Bondsregering (Duitsland)

De Duitse bondsregering (Duits: Die Bundesregierung) is de regering van Duitsland, die wordt gevormd door de bondskanselier en de bondsministers. Samen worden zij ook wel het kabinet genoemd (Duits: das Kabinett). Vaak let men in het Duits erop om Bundesregierung te zeggen (en niet gewoon Regierung), omdat er ook regeringen van de deelstaten (Landesregierungen) zijn.

Politiek in Duitsland
Coat of Arms of Germany.svg

Politiek van Duitsland

Bevoegdheden

bewerken

De opgaven en bevoegdheden van de bondsregering worden geregeld door de artikelen 62 tot 69 van de Duitse grondwet (GG). De bondskanselier is het enige regeringslid dat door het parlement, de Bondsdag, gekozen wordt. De gekozen bondskanselier bepaalt dan wie bondsminister wordt.

De kanselier kan in theorie vrij bepalen welke ministers en ministeries er zijn; een ministerie moet wel zijn plek in de bondsbegroting hebben, en die begroting moet de toestemming van de Bondsdag hebben. Hij moet een bondsminister van financiën en een van defensie aanstellen, omdat de grondwet die vermeldt. Voor buitengewone uitgaven is de toestemming van de bondsminister van financiën nodig; de bondsminister van defensie is de opperbevelhebber in vredestijd.

Verder benoemt de bondskanselier volgens de grondwet een plaatsvervanger (de onofficiële, maar bekendere term is Vizekanzler). Dit is gewoon een van de bondsministers, die dan in geval van afwezigheid van de bondskanselier de kabinetszittingen leidt. Als ook de plaatsvervanger afwezig is dan heeft de bondsminister met de meeste dienstjaren deze functie, en zo nodig telt ook de leeftijd. Mocht de bondskanselier zijn ambt niet meer kunnen waarnemen (bijvoorbeeld vanwege dood), dan is de plaatsvervanger niet automatisch de bondskanselier. De bondspresident vraagt in zo een geval aan een van de bondsministers om de zaken waar te nemen tot een nieuwe bondskanselier is gekozen, en normaliter vraagt de bondspresident wel de plaatsvervanger.

In de politieke praktijk is de bondskanselier weinig vrij in de samenstelling van zijn kabinet. Een groot aandeel van de ministeries gaat aan coalitiepartners, en ook bij de ministers voor zijn eigen partij moet de bondskanselier rekening houden met de verschillende vleugels en ook voor een regionaal evenwicht zorgen.

Staatssecretarissen

bewerken

De ministers worden bijgestaan door parlementaire staatssecretarissen en ambtenaren-staatssecretarissen. De parlementaire staatssecretaris kan gezien worden als een soort viceminister. Hij moet (met uitzondering van die van de kanselier) deel uitmaken van de bondsdag, en assisteert of vervangt zijn minister bij de dagelijkse uitvoering van zijn taken. Meestal specialiseert hij zich op een deelgebied van het ministeriële ressort. Hij is geen ambtenaar, en zijn statuut is in ruime mate gelijkgesteld met dat van een minister.

De ambtenaar-staatssecretaris, in het Duits "Politischer Staatssekretär", is wel degelijk ambtenaar, en als dusdanig is zijn ambtstijd theoretisch niet aan die van de regering gekoppeld. Daar hij echter duidelijk met een bepaalde minister en partij verbonden is wordt hij bij een regeringswissel meestal vervroegd gepensioneerd. Hij vertegenwoordigt de minister in het ministerie, en instrueert de andere ambtenaren en medewerkers in het ministerie. Men zou kunnen zeggen dat de parlementaire staatssecretaris mee politiek maakt, en dat de ambtenaar-staatssecretaris de politiek uitvoert.

Besluitvorming

bewerken
 
Het tweede kabinet van Willy Brandt in 1972

De staatsrechtelijke literatuur noemt drie principes bij de besluitvorming van de bondsregering:

  • Ministerprincipe: Iedere minister kan over zaken beslissen die met zijn eigen ministerie te maken hebben.
  • Kollegiaalprincipe: Over zaken die meerdere ministeries betreffen beslist het kabinet.
  • Kanseliersprincipe: Volgens art. 65 van de grondwet heeft de bondskanselier de Richtlinienkompetenz. Over zaken die hij zeer belangrijk vindt kan hij alleen beslissen.

In de praktijk gebruikt de kanselier zijn recht om de hoofdlijnen te bepalen nauwelijks, omdat het tot grote ontevredenheid van het kabinet zou leiden. Toch is de positie van de kanselier sterker dan die van regeringsleiders in veel andere landen.

