anormal

English

Etymology

From Middle French anormal and probably also partly Latin anōrmālis, equivalent to a- +‎ normal.

Adjective

anormal (comparative more anormal, superlative most anormal)

1. (obsolete) Not according to rule; abnormal.

References

Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for “anormal”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.)

Anagrams

• Almanor

Asturian

Adjective

anormal (epicene, plural anormales)

1. abnormal (not conforming to rule or system)

Related terms

• anormalidá

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		анормал
Abjad		آنوْرمال

Etymology

Internationalism; ultimately from Latin anormalus.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑnorˈmɑɫ]
• Hyphenation: a‧nor‧mal

Adjective

anormal (comparative daha anormal, superlative ən anormal)

1. abnormal

   Synonym: qeyri-normal

Derived terms

• anormallıq

Further reading

• “anormal” in Obastan.com.

Catalan

Etymology

Borrowed from Latin anormālis.

Pronunciation

• IPA^(key): (Central) [ə.nurˈmal]
• IPA^(key): (Balearic) [ə.norˈmal]
• IPA^(key): (Valencia) [a.noɾˈmal]

Adjective

anormal m or f (masculine and feminine plural anormals)

1. abnormal

   Antonym: normal

Derived terms

• anormalitat

Further reading

• “anormal” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
• “anormal”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
• “anormal” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
• “anormal” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

French

Etymology

From Latin anormālis.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.nɔʁ.mal/

• Audio:

  (file)

Adjective

anormal (feminine anormale, masculine plural anormaux, feminine plural anormales)

1. abnormal

   Antonym: normal

Descendants

• → Portuguese: anormal
• → Romanian: anormal
• → Turkish: anormal

Further reading

• “anormal”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.

Interlingua

Adjective

anormal (not comparable)

1. abnormal

Luxembourgish

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

anormal (masculine anormalen, neuter anormaalt, comparative méi anormal, superlative am anormaalsten)

1. abnormal

Antonyms

• normal

Portuguese

Etymology

Borrowed from French anormal, from Latin anōrmālis.

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /a.noʁˈmaw/ [a.noɦˈmaʊ̯]

• (Brazil) IPA^(key): /a.noʁˈmaw/ [a.noɦˈmaʊ̯]
  • (São Paulo) IPA^(key): /a.noɾˈmaw/ [a.noɾˈmaʊ̯]
  • (Rio de Janeiro) IPA^(key): /a.noʁˈmaw/ [a.noʁˈmaʊ̯]
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /a.noɻˈmaw/ [a.noɻˈmaʊ̯]

 

• (Portugal) IPA^(key): /ɐ.nɔɾˈmal/ [ɐ.nɔɾˈmaɫ]

• (Portugal) IPA^(key): /ɐ.nɔɾˈmal/ [ɐ.nɔɾˈmaɫ]
  • (Southern Portugal) IPA^(key): /ɐ.nɔɾˈma.li/

• Rhymes: (Portugal) -al, (Brazil) -aw
• Hyphenation: a‧nor‧mal

Adjective

anormal m or f (plural anormais)

1. abnormal, unnatural
2. irregular

Derived terms

• anormalmente

Romanian

Etymology

Borrowed from French anormal, from Latin anormalis. Equivalent to a- +‎ normal.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.norˈmal/

Adjective

anormal m or n (feminine singular anormală, masculine plural anormali, feminine and neuter plural anormale)

1. abnormal (not conforming to rule or system)

   Antonym: normal

Declension

Declension of anormal

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative/ accusative	indefinite	anormal		anormală	anormali	anormale
	definite	anormalul		anormala	anormalii	anormalele
genitive/ dative	indefinite	anormal		anormale	anormali	anormale
	definite	anormalului		anormalei	anormalilor	anormalelor

See also

• neregulat

Spanish

Etymology

Borrowed from Medieval Latin anormālis, variant of anormalus, corruption of anōmalus by confusion with norma (“norm, standard”).

Pronunciation

• IPA^(key): /anoɾˈmal/ [a.noɾˈmal]
• Rhymes: -al
• Syllabification: a‧nor‧mal

Adjective

anormal m or f (masculine and feminine plural anormales)

1. abnormal

   Synonym: aberrante

   Antonym: normal

Derived terms

• anormalidad
• anormalmente

 

Further reading

• “anormal”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014

Turkish

Etymology

From French anormal, from Latin anōrmalus.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.noɾˈmal/

Adjective

anormal

1. abnormal

Declension

predicative forms of anormal

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	anormalim	anormal miyim?	anormal değilim	anormal değil miyim?
sen (you are)	anormalsin	anormal misin?	anormal değilsin	anormal değil misin?
o (he/she/it is)	anormal / anormaldir	anormal mi?	anormal değil	anormal değil mi?
biz (we are)	anormaliz	anormal miyiz?	anormal değiliz	anormal değil miyiz?
siz (you are)	anormalsiniz	anormal misiniz?	anormal değilsiniz	anormal değil misiniz?
onlar (they are)	anormal(ler)	anormal(ler) mi?	anormal değil(ler)	anormal değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	anormaldim	anormal miydim?	anormal değildim	anormal değil miydim?
sen (you were)	anormaldin	anormal miydin?	anormal değildin	anormal değil miydin?
o (he/she/it was)	anormaldi	anormal miydi?	anormal değildi	anormal değil miydi?
biz (we were)	anormaldik	anormal miydik?	anormal değildik	anormal değil miydik?
siz (you were)	anormaldiniz	anormal miydiniz?	anormal değildiniz	anormal değil miydiniz?
onlar (they were)	anormaldiler	anormal miydiler?	anormal değildi(ler) / değillerdi	anormal değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	anormalmişim	anormal miymişim?	anormal değilmişim	anormal değil miymişim?
sen (you were)	anormalmişsin	anormal miymişsin?	anormal değilmişsin	anormal değil miymişsin?
o (he/she/it was)	anormalmiş	anormal miymiş?	anormal değilmiş	anormal değil miymiş?
biz (we were)	anormalmişiz	anormal miymişiz?	anormal değilmişiz	anormal değil miymişiz?
siz (you were)	anormalmişsiniz	anormal miymişsiniz?	anormal değilmişsiniz	anormal değil miymişsiniz?
onlar (they were)	anormalmişler	anormal miymişler?	anormal değilmiş(ler) / değillermiş	anormal değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	anormalsem	anormal miysem?	anormal değilsem	anormal değil miysem?
sen (if you)	anormalsen	anormal miysen?	anormal değilsen	anormal değil miysen?
o (if he/she/it)	anormalse	anormal miyse?	anormal değilse	anormal değil miyse?
biz (if we)	anormalsek	anormal miysek?	anormal değilsek	anormal değil miysek?
siz (if you)	anormalseniz	anormal miyseniz?	anormal değilseniz	anormal değil miyseniz?
onlar (if they)	anormalseler	anormal miyseler?	anormal değilseler / değillerse	anormal değil miyseler?