Omgaan met tegenslag - ROC Amsterdam

Page 1

mettegen

Verhalenverzamelddoor studentenvanhet ROC Amsterdam overseniorendie vertellen overtegenslagen.

slag

slag omgaan tegen met

Met de wind in je rug zit het leven je mee. Maar soms voelt het alsof je tegen de stroom in moet zwemmen. Plannen lopen anders dan verwacht en pech lijkt je te overspoelen. Je wordt ziek en kunt niet meer sporten zoals je altijd deed Je bent verliefd, maar de ander niet op jou Of je gaat trouwen en verliest daardoor je droombaan

In de afgelopen weken hebben studenten van ROC Amsterdam gesprekken gevoerd met senioren over omgaan met tegenslag. Welke tegenslag hebben ze meegemaakt? Overkwam het ze, of lag het aan henzelf? Hoe gingen ze ermee om en hebben ze een tip voor hun interviewers voor het omgaan met tegenslag?

Deze gesprekken vormden het eerste deel van MDT Cultuur & Kunst Dit programma daagt jongeren uit om meer te leren van anderen dan ze verwachten. Hiervoor gingen de studenten in gesprek met senioren, die we 'vertellers' noemen, om verborgen kennis en verhalen te ontdekken.

In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben tijdens de fotografieworkshop De verhalen zijn geschreven door de jongeren tijdens de schrijfworkshop en soms (naderhand) nog aangevuld door de vertellers.

Er staat nog meer te gebeuren In het tweede deel van het programma maken de studenten korte films op basis van de gevonden verhalen We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie, waar ook weer alle vertellers voor worden uitgenodigd.

Maar voordat het zover is... Omgaan met tegenslag

Trea Braziliaanseliefdevancrea Trea

Trea is een enthousiaste en positieve vrouw die nog volop van het leven geniet. Ze houdt zich bezig met het maken van kunst en creatieve dingen Ze woont nu in haar knusse huisje in de Pijp, samen met haar Siamese kat en zorgt vaak voor een oppashond. ‘Ik hou ervan om nieuwe uitdagingen aan te gaan en als dat niet lukt probeer ik wat nieuws’ Daarom is ze nu na 30 jaar een nieuwe studie begonnen en daar is ze heel blij mee

Trea heeft een verre reis gemaakt die haar leven helemaal veranderde en die haar heeft gemaakt tot wie ze nu is ‘Ik heb mezelf positief herpakt Dat heeft wel 10 jaar geduurd, maar ik ben nu een echte levensgenieter’

Trea was ongeveer 20 jaar toen ze haar eerste liefde leerde kennen. Ze liep door de stad en ontmoette een Braziliaanse collega, waarmee ze samen in een restaurant werkte, in Amsterdam en in Londen Ze hadden meteen een goeie klik met elkaar. Ze bleven veel met elkaar in contact en raakten niet uitgepraat. Ze deden veel leuke dingen samen en hadden een leuke tijd met elkaar

Ze werden smoorverliefd en kregen een relatie met elkaar. ‘Ik keek door een roze bril.’ Trea was hartstikke gelukkig en had de tijd van haar leven Haar vriend moest op een gegeven moment weer terug naar het mooie Brazilië, om daar te kunnen studeren.

Ze hadden een verre afstandsrelatie, maar dat maakte voor Trea niet uit

Trea bleef hard werken in Londen om geld te verdienen Ze hielden wel contact en een jaar later ging

Trea naar Brazilië. Over dit plan had Trea ruim een jaar gedaan om het te realiseren. Ze miste haar vriend heel erg en besloot om hem te gaan verrassen Ze boekte een vliegticket naar Brazilië en had er heel veel zin in om haar vriend weer te zien. Ze stapte het vliegtuig in met een blij gevoel. Ze kwam aan op het

vliegveld in Brazilië Het lekkere warme weer daar en alle vrolijke kleuren om haar heen maakten haar helemaal gelukkig Ze pakte haar koffer en was verbaasd door alles om haar heen. Trea had een taxi kunnen krijgen om haar naar haar hotel te brengen, om van daaruit contact te leggen met haar vriend

Na 1 uur rijden kwam ze aan bij het huis waar haar vriend woonde.

