structus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈstruːktus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: strūc·tus — morphologica: struct-us
Notatio
+/-Participium
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
strūctus | —
|
perfectum | passiva | participium | nominativo | struō |
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | strūctus | strūcta | strūctum | nom. | strūctī | strūctae | strūcta |
gen. | strūctī | strūctae | strūctī | gen. | strūctōrum | strūctārum | strūctōrum |
dat. | strūctō | strūctae | strūctō | dat. | strūctīs | strūctīs | strūctīs |
acc. | strūctum | strūctam | strūctum | acc. | strūctōs | strūctās | strūcta |
abl. | strūctō | strūctā | strūctō | abl. | strūctīs | strūctīs | strūctīs |
voc. | strūcte | strūcta | strūctum | voc. | strūctī | strūctae | strūcta |
Nomen substantivum
+/-strūct|us, -ūs masc.
- Acervus, congeries rerum, quarum aliae super alias cumulatae sunt.
- lignorum structibus incensis
Declinatio
+/-m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | strūctus | strūctūs | I |
gen. | strūctūs | strūctuum | II |
dat. | strūctuī | strūctibus | III |
acc. | strūctum | strūctūs | IV |
abl. | strūctū | strūctibus | VI |
voc. | strūctus | strūctūs | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Discretiva
structus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-strūctūs
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
strūctūs | casus genitivus singularis | substantivi strūctus |
strūctūs | casus nominativus pluralis | substantivi strūctus |
strūctūs | casus accusativus pluralis | substantivi strūctus |
strūctūs | casus vocativus pluralis | substantivi strūctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈstruːktuːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: strūc·tūs — morphologica: struct-us