Jump to content

ursus

E Victionario
Redactio 08:54, 6 Octobris 2020 a conlatore YaganZ (disputatio | conlationes) facta (curatura +loci)
Ursus, taxonomice Ursus arctos
Ursus maritimus
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de Urso.

Appellatio pronuntiatusque

ursusAPI: /ˈur.sus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ur·sus — morphologica: urs-us

Nomen substantivum

urs|us, -ī (masc.; fem.: ursa)

  1. Bestia familiae Ursidarum, propius generis Ursi (2), proximum speciei Ursus arctos.
  2. Ursus: taxin. Genus familiae Ursidarum quod species Ursus americanus, Ursus arctos, Ursus maritimus, Ursus thibetanus et Ursus spelaeus concludit.

Declinatio

m. sing. plur.
nom. ursus ursī I
gen. ursī ursōrum II
dat. ursō ursīs III
acc. ursum ursōs IV
abl. ursō ursīs VI
voc. urse ursī V

Dictiones collatae

Synonyma

Translationes

Bestia familiae Ursidarumdilatare ▼
Bestia familiae Ursidarumcollabi ▲

Abasce

aмшә ab

Arabice

دب ar

Armenice

արջ hy

Atropatenice

ayı az

Bosnice

medvjed bs

Britonice

arzh br

Cambrice

arth cy

Kazachice

аю kk

Karachay-Balkar

айыу krc

Catalane

ós ca

Coreane

ko

Cornubice

arth kw

Croate

medvjed hr

Cassubice

miedzwiédz csb

Kyrgesse

аюу ky

Estonice

karu et

Faeroice

bjørn fo

Finnice

karhu fi

Frisice

bear fy

Iberice

დათვი ka

Gaelice

mathan gd

Danice

bjørn da

Hebraice

דוב he

Iudaeogermanice

בער yi

Ide

urso io

Indonesie

beruang id

Interlingua

urso ia

Hibernice

béar donn ga

Bambara

wolo bm

Hungarice

medve hu

Iaponice

ja

Hindice

भालो hi

Lettice

lācis lv

Luxemburgice

Bier lb

Lithuanice

lokys lt

Macedonice

мечка mk

Malaice

beruang ms

Veps

mezikämen vep

Sorabica Superiore

mjodwjédź hsb

Volapük

ber vo

Võro

kahr vro

Gallaice

oso gl

Neograece

αρκούδα el

Sinice

zh

Komi-Permyak

ош koi

Tatarice Crimensi

ayuv crh

Moksha

офта mdf

Mogolice

баавгай mn

Navajo

shash nv

Sorabica Inferiore

mjadwjeź dsb

Novial

urse nov

Norvegice

bjørn no

Occitane

ors oc

Alane

арс os

Punjabi

ਰਿਛ pa

Papiamentu

ber pap

Persice

خرس fa

Polonice

niedźwiedź pl

Lusitane

urso pt

Sarde

ursu sc

Slovace

medveď masc. sk

Suahelice

dubu sw

Tadzikice

хирс tg

Siamense

หมี th

Tatarice

аю tt

artificiose

soweli art

Turcice

ayı tr

Turcomannice

aýy tk

Udmurt

гондыр udm

Usbece

айиқ uz

Ucrainice

ведмідь uk

Shor

апшақ cjs

Yakut

эһэ sah

Vasconice

hartz eu

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Et si, inquam, ursus homuncionem comest quanto magis homuncio debet ursum comesse? In summo habuimus caseum mollem ex sapa et cocleas singulas et cordae frusta et hepatia in catillis et ova pilleata et rapam et senape et catillum concacatum, pax Palamedes. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

saec. I.

  • Sed miserere tui, rabido nec perditus ore
Fumantem nasum vivi temptaveris ursi.
Sit placidus licet et lambat digitosque manusque,
Si dolor et bilis, si iusta coegerit ira,
Ursus erit: vacua dentes in pelle fatiges
Et tacitam quaeras, quam possis rodere, carnem. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Cum autem homo in libidine aut in lascivia est, quemadmodum non est, ursus eum fere per dimidium miliare odoratur, et ad eum curreret si posset, ursus scilicet ad mulierem et ursa ad virum, et cum illis in coitu commiscerentur. Quod si homo tunc ad rationabilitatem tenderet, et si non secundum irrationabile pecus faceret, ursus aut ursa ipsum hominem dilacerarent. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [4]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXVI. — ursus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ursus.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus. LXIV, versus 31 — ursus
  4. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. IV. - De urso — ursus