afsûn

See also: afsun

Khalaj

Perso-Arabic		اَفسون

Etymology

Borrowed from Classical Persian افسون (afsun). Doublet of əfsûn, which was borrowed from Iranian Persian.

Pronunciation

• IPA^(key): [äfˈsuːn]

Nomen

afsûn (definite accusative afsûnı, plural afsûnlar)

1. charm, spell, incantation

Declension

Declension of afsûn

	singular	plural
nominative	afsûn	afsûnlar
genitive	afsûnııñ	afsûnlarııñ
dative	afsûnqa	afsûnlarqa
definite accusative	afsûnı	afsûnları
locative	afsûnça	afsûnlarça
ablative	afsûnda	afsûnlarda
instrumental	afsûnla	afsûnlarla
equative	afsûnvâra	afsûnlarvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Northern Kurdish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑːfˈsuːn/

Nomen

afsûn f (Arabic spelling ئافسوون)

1. Alternative form of efsûnî (“magic”)

Declension

Declension of afsûn

Definite feminine gender
Case	Singular	Plural
Nominative	afsûn	afsûn
Construct	afsûna	afsûnên
Oblique	afsûnê	afsûnan
Demonstrative oblique	wê afsûnê	wan afsûnan
Vocative	afsûnê	afsûnino
Indefinite feminine gender
Case	Singular	Plural
Nominative	afsûnek	afsûnin
Construct	afsûneke	afsûnine
Oblique	afsûnekê	afsûninan

Adjective

afsûn (Arabic spelling ئافسوون)

1. Alternative form of efsûnî (“magical”)

References

• Chyet, Michael L. (2020) “afsûn”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 2