ბოლო
ქართული
[რედაქტირება]ბოლო
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [bɔlɔ]
- აუდიო მაგალითი: ბოლო ?
- დამარცვლა: ბო·ლო, მრ. რ. ბო·ლო·ე·ბი, ბო·ლო·ნი
- პარონიმები: ბოლი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ბოლო, ბოლო-ს(ი), მრავლობითი: ბოლო-ებ-ი, ბოლო-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- რისამე ზღვარი, რითაც ან სადაც რამე თავდება, დასასრული, დაბოლოება; კიდე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: დასასრული, დაბოლოება, მიწურული, დასკვნითი ნაწილი, ოხჭანი, დასავალი, წვერი
- ➤ ანტონიმები: თავი
- გადატანითი: აღსასრული.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- უკანასკნელი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- თევზის კუდი; ფრინველის ნაკრტენი (ბუმბული) კუდზე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: კუდი
- ტანისამოსის კალთის უკანა ნაწილი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: კალთა
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: ბოლობეჭედა , ბოლოგამოჩრილი, ბოლოგანიერი , ბოლოგაუტანელი, ბოლოგაშლილი, ბოლოგრძელი, ბოლოდაგლეჯილი , ბოლოდროინდელი , ბოლოკაცობა
- ➤ ანდაზები: ვერიდებოდი ღოლოსა, დამიხვდა სოფლისა ბოლოსა
თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 1042, თბილისი, 2008 წელი.- „ბოლო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 94
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 52.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 109.