Huidige bondsregering

bewerken
  Zie Kabinet-Scholz voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De huidige regering-Scholz is sinds 8 december 2021 in functie en bestaat uit een zogenaamde Verkeerslichtcoalitie van de partijen SPD, Bündnis 90/Die Grünen en FDP. Deze regering is als volgt samengesteld:

in april 2022 stapte de minister voor Gezin, Senioren, Vrouwenzaken en Jeugd Anne Spiegel op ze werd opgevolgd door Lisa Paus. [1]

Ressort
(Duitse benaming)
Minister Partij
Bondskanselier
(Bundeskanzler)
Olaf Scholz SPD
Vicekanselier en minister van Economie en Klimaat
(Stellvertreter der Bundeskanzler, Wirtschaft und Klimaschutz)
Robert Habeck Bündnis 90/Die Grünen
Minister van Financiën
(Finanzen)
Christian Lindner FDP
Minister van Buitenlandse Zaken
(Auswärtiges)
Annalena Baerbock Bündnis 90/Die Grünen
Minister van Binnenlandse Zaken
(Inneres)
Nancy Faeser SPD
Minister van Justitie
(Justiz)
Marco Buschmann FDP
Minister van Arbeid en Sociale Zaken
(Arbeit und Soziales)
Hubertus Heil SPD
Minister van Voedsel en Landbouw
(Ernährung und Landwirtschaft)
Cem Özdemir Bündnis 90/Die Grünen
Minister van Defensie
(Verteidigung)
Christine Lambrecht SPD
Minister van Gezin, Senioren, Vrouwenzaken en Jeugd
(Familie, Senioren, Frauen und Jugend)
Lisa Paus Bündnis 90/Die Grünen
Minister van Volksgezondheid
(Gesundheit)
Karl Lauterbach SPD
Minister van Verkeer en Digitale Infrastructuur
(Digitales und Verkehr)
Volker Wissing FDP
Minister van Milieu, Natuurbescherming en Kernveiligheid
(Umwelt, Naturschutz und nukleare Sicherheit)
Steffi Lemke Bündnis 90/Die Grünen
Minister van Onderwijs en Onderzoek
(Bildung und Forschung)
Bettina Stark-Watzinger FDP
Minister van Economische Betrekkingen en Ontwikkelingssamenwerking
(Wirtschaftliche Zusammenarbeit und Entwicklung)
Svenja Schulze SPD
Bondsminister van Huisvesting, Stedelijke Ontwikkeling en Woningbouw
(Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen)
Klara Geywitz SPD
Minister van Bijzondere Zaken en
Hoofd van het Bundeskanzleramt
(besondere Aufgaben und Chef des Bundeskanzleramtes)
Wolfgang Schmidt SPD

Voormalige regeringen

bewerken

In dit overzicht zijn de (voormalige) kabinetten weergegeven die Duitsland sinds 1949 hebben geregeerd. Tot 3 oktober 1990 betroffen dit de regeringen van West-Duitsland.

Regering Regeerperiode Partijen Verkiezings-
periode
Opmerkingen
Adenauer I 20 september 1949 – 20 oktober 1953 CDU, CSU, FDP, DP 1
Adenauer II 20 oktober 1953 – 29 oktober 1957 CDU, CSU, FDP/FVP, DP, BHE 2
Adenauer III 29 oktober 1957 – 14 november 1961 CDU, CSU, DP 3
Adenauer IV 14 november 1961 – 13 december 1962 CDU, CSU, FDP 4
Adenauer V 13 december 1962 – 17 oktober 1963 CDU, CSU, FDP 4
Erhard I 17 oktober 1963 – 26 oktober 1965 CDU, CSU, FDP 4
Erhard II 26 oktober 1965 – 30 november 1966 CDU, CSU, FDP 5
Kiesinger 1 december 1966 – 22 oktober 1969 CDU, CSU, SPD 5
Brandt I 22 oktober 1969 – 15 december 1972 SPD, FDP 6
Brandt II 15 december 1972 – 16 mei 1974 SPD, FDP 7
Schmidt I 16 mei 1974 – 14 december 1976 SPD, FDP 7
Schmidt II 14 december 1976 – 6 november 1980 SPD, FDP 8
Schmidt III 6 november 1980 – 4 oktober 1982 SPD, FDP 9
Kohl I 4 oktober 1982 – 30 maart 1983 CDU, CSU, FDP 9
Kohl II 30 maart 1983 – 12 maart 1987 CDU, CSU, FDP 10
Kohl III 12 maart 1987 – 18 januari 1991 CDU, CSU, FDP 11 Duitse hereniging op 3 oktober 1990
Kohl IV 18 januari 1991 – 17 november 1994 CDU, CSU, FDP 12
Kohl V 17 november 1994 – 26 oktober 1998 CDU, CSU, FDP 13
Schröder I 26 oktober 1998 – 22 oktober 2002 SPD, Bündnis 90/Die Grünen 14
Schröder II 22 oktober 2002 – 22 november 2005 SPD, Bündnis 90/Die Grünen 15 waarnemend vanaf 18 oktober 2005
Merkel I 22 november 2005 – 27 oktober 2009 CDU, CSU, SPD 16
Merkel II 28 oktober 2009 – 17 december 2013 CDU, CSU, FDP 17
Merkel III 17 december 2013 – 14 maart 2018 CDU, CSU, SPD 18
Merkel IV 14 maart 2018 – 8 december 2021 CDU, CSU, SPD 19
Scholz 8 december 2021 - heden SPD, FDP, Bündnis 90/Die Grünen 20