Haar verrassingsbezoek liep alleen toch heel anders dan Trea verwacht had Wat een superleuk bezoek moest zijn was veranderd in een grote nachtmerrie. Ze liep de trap op en stapte de kamer binnen. Ze schrok zich rot van wat ze toen zag. Haar vriend zat met een andere vrouw op de bank! Het werd Trea duidelijk dat hij daar in Brazilië een andere vrouw had Ze was er natuurlijk helemaal kapot van en het was een moeilijke tijd voor haar. Trea is niet direct teruggegaan, maar is van daaruit gaan reizen

Voordat Trea terugging werd er nog kerst midden in de zomer gevierd. Ze merkte dat haar hart daar brak.

Na een lange tijd kwam ze er weer overheen en zag ze het positieve van het leven in Ze deed leuke dingen en maakte mooie momenten mee. Ze heeft veel gereisd en heeft mooie dingen gezien. ‘Overwinningen aangaan, doorgaan en niet opgeven’, dat is wat Trea ons allemaal zou willen meegeven in het leven Nu leeft Trea haar beste leven en haalt ze er alles uit wat erin zit. Ze schildert nu leuke schilderijen van haar kat en laat haar oppashondjes uit

Martijn, Sarah & Jamie
Door:

KlumperAgnes

HoedeliefdevanAgnes(83)haarcarrièredwarszat.

Dit verhaal gaat over Agnes

Klumper, ze is 83 jaar oud, heeft 2 kinderen en 3 kleinkinderen. Haar man is helaas 6 jaar geleden gestorven aan kanker Ze woont in Uithoorn Ze vindt Aquafit leuk om te doen, maar ze kan dat helaas niet meer zo veel doen wegens de staar in haar oog. Tijdens dit gesprek was ze erg open en vertelde ze ons eigenlijk wel alles Ze wordt niet zo vrolijk van de krant, omdat daar vaak negatieve berichten in staan

Agnes vond haar geluk in het werken op een school. Daar heeft ze 40 jaar lang gewerkt, maar dat was niet zonder tegenslagen Ze heeft 4 jaar met een vaste werkaanstelling gewerkt Dat houdt in dat ze je dan ongeveer elke dag van de week inzetten om voor de klas te staan. Er was toen in het onderwijs geen parttime Er werd ook lesgegeven op zaterdag Maar op 14 mei 1964 trouwde ze met John Bakker Dat zorgde ervoor dat ze geen vaste instelling meer had en dat ze een tijdelijke aanstelling kreeg. Daar heeft ze in het begin wel moeite mee gehad Later kwam ze erachter dat ze best wel goede lijntjes had

met de school waar ze werkte, dus besloot ze om weer terug te gaan naar de school, om weer verder te gaan met haar droombaan. Er was toen een klas die toentertijd 6 leerkrachten had gehad, omdat die klas gewoon zo onrustig was, maar dat hield Agnes niet tegen. Ze ging de deal aan en besloot om te laten zien dat je op een normale menselijke manier die kinderen moest benaderen De kinderen wisten goed dat als Agnes boos was, ze een probleem hadden Agnes kreeg de klas onder controle.

Een paar jaar later, nadat Agnes een dochter had gekregen en ze werd gebeld met de vraag of ze wilde invallen, kon dat wel, maar haar voorwaarde was dat ze haar dochter mee zou nemen. Als de inspectie kwam, ging haar kind naar de kinderopvang, die ook in dat gebouw zat Daar stond ook een kinderbedje, zodat Wendy (haar oudste dochter) ook de middagslaapjes kon doen die ze nodig had. Het kinderbedje functioneerde ook als speelbox, zodat de dochter niet door het hele lokaal rondging

Later ging ze met pensioen en haalde ze haar plezier uit Hydro-fit en tennis. Helaas kan ze dat nu niet meer doen, door ‘fysieke mankementjes’, zoals ze zegt

Agnes heeft ook de oorlog meegemaakt. Ze was toen 5 en zocht onderdak in het restaurant/café van haar ouders. Daar was het erg donker, omdat er dus geen licht aan mocht

Agnes staat erg positief in haar leven en probeert altijd positief te blijven,

ook met de kleine dingen, zoals niet meer kunnen skiën. ‘Sommige dingen willen niet meer, daar moet je gewoon aan toegeven’, zei ze in het gesprek Ook zoekt ze de lichtpuntjes als het even heel donker is en haalt ze ook haar geluk uit het zien opgroeien van haar kleinkinderen.

