Jump to content

Ժակ Իխմալյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Ժակ Իխմալյան
Ծնվել էհունիսի 30, 1922(1922-06-30)[1][2]
ԾննդավայրՍտամբուլ, Օսմանյան կայսրություն
Վախճանվել էապրիլի 1, 1978(1978-04-01)[1] (55 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայկական ԽՍՀ և  Թուրքիա
Մասնագիտություննկարիչ և լրագրող

Ժակ Իխմալյան (հունիսի 30, 1922(1922-06-30)[1][2], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - ապրիլի 1, 1978(1978-04-01)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հայ նկարիչ, լրագրող։

Կենսագրություն

Ծնվել է Կ. Պոլսում, որտեղ ստացել է մասնագիտական կրթություն։ 1929 թվականին սովորել է տեղի միջնակարգ դպրոցում, այնուհետև մասնավոր ֆրանսիական կաթոլիկ լիցեյում։ 1936 թվականին նկարչություն է սովորել թուրք նկարիչ Աբիդինա Դինոյի մոտ։

1939 թվականին մասնակցություն է ունեցել հեղափոխական աշխատանքներին, դարձել թուրքական կոմունիստական կուսակցության անդամ։ 1942 թվականին ընդունվել է Ստամբուլի գեղարվեստի ակադեմիայի կերպարվեստի ֆակուլտետ։ Չորսամյա դասընթացը ավարտել է երկու տարում։ 1944 թվականին համայնավարական հայացքների, քաղաքական գործունեության համար հալածվել և բանտարկվել է, ապա տարագրվել։

1949 թվականին արտագաղթել է Սիրիա, ապրել Լիվանում, Բեյրութում։ 1956 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել է Լեհաստան, աշխատել մուլտֆիլմերի ստուդիայում։ 1959 թվականին տեղափոխվել է Չինաստան, բնակվել և ստեղծագործել է Պեկինում, զբաղվել լրագրողական գործունեությամբ։ 1961 թվականին Մոսկվա տեղափոխվելով՝ որպես խմբագիր-ստիլիստ աշխատել է ռադիոյում։ 1963 թվականին թուրքերեն է դասավանդել Մոսկվայի արևելյան լեզուների ինստիտուտում։

Նկարել է գերազանցապես արևելյան տիպեր և բնական տեսարաններ՝ Լիբանանից, Թուրքիայից, Սիրիայից։ Զբաղվել է կահույքի գեղանկարչությամբ, ձևավորել է մանկական սենյակներ։ Ֆրանսիացի նկարիչ Սիմոն Բալտոկսոյի հետ կատարել է Բեյրութի օդանավակայանի մեծ դահլիճի որմնանկարը «ժողովուրդների բարեկամության» թեմայով։

Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել 1968, 1969, 1973, 1974 թվականներին, վերջինս՝ Վիլնյուսում։ Նկարազարդել է Միխայիլ Բուլգակովի «Վարպետը և Մարգարիտան» վեպը։ Լավագույն գործերից են Նիկոլայ Գոգոլի, Վիկտոր Հյուգոյի, Պետեֆիի և այլ դիմանկարներ[3]։ 1974 թվականից ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ[4][5]։

Ցուցահանդեսներ

  • 1968 անհատական ցուցահանդես արվեստի աշխատողների կենտրոնական տանը, Մոսկվա
  • 1971 Վիլնյուս
  • 1972 Մոսկվայի Ասիայի և Աֆրիկայի ժողովուրդների ինստիտուտի մշակույթի տուն
  • 1973 Ցուցահանդես Մոսկվայի կոմունալ տնտեսության ակադեմիայում
  • 1975 Շտենբերգի անվան աստղագիտության պետական ինստիտուտ
  • 1978 Անհատական ցուցահանդես Տարտուում
  • 2013 Ստամբուլ[6]
  • 2013 Մոսկվա, 2 անհատական (հետմահու) ցուցահանդես "Les Oreades"-ում[7][8][9]

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. SavoyB: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088doi:10.1515/AKL
  3. Գառնիկ Ստեփանյան (1981). Կենսագրական բառարան, հատոր Բ. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 9.
  4. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
  5. «Ժակ Իհմալյանի մասին կայքում eastmeetswestgallery.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 17-ին.
  6. «Ժակ Իհմալյանի ցուցահանդեսը Ստամբուլում». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 17-ին.
  7. Ժակ Իհմալյանի ցուցահանդեսը "Les Oreades"-ում
  8. ЖАК ИХМАЛЬЯН (1922 - 1978). Живопись, графика
  9. «Галереей LES OREADES - ОРЕАДЫ на ярмарке АРТ-МАНЕЖ 2010 был показан художник Жак Ихмальян». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 17-ին.

Արտաքին հղումներ