ἄφλεβος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄφλεβος	τὸ	ἄφλεβον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀφλέβου	τοῦ	ἀφλέβου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀφλέβῳ	τῷ	ἀφλέβῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄφλεβον	τὸ	ἄφλεβον
κλητική ὦ!		ἄφλεβε		ἄφλεβον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄφλεβοι	τὰ	ἄφλεβᾰ
γενική	τῶν	ἀφλέβων	τῶν	ἀφλέβων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀφλέβοις	τοῖς	ἀφλέβοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀφλέβους	τὰ	ἄφλεβᾰ
κλητική ὦ!		ἄφλεβοι		ἄφλεβᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀφλέβω	τὼ	ἀφλέβω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀφλέβοιν	τοῖν	ἀφλέβοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄφλεβος < αρχαία ελληνική ἀ- + φλέψ

Επίθετο

ἄφλεβος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που δεν έχει (ορατές) φλέβες

Άλλες μορφές

• ἀφλεβής

Πηγές

• ἄφλεβος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.