tunjuk

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

tunjuk (ejaan Jawi تونجوق)

1. Menghalakan jari ke suatu untuk mengarahkan perhatian terhadap objek.
2. (kiasan) Membawakan perhatian seseorang terhadap suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *tuzuk.

Sebutan

• Kamus Dewan: tun·ju/
• AFA^(kekunci): /tund͡ʒuk/
• Rima: -und͡ʒuk, -d͡ʒuk, -uk
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [tund͡ʒoʔ, -ʊʔ, -o̞ʔ]

Pautan luar

• "tunjuk" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata kerja

tunjuk

1. Menghalakan jari ke suatu untuk mengarahkan perhatian terhadap objek.
2. (kiasan) Membawakan perhatian seseorang terhadap suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu tunjuk, daripada bahasa Melayu Klasik tunjuk, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *tuzuk; banding dengan bahasa Malagasy toro.

Sebutan

• Penyempangan: tun‧juk
• AFA^(kekunci): /tund͡ʒʊʔ/
• Rima: -und͡ʒʊʔ, -d͡ʒʊʔ, -ʊʔ

Pautan luar

• “tunjuk” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.