saec. I.
- Puella senibus dulcior mihi cycnis,
- agno Galaesi mollior Phalantini,
- concha Lucrini delicatior stagni,
- cui nec lapillos praeferas Erythraeos
- nec modo politum pecudis Indicae dentem
- nivesque primas liliumque non tactum;
- quae crine vicit Baetici gregis vellus
- Rhenique nodos aureamque nitelam;
- fragravit ore quod rosarium Paesti,
- quod Atticarum prima mella cerarum,
- quod sucinorum rapta de manu gleba;
- cui conparatus indecens erat pavo,
- inamabilis sciurus et frequens phoenix,
- adhuc recenti tepet Erotion busto,
- quam pessimorum lex amara fatorum
- sexta peregit hieme, nec tamen tota,
- nostros amores gaudiumque lususque. —Epigrammata M. Valerii Martialis [6][7]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 257 — “SCĬŪRUS, i, m. 2. σκίουρος”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 187 — “sciūrus, i, m. = σκίουρος”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — sciūrus, ī, m. (σκίουρος) (tom. 2, p. 2536)
- ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — sciurus
- ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — sciurus
- ↑ 6.0 6.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (The Latin Library): Liber quintus. 37, versus 13 — sciurus
- ↑ 7.0 7.1 Vicicitatio: sciurus.