Burg Hohenzollern: verschil tussen versies

Het oorspronkelijke, [[Middeleeuwen|middeleeuwse]] kasteel, dat in het jaar [[1267]] voor het eerst schriftelijk vermelde,vermeld werd maar waarschijnlijk al in de [[11e eeuw]] gebouwdewas kasteelgebouwd, werd in het jaar [[1423]] na een bijna jaarlange [[belegering]] door de [[Schwaben (landstreek)|SwabischeZwabische]] [[VrijstadVrije rijksstad|vrijsteden]] veroverd en verwoest. Van dit kasteel bestaan slechts nog schriftelijke bronnen.

In [[1454]] wordt begonnen met de bouw van een nieuw kasteel. Dit kasteel werd in de [[Dertigjarige Oorlog]], hoewel het tot sterke [[Vesting (verdedigingswerk)|vesting]] uitgebouwd was, veroverd door de [[Württemberg]]ers. Na de Dertigjarige Oorlog was het kasteel voornamelijk in [[Huis Habsburg|Habsburg]]se handen, maar werd tijdens de [[Oostenrijkse Successieoorlog]] in de winter van [[1744]]-[[1745]] door [[Frankrijk|Franse]] troepen bezet. Na het vertrek van de laatste [[Oostenrijk]]se bezetters in [[1798]] raakte het kasteel in verval. Aan het begin van de [[19e eeuw]] was het een [[ruïne]]; slechts de ''St. Michaelskapelle'' was behouden gebleven. Het plan tot [[wederopbouw]] werd in [[1819]] door de toenmalige [[kroonprins]] en latere [[koning (titel)|koning]] [[Frederik Willem IV van Pruisen|Frederik Willem IV]] voorgesteld.

Het kasteel is in zijn huidige vorm een [[Opstal (bouwwerk)|bouwwerk]] van de [[Berlijn]]se [[architect]]en [[Friedrich August Stüler]], die in [[1842]] als [[leerling]] en opvolger van [[Karl Friedrich Schinkel]] tot "Architect van de Koning" benoemd was. Eerstgenoemde architect gold als vertegenwoordiger van de [[neogotiek]] in de Duitse gebieden. De indrukwekkende [[oprit]]ten waren een ontwerp van [[ingenieur]]-[[officier]] [[Moritz Karl Ernst von Prittwitz]], die destijds de leidende [[Pruisen|PruissischePruisische]] [[Vesting (verdedigingswerk)|vestingbouwmeester]] was. De [[beeldhouwkunst]] was van de hand van [[Gustav Willgohs]].

Voor sommige mensen is Burg Hohenzollern een expressie van de [[romantiek (stemming)|romantische]] geest van alle tijden en toont het de toenmalige ideaalbeeld van een middeleeuwse [[Ridder (ruiter)|ridderburcht]]. Wat dat betreft is de gedachte achter Burg Hohenzollern vergelijkbaar met die van [[Slot Neuschwanstein]] vergelijkbaar.

In [[1850]] werd de eerste steen gelegd. De bouw werd gefinancierd door zowel de [[Brandenburg (deelstaat)|Brandenburg]]-Pruisische enals de Swabische Hohenzollernfamilies. In [[1867]] werd de bouw door [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm I]] voltooid. Op 3 september [[1978]] raakte het kasteel bij een [[aardbeving]] ernstig beschadigd. De [[restauratie (kunstgebouw)|restauratie]] duurde tot in de [[1990-1999|jaren '90]].<br />

De burcht was na de wederopbouw in de [[19e eeuw]] nooit voor lange tijd bewoond en had uitsluitend een ceremoniële functie. Slechts de laatste Pruisische kroonprins [[Wilhelm van Pruisen (1882-1951)|Wilhelm]] woonde na zijn vlucht uit [[Potsdam]] in eind [[1945]] enige maanden in het kasteel. Wilhelm en zijn vrouw ([[Cecilie van Mecklenburg-Schwerin]]) zijn in het kasteel begraven.

Burg Hohenzollern is nog steeds eigendom van de familie Hohenzollern. Het kasteel is geopend voor bezoekers en geldt als belangrijk [[Monument (erfgoed)|monument]]. Het kasteel wordt elk jaar bezocht door meer dan 300.000 mensen<ref>''Des Prinzen neue Töne''. In: Stuttgarter Nachrichten, 10 mei 2003</ref>. Dit is mede te danken aan het authentiek bewaarde [[interieur (terminologie)|interieur]]. Bovendien wordt in het kasteel sinds [[1952]] de kunstcollectie en herinneringsstukken van de Pruisische geschiedenis uit het bezit van de familie en uit het voormalige Hohenzollernmuseum in [[Slot Monbijou]] tentoongesteld. De Pruisische [[Kroon van Wilhelm II van Pruisen|koningskroon]] en het [[uniform]] van [[Frederik II van Pruisen|Frederik II]] behoren tot de belangrijkste stukken van de collectie. Van [[1952]] tot [[1991]] bevonden zich de [[doodskist]]en van de koningen [[Frederik Willem I van Pruisen|Frederik Willem I]] en Frederik II in het kasteel. Na de [[Duitse hereniging]] zijn de kisten weer naar Potsdam verplaatst.

{{CoördinatenCoor title dms|48_19_2348|19|23.50_N_08_58_0350|N|08|58|03.80_E_type80|E|type:landmark_region:DE-BW|48° 19′ 23″ N, 08° 58′ 03″ O}}