تقاطع غیرهمسطح
تقاطع غیرهمسطح محل برخورد دو یا چند راه ارتباطی است وقتی هریک از این راه‌های ارتباطی در ارتفاع‌های مختلفی از سطح زمین ساخته شده باشند، به‌طوری که عبور و مرور یکدیگر را مختل نکنند. در برابر این نوع تقاطع، تقاطع همسطح قرار دارد.
استفاده از تقاطع‌های غیرهمسطح یکی از راهکارهای مؤثر برای روانی عبورومرور است و از مباحث مورد توجه در مدیریت شهری، مهندسی ترافیک، مهندسی راه و ترابری و مهندسی عمران می‌باشد.
مزایا و معایب
[ویرایش]مزایا
[ویرایش]تقاطع‌های غیرهمسطح عموما باعث حرکت آزادانه‌‌ی ترافیک شده، توقف‌هارا کاهش داده و منجر به افزایش سرعت حمل و نقل میشوند؛ از این رو، حداکثر سرعت مجاز در جاده‌های دارای تقاطع‌های غیرهمسطح، معمولاً بالاتر از سایر جاده‌هاست. به علاوه، ریسک تصادفات د تقاطع‌های غیرهمسطح کمتر است.
معایب
[ویرایش]شهرهای دوطبقه شهرهای آینده
[ویرایش]شهرهایی که به‌وفور از تقاطع‌های غیر همسطح بهره می‌برند اصطلاحاً شهرهای دو طبقه خوانده میشوند. تقاطع‌های غیر همسطح از بار ترافیکی معابر کاسته و به سرعت بیش تر عبور و مرور خودروها، کاهش تلفات انرژی و زمان و نیز پایین آمدن آمار تصادف‌ها کمک شایانی می‌کنند. در حال حاضر اکثر شهرهای پیشرفته و بزرگ جهان یا پیش تر دوطبقه شده‌اند یا به سوی دو طبقه شدن حرکت می‌کنند.مانند تهران
منابع
[ویرایش]- حمید هیدارن، مجله همشهری مسافر، سازمان همشهری، ارگان شهرداری تهران، شماره مورخ ۲۶ شهریور ۱۳۸۷
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |