ortiga

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Catalan

Etymology

Inherited from Latin urtīca.

Pronunciation

Noun

ortiga f (plural ortigues)

  1. nettle

Derived terms

Further reading

Galician

Ortiga or estruga
Ortiga or estruga

Alternative forms

Etymology

Attested since the 15th century. From Old Galician-Portuguese, from Latin urtīca.

Pronunciation

 
  • IPA(key): (standard) /oɾˈtiɡa/ [oɾˈt̪i.ɣ̞ɐ]
  • IPA(key): (gheada) /oɾˈtiħa/ [oɾˈt̪i.ħɐ]

 

  • Hyphenation: or‧ti‧ga

Noun

ortiga f (plural ortigas)

  1. nettle
    Synonym: estruga
  2. marbled electric ray (Torpedo marmorata)
    Synonyms: raia estruga, raia ortiga, trémaro

Derived terms

References

  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “ortiga”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • ortiga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • ortiga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • ortiga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese

Pronunciation

 

Etymology 1

Noun

ortiga f (plural ortigas)

  1. Alternative form of urtiga

Etymology 2

Verb

ortiga

  1. inflection of ortigar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /oɾˈtiɡa/ [oɾˈt̪i.ɣ̞a]
  • Rhymes: -iɡa
  • Syllabification: or‧ti‧ga

Etymology 1

Inherited from Old Spanish ortiga, from Latin urtīca.

Noun

ortiga f (plural ortigas)

  1. nettle (plant)
Derived terms

Etymology 2

Verb

ortiga

  1. inflection of ortigar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading