Paus Stefanus II (III): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: br:Stefan II |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (45 tussenliggende versies door 26 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox paus |
{{Infobox paus |
||
| |
| afbeelding = La donacion de Pipino el Breve al Papa Esteban II.jpg |
||
| onderschrift = Het geschenk van [[Pepijn de Korte|Pepijn of Pippijn (de Korte)]] aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de [[Kerkelijke Staat]] ontstond |
|||
| |
| naam = Stefanus II (III) |
||
| |
| echte naam = ? |
||
| |
| geboren = ? |
||
| |
| overleden = 26 april 757 |
||
| |
| voorganger = [[Paus Zacharias|Zacharias]] |
||
| paus = [[752]] - [[26 april]] [[757]]<ref name="gestorven">{{en}}{{aut|H. Mann}}, [http://www.newadvent.org/cathen/14288c.htm Pope Stephen (II) III], in ''[[Catholic Encyclopedia]]'' 14 (1912).</ref> |
|||
| Paus = [[752]] - 27 april [[757]] |
|||
| |
| opvolger = [[Paus Paulus I|Paulus I]] |
||
}} |
}} |
||
'''Stefanus II (III)'''<ref>Voorheen Stefanus III genoemd. Hij geldt sinds het schrappen van [[Paus Stefanus (II)|Stefanus (II)]] in 1961 als Stefanus II, met soms als wetenschappelijke aanduiding ''Stefanus II (III).</ref> (gestorven op [[26 april]] [[757]]<ref name="gestorven"/>) was een [[Rome (stad)|Romeinse]] [[aristocraat]]<ref>{{aut|[[John Julius Norwich]]}} (2011): ''De Pausen, een geschiedenis'', [[Uitgeverij Bert Bakker]], [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]], blz. 68.</ref> die tussen 752 en zijn dood in 757 [[paus]] was van de [[Rooms-Katholieke Kerk]]. |
|||
'''Stefanus II (III)'''<sup>1</sup> (gestorven [[26 april]] [[757]]) was een Siciliaanse paus. Tijdens zijn pontificaat hadden de Lombarden [[Ravenna (stad)|Ravenna]] weer veroverd, en begonnen nu druk uit te oefenen op Rome. De relatie tussen de pausen en het [[Byzantijnse Keizerrijk]] was sinds het pontificaat van [[Paus Gregorius III| Gregorius III]] erg slecht. Maar het [[Byzantijnse Keizerrijk]] was zelf ook in conflict, met o.a. de Bulgaren. Stefanus zocht hulp bij [[Pepijn de Korte]], die toen net koning was van de [[Frankische Rijk|Franken]]. Hij ging naar Parijs om het persoonlijk aan hem te vragen. Pepijn hielp en viel Italië binnen. Hij verjoeg de Lombarden, maar liet het officiële land van hen met rust. Stefanus II (III) stierf op 27 april 757. |
|||
==Biografie== |
|||
<sup>1</sup><small>Voorheen Stefanus III genoemd. Hij geldt sinds het schrappen van [[Paus Stefanus (II)|Stefanus (II)]] in 1961 als Stefanus II, met als wetenschappelijke aanduiding ''Stefanus II (III).</small> |
|||
Tijdens zijn [[pontificaat]], dat begon in 752, hadden de [[Longobarden|Lombarden]] [[Ravenna (stad)|Ravenna]] (de hoofdstad van het Westerse [[Byzantijnse Rijk]]) heroverd en nu begonnen ze druk uit te oefenen op [[Rome (stad)|Rome]]. Vermits de relatie tussen de pausen en het Byzantijnse Keizerrijk sinds het pontificaat van [[Paus Gregorius III|Gregorius III]] erg slecht was, kon van die zijde geen hulp verwacht worden. Het Byzantijnse Keizerrijk was bovendien zelf ook in [[conflict (onenigheid)|conflict]] met onder anderen de [[Eerste Bulgaarse Rijk|Bulgaren]]. |
|||
Stefanus zocht uiteindelijk in 754 hulp bij [[Pepijn de Korte]], die toen net koning was geworden van de [[Frankische Rijk|Franken]]. Hij ontmoette hem dicht bij het huidige [[Vitry-le-François]], aan de rivier de [[Marne (rivier)|Marne]] en vroeg of hij wilde bemiddelen namens hem. Op 6 januari zalfde Stefanus de koning en zijn twee zonen, [[Karloman I]] en [[Karel de Grote|Karel]]. Pepijn besloot dat hij zich zou opwerpen als de beschermheer van de Pauselijke Stoel en beloofde de paus om alle verloren steden en gebieden van de Longobarden te heroveren die zij afhandig hadden gemaakt van de Byzantijnse keizer. Hij versloeg de Longobarden en verwierf de controle over [[Noord-Italië|het noorden van Italië]].<ref>{{aut|[[John Julius Norwich]]}} (2011), blz. 69.</ref> Pepijn de Korte liet het Lombardenrijk