güneş
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish گونش (güneş, “sun, sunlight”), from Proto-Turkic *küneĺ (“sun, sunny place”). Cognate with Azerbaijani günəş, Old Turkic 𐰛𐰈𐰤𐰾 (küneš, “sunshine, sunny place”), and Chuvash хӗвел (hĕvel, “sun”).
Pronunciation
editNoun
editgüneş (definite accusative güneşi, plural güneşler)