Zij heeft ons als levensquote

gegeven dat we moeten blijven wie wij zijn en niet moeten veranderen voor iemand anders Of onszelf andere dingen moeten laten aanpraten die anderen zeggen.

Door: Jelle, Elise, Laine & Ilyada

WillemsEls Gemistevluchtpaktgoed

uit.

Wij hebben gesproken met mevrouw Els Willems. Zij woont sinds 2000 in Oud-Zuid. Zij heeft 2 dochters en een kleinzoon. Zij houdt van wandelen in het Amsterdamse bos Zij is positief ingesteld ‘Een negatieve gebeurtenis heeft vaak ook een positieve kant’, zegt ze. Ze geeft Nederlandse les aan buitenlanders.

In haar vroegere jaren gaf ze Franse les Ze woonde met haar man en kinderen op een boot in de Amstel Zij is gescheiden. De scheiding was heftig, maar ze is er sterker uitgekomen.

In december ging zij met een goede vriend naar Californië, maar op de dag dat ze zouden vertrekken misten ze hun vlucht! Gelukkig kon ze de volgende dag mee met een andere vlucht Dat ze hun vlucht hadden gemist was balen natuurlijk, maar er zat ook een positieve kant aan Door de hectiek van de voorbereidingen voor de reis, had ze geen tijd gehad om afscheid te nemen van haar ernstig zieke overbuurvrouw, met wie ze goed bevriend was Nu kon dat alsnog!

Zij was superblij dat ze haar overbuurvrouw nog heeft kunnen spreken in een van haar laatste heldere momenten.

Ze vindt dat negatieve gebeurtenissen ook een positief effect kunnen hebben. Haar indruk op ons was dat ze heel aardig en lief is, maar ook een persoon met een sterk karakter en een sterke wilskracht

Door: Laïsha, Tessa, Marlou & Kavleen

Studenten Reacties van

‘Ik neemmeeuitdezeervaring

‘Ik neemmeeuitdezeervaring

datjealtijdmoetdoorzetten enpositiefblijven . ’

‘Leuk en gezelliggepraat . ’

‘Superleukeninteressant. ’ ‘ Enormgezellig!’ vanhetleven . ’

ommeeruitjecomfortzonete gaan ’ datweechtmoetengenieten

‘Onzevertellerheeft ons meerdere malenlatenweten

‘Hetgesprekginggoeden

verliepsoepel’ .

WilterdinkCoosje

Vaneenzaamheidnaarvreugde

Wij spraken met mevrouw Coosje

Wilterdink (75). Coosje woont in Amsterdam-Zuid in een gezellig huis. Ze houdt er erg van om te schilderen en te tekenen; dit vindt ze heel erg ontspannend en leuk Vroeger werkte ze in een kinderopvang en kindertehuis; dit werk deed ze omdat ze het leuk vindt om met kinderen te werken. Na dat werk heeft Coosje een drama/theateropleiding gedaan en heeft ze veel gewerkt in theater en toneelgespeeld met een thema

Coosje begon haar jeugd in Hilversum. Daar heeft ze veel buiten gespeeld met de buurtkinderen, waar ze erg van genoot Later verhuisde ze naar Amsterdam, waar ze met haar man en later ook haar zoon en dochter ging wonen. Helaas liep het huwelijk van Coosje en haar man niet goed, omdat haar man eigenlijk niet omkeek naar haar kinderen, omdat hij veel geld wilde verdienen, dus hij werkte heel veel Helaas scheidde ze van haar man. Coosje verhuisde met haar kinderen naar Slotermeer.

Dit was eenzaam voor Coosje, omdat Slotermeer een eenzame plek was en ze niet veel mensen om haar heen had.

Toen Coosje 49 was, moest ze geopereerd worden omdat haar vaten waren dichtgeslibd. Nadat deze operatie plaatsgevonden had, is ze verhuisd met haar kinderen naar Amsterdam-Zuid Ze kreeg een huis dichtbij de vader van haar kinderen Omdat zij van Slotermeer verhuisde naar de stad, heeft dit voor haar een positieve wending gekregen en is ze nu veel gelukkiger.

