«Իշայր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Իշայր''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Մոկք]] նահանգի կազմում<ref>[http://akunq.net/hy/?p=2195 Մեծ Հայքի վարչական բաժանումը]</ref>։ |
'''Իշայր''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Մոկք]] նահանգի կազմում, Վանա լճից հարավ<ref>[http://akunq.net/hy/?p=2195 Մեծ Հայքի վարչական բաժանումը]</ref>։ |
||
Սահմանակից էր հյուսիսից Ռշտունից, արևմուտքից՝ Իշայր Մյուս, հարավից՝ Իշոց, արևելքից՝ Առանձնակ գավառներին: VII դ. «Աշխարհացոյցում» հիշատակվում է որպես Մոկք նահանգի առաջին գավառը: Հետագայում կոչվել է Շնիձոր (Մոկսի և Խիզանի միջև): Արտաշեսյանների և Արշակունիների թագավորությունների ժամանակ եղել է հայկական պետության կազմում, այնուհետև անցել է պարսիկներին (V դ.), արաբներին (VII դ.), 885-ից եղել է Բագրատունիների, 908-ից հետո՝ Վասպուրականի թագավորության կազմում, XI դ. նվաճել են թուրք–սելջուկները, XIII դ.՝ մոնղոլները, XIV–XV դդ.՝ Ակ–Կոյունլու և Կարա–Կոյունլու թուրքական ցեղերը, 1555-ից՝ օսմանյան թուրքերը: 1915-ի մայիսին ռուսական զորքերը հայ կամավորների օգնությամբ գրավեցին Իշայրը, սակայն 1918-ի սկզբին նորից անցավ թուրքերին: Միջին դարերում Իշայրում, [[Կեցան]] գետի ձախ ափին, հայտնի էր Ս. Կանանց վանքը (հետագայի Ս. Խաչ վանքը): Իշայրը բոլոր ժամանակներում էլ ունեցել է հայ հոծ բնակչություն, որը բռնությամբ տեղահանվել է 1915-ի Մեծ եղեռնի ժամանակ: Նրանց մի մասը զոհվել է գաղթի ճանապարհին: |
|||
== Տես նաև == |
== Տես նաև == |
||
| Տող 12. | Տող 13. | ||
{{Մեծ Հայքի վարչական բաժանում}} |
{{Մեծ Հայքի վարչական բաժանում}} |
||
{{ՀՍՀ|հատոր=4|էջ=374}} |
|||
[[Կատեգորիա:Մոկքի գավառներ]] |
[[Կատեգորիա:Մոկքի գավառներ]] |
||
06:14, 22 Դեկտեմբերի 2021-ի տարբերակ
Իշայր, գավառ Մեծ Հայքի Մոկք նահանգի կազմում, Վանա լճից հարավ[1]։ Սահմանակից էր հյուսիսից Ռշտունից, արևմուտքից՝ Իշայր Մյուս, հարավից՝ Իշոց, արևելքից՝ Առանձնակ գավառներին: VII դ. «Աշխարհացոյցում» հիշատակվում է որպես Մոկք նահանգի առաջին գավառը: Հետագայում կոչվել է Շնիձոր (Մոկսի և Խիզանի միջև): Արտաշեսյանների և Արշակունիների թագավորությունների ժամանակ եղել է հայկական պետության կազմում, այնուհետև անցել է պարսիկներին (V դ.), արաբներին (VII դ.), 885-ից եղել է Բագրատունիների, 908-ից հետո՝ Վասպուրականի թագավորության կազմում, XI դ. նվաճել են թուրք–սելջուկները, XIII դ.՝ մոնղոլները, XIV–XV դդ.՝ Ակ–Կոյունլու և Կարա–Կոյունլու թուրքական ցեղերը, 1555-ից՝ օսմանյան թուրքերը: 1915-ի մայիսին ռուսական զորքերը հայ կամավորների օգնությամբ գրավեցին Իշայրը, սակայն 1918-ի սկզբին նորից անցավ թուրքերին: Միջին դարերում Իշայրում, Կեցան գետի ձախ ափին, հայտնի էր Ս. Կանանց վանքը (հետագայի Ս. Խաչ վանքը): Իշայրը բոլոր ժամանակներում էլ ունեցել է հայ հոծ բնակչություն, որը բռնությամբ տեղահանվել է 1915-ի Մեծ եղեռնի ժամանակ: Նրանց մի մասը զոհվել է գաղթի ճանապարհին:
Տես նաև
Արտաքին հղումներ
Ծանոթագրություններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 374)։ 
|