serum
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈserum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·rum — morphologica: ser-um
Nomen substantivum
+/-ser|um, -ī neut.
- Pars aquosa in lacte, quae post confecium caseum colatur per fiscellam e vimine, vel alio modo separatur. [1]
- Aquosa pars aliarum rerum.
- Semine virili.
Declinatio
+/-| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | serum | sera | I |
| gen. | serī | serōrum | II |
| dat. | serō | serīs | III |
| acc. | serum | sera | IV |
| abl. | serō | serīs | VI |
| voc. | serum | sera | V |
Translationes
+/-Discretiva
|
serum dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-sērum
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| sērum | casus accusativus singularis · genus masculinum | adiectivi sērus |
| sērum | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
| sērum | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
| sērum | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈseːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sē·rum — morphologica: ser-um
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 257 — “SERUM, i, n. 2.”