Nu Coosje ouder is, geeft zij Nederlandse les aan vluchtelingen, waar zij erg veel voldoening uithaalt. Ondanks de tegenslag die ze meegemaakt heeft blijft ze positief. Haar advies voor onze generatie om te leren om te gaan met tegenslagen is: ‘Je moet niet blijven hangen in de situatie en je moet geloven in jezelf.’

Door: Sofie, Chiara, Janneke & Kayleigh

docentde

Voor het derde jaar op een rij doen wij met de opleiding Leisure & Hospitality, vanuit college ROC van Amsterdam, mee aan het MDT Cultuur & Kunst programma

Een project waarbij studenten bezig zijn en leren vanuit ervaringsgericht en ontdekkend leren. Iets wat enorm aansluit bij de Leisure & Hospitality studenten Zij zijn graag in actie in de lessen, dit wat een mooie motivatie creëert Daarbij ontmoeten zij een andere doelgroep in de schoolomgeving, namelijk senioren. Een doelgroep waar zij tijdens hun de stage niet snel mee in aanraking komen Om die reden juist waardevol dat het op deze manier in het onderwijsprogramma is opgenomen.

Tijdens het MDT-project zie je studenten bij aanvang nog de kat uit de boom kijken De eerstejaars kunnen zich nog geen voorstelling maken bij het project Zij horen een project met senioren in de eerste les en kunnen nog niet helemaal indenken wat het gaat worden.

In de tweede workshop zie je al meer betrokkenheid en begint het te leven. Het enthousiasme groeit en ze voelen zich steeds meer eigenaar en verantwoordelijk In de derde les is de betrokkenheid dan ook helemaal bij eenieder aanwezig en bereiden zij zich enorm voor op het interview. Er wordt nagedacht over hoe zij op de juiste manier het gesprek moeten voeren, wat bij hen past, maar ook hoe je een senior benadert, welke vragen je wel of juist niet kunt stellen en hoe je de senior ontvangt bij binnenkomst. Als zij dan echt de senioren gaan ontmoeten, zijn ze toch wel een beetje nerveus Want wie zit er straks tegenover je aan tafel en lijkt het alsof zij een ‘celebrity’ gaan ontmoeten. Mooi is het om te zien hoe zij tijdens het interview helemaal opgaan in het contact. Ze voelen verbinding door het gedeelde verhaal met hun senior Na het interview zijn ze ook erg te spreken en trots op hun verteller Bij het delen van de verhalen met de klasgenoten, zie je dat zij amper op hun kladblaadjes hoeven te kijken en alles praktisch en met trots uit het hoofd navertellen

Dat is zo gaaf om te zien, het hele groeiproces, van eerst nog een beetje-ver-van-mijn-bed-show, tot de betrokkenheid na het interview. Zij hebben in de tussentijd een schrijf- en fotografieworkshop gehad De high tea is aanstaande, een moment waar zij weer samenkomen met hun verteller en hun verhaal al in een volgende fase zit Ontzettend mooi om hun verteller te kunnen vertellen wat zij na het interview verder nog hebben gedaan met de informatie

Ik als docent geniet van elke les om te zien hoe de studenten zich ontwikkelen en zeker ook hoe zij betrokken zijn en meedoen aan deze lessen Ik zie enthousiaste en gemotiveerde studenten, die het leuk vinden om met dit project mee te mogen doen. En dit zien we elk jaar terug Dankbaar zijn wij als opleiding dan ook, dat wij deze kans krijgen om keer op keer mee te mogen doen met dit fantastische project. Voor onze studenten is dit zo waardevol om mee te mogen maken en bezig te zijn met hun opleiding

Ik kijk uit naar alles wat nog komen gaat zoals de komende workshops, de high tea, de première met alle entourage en de uiteindelijke films die we dan te zien krijgen

Docent Yvet

slag omgaan tegen met

is een publicatie van MDT Cultuur & Kunst Deze uitgave presenteert de gesprekken die studenten van ROC Amsterdam hebben gevoerd met vertellers, als onderdeel van hun Maatschappelijke

Diensttijd (MDT) programma

Ontwerp, redactie en lay-out: HUMINT Solutions

Met dank aan:

Alle vertellers voor het delen van hun verhalen en docent Yvet voor de leuke samenwerking

Meer weten?

Ga naar www.mdtcultuurenkunst.nl

Copyright © 2024 HUMINT Solutions

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.