του Πολύβιου Δημητρακόπουλου).

Ο Άννινος υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας[2], πρόεδρος των Εταιρείας Ελλήνων Δραματικών Συγγραφέων και συγγραφέας δημοφιλών θεατρικών έργων. Τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στο χώρο των γραμμάτων με βραβεία και διακρίσεις όπως το παράσημο του Σωτήρος (1889), το Χρυσούν Αριστείο των Γραμμάτων και Τεχνών (1914) και το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών (1925).

Διάφορες πληροφορίες

  • Χειρόγραφα του λογοτέχνη βρίσκονται στο Γενικό Αρχείο του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α.)
  • Σύμφωνα με τα αρχεία της Μεγάλης Στοάς των Ελευθεροτεκτόνων της Αθήνας, ο Άννινος ήταν μέλος της Στοάς Πυθαγόρας.[3][4]
  • Του αποδίδεται η πατρότητα της φράσης «τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει». Λέγεται ότι ο Άννινος συνομιλώντας με τον Ροϊδη άκουσε το Νίκο Πολίτη να περιγράφει το σχέδιο του για την έκδοση λαογραφικού υλικού και παροιμιών και την πρόθεσή του να γυρίσει όλην την Ελλάδα, να βάλει φίλους του φιλόλογους να τον βοηθήσουν και να περιμένει μέχρι τη συγκέντρωση όλου του υλικού και του απάντησε: «Τόμου είναι έτσι, τρέχα γύρευε Νικολό μου και ύστερνα καρτέρει».
  • Συνυπέγραψε την επίσημη έκδοση της ιστορίας των 1ων Ολυμπιακών Αγώνων, μαζί με τους Τιμολέων Φιλήμων, Ν. Πολίτη
  • Απόσπασμα από την περιγραφή τελικού άρσης βαρών των 1ων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 1896 του αυτόπτη μάρτυρα δημοσιογράφου και χρονικογράφου Χ. Αννίνου: «Αγωνίζονται εν τη παλαίστρα ο Σούμαν και ο Τσίτας. Αμφότεροι είναι στιβαροί, αλλά ο Γερμανός φαίνεται επιτηδειότερος. Η πάλη μένει αμφίρροπος επί πολύ, ότε τέλος ο Σούμαν αρπάζει ισχυρώς εκ της οσφύος τον αντιπαλόν του και μετά πολλάς προσπαθείας τον ρίπτει ύπτιον. Οι θεαταί ζητούν τότε δια κραυγών να προσέλθη και ο έταιρος παλαιστής Χριστόπουλος, αλλά ο δυστυχής νοσηλεύεται, παθών κατά την προτεραίαν κάταγμα ωμοπλάτης. Τοιουτοτρόπως μένει μόνον νικητής και τροπαιούχος ο Σούμαν και η γερμανική σημαία ανυψουμένη επί του ιστού και χαιρετιζομένη διαλαλεί την νίκη του».

Παραπομπές

  1. ↑ Κονδυλάκης Ι., Ο Κονδυλάκης και το χρονογράφημα, (επ. Στ. Σκοπετέας), εκδοτικός οίκος Ζαχαρόπουλου, 1956, τ. 2, σελ. 80.
  2. ↑ «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο: Ιστορικό». 
  3. ↑ «ΒΗΜΑ:H λίστα των μασόνων». 
  4. ↑ «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος:Άννινος Χαράλαμπος». 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

  • Άννινος Γ., «Μια εκατονταετηρίδα (1852-1952) • Μπάμπης Άννινος• Τα νεανικά του χρόνια», Νέα Εστία 52, ετ.ΚΣΤ΄, 15/10/1952, αρ.607, σ.1353-1356.
  • Αποστολόπουλος Ν.Π., «Μπάμπης Άννινος», Πατρίς, 25/5/1934.
  • Βελλιανίτης Θ., «Άννινος Μπάμπης», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια4. Αθήνα, Πυρσός, 1928.
  • Κωστίου Κατερίνα, «Μπάμπης Άννινος», Η παλαιότερη πεζογραφία μας• Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΖ΄ (1880-1900), σ.176-192. Αθήνα, Σοκόλης, 1997.
  • Λασκαράτος Ανδρέας, Σατιρικοί και ευθυμογράφοι • Επιμέλεια Δ.Μάργαρη. Αθήνα, Αετός, 1954 (στη σειρά Βασική Βιβλιοθήκη αρ.23).
  • Νιρβάνας Παύλος, «Μπάμπης Άννινος», Εστία, 24/5/1934.
  • Ξενόπουλος Γρηγόριος, «Μπάμπης Άννινος», Νέα Εστία15, ετ.Η΄, 1η/6/1934, αρ.179, σ.514-515.
  • Ξενόπουλος Γρηγόριος, «Χαραλάμπης Άννινος», Νέα Εστία15, ετ.Η΄, 15/6/1934, αρ.180, σ.545-547 (πρώτη δημοσίευση στην Εικονογραφημένη Εστία, 1893).
  • Πολέμης Ιωάννης, «Οι συγγραφείς μας: Μπάμπης Άννινος», ΠαναθήναιαΙΣτ΄, ετ.Η΄, 15/5/1908, σ.69-70.
  • Πολίτης Φώτος, «Μπάμπης Άννινος», Πρωία, 25/5/1934 (τώρα και στον τόμο Φώτος *Πολίτης• Εκλογή από το έργο του• Είκοσι χρόνια κριτικήςΒ΄ • 1927-1934. Αθήνα, Εστία, 1938.
  • Σκίπης Σωτήρης, «Ο Μπάμπης Άννινος», Βραδυνή, 24/5/1934.
  • Σταμέλος Δημ., «Άννινος Μπάμπης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας2. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
  • Στεργιόπουλος Κώστας, «Άννινος Μπάμπης», Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος - Λαρούς - Μπριτάννικα9. Αθήνα, 1981.
  • Χατζηπανταζής Θόδωρος, Το Κωμειδύλλιο, Τόμος πρώτος. Το κωμειδύλλιο και η εποχή του. Αθήνα, Ερμής, 1981.
  • Χατζηπανταζής Θόδωρος - Μαράκα Λίλα, Η Αθηναϊκή ΕπιθεώρησηΑ1 και Α2. Αθήνα, Ερμής, 1977.
  • «Άννινος Μπάμπης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό1. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983.
  • Κυριακή Πετράκου, "Ο Μπάμπης Άννινος ως θεατρικός συγγραφέας", Κεφαλληνιακά Χρονικά 9 (1999-2002), Αργοστόλι 2003, σσ. 343-356 και στον τόμο Θεατρολογικά Miscellanea, Δίαυλος, Aθήνα 2004, σσ. 49-70.

