բռնապետություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑpɛtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բռնապետութիւն
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•պե•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
Գոյական
- նույնն է՝ բռնակալություն
- քաղաքական համակարգ, որին բնորոշ են կառավարման ոչ դեմոկրատական մեթոդները
Հոմանիշներ
- տե՛ս բռնակալություն
Արտահայտություններ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։