Εργογραφία

Η υπογραφή του

Πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις

Πεζογραφία

  • Εδώ κι εκεί. Αθήνα, τυπ. Δημητρίου Κορομηλά, 1884.
  • Αττικαί Ημέραι. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1894.
  • Ο σύλλογος των εισαγγελέων και άλλα ευθυμογραφήματα. Αθήνα, Ελευθερουδάκης, [1925].
  • Οι κύνες της Κωνσταντινουπόλεως. Αθήνα, Πατάκης, 1997.

Δοκίμια

  • Δύο έλληνες ποιηταί• Δ.Παπαρρηγόπουλος και Σ. Βασιλειάδης. Αθήνα, Δ. και Π. Δημητράκος, 1923.
  • Τα πρώτα έτη του Ζαν Μωρεάς. Αθήνα, Δ. και Π. Δημητράκος, [1923].

Ιστοριογραφία

  • Ιστορικά σημειώματα• Μετά πολλών εικόνων. Αθήνα, τυπ. Εστίας, 1925.
  • Ο πόλεμος και η ανθρωπότης. Αθήνα, Δ. και Π. Δημητράκος, χ.χ.
  • 1912• Νίκαι κατά βαρβάρων. Αθήνα, τυπ. Πετράκου, 1913.
  • Οι Ολυμπιακοί αγώνες 1896. Αθήνα, 1896.
  • Η απολογία του Οδυσσέως Ανδρούτσου • Η δολοφονία του. Αθήνα, Δημιουργία, 1996 (έκδοση γ’).

Θέατρο

  • Η νίκη του Λεωνίδα• Κωμωδία εις τέσσαρας πράξεις. Αθήνα, 1898.
  • Όποιος φυλάει τα ρούχα του και Ζητείται υπηρέτης• Κωμωδίαι μονόπρακτοι• Θέατρον ελληνικόν. Αθήνα, Φέξης, 1898.

Μεταφράσεις

  • Λόρδου Βύρωνος, Ο ουρανός και η γη. Αθήνα, Δημητράκος, χ.χ.
  • Ανατόλ Φρανς, Οι θεοί διψούν. Αθήνα, Άγκυρα, χ.χ.
  • Εκλεκτά διηγήματα• κατά μετάφραση Μπάμπη Άννινου. Αθήνα, Δ. και Π. Δημητράκος, χ.χ.
  • Ernest Renan, Οι Απόστολοι. Αθήνα, Φέξης, 1914.
  • Hermann Sudermann, Η τιμή• Δράμα εις πράξεις τρεις. Αθήνα, Φέξης, 1903 (στη σειρά Θεατρική Βιβλιοθήκη, αρ.6)
  • Cesare Lombroso, Ο εγκληματίας άνθρωπος• τόμος Α’. Αθήνα, Φέξης, 1925.
  • Cesare Lombroso, Ο εγκληματίας άνθρωπος• τόμος Β’. Αθήνα, Φέξης, 1925.
  • Ιβάν Τουργκένιεφ, Βροχές ανοιξιάτικες. Αθήνα, έκδ. Εφ. Νέος Κόσμος, 1935.
  • Ματθίλδης Σερράο, Χαμένη αγάπη. Αθήνα, Άγκυρα, χ.χ.
  • Ο Στρατιώτης• Διηγήματα εκ των του Δεαμίτση. Αθήνα, Σιδέρης, χ.χ.

Μεταγενέστερες εκδόσεις

  • Αι Αθήναι του 1850• Εντυπώσεις δύο Γάλλων περιηγητών. Αθήνα, Γαλαξίας, 1971.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαράλαμπος_Άννινος&oldid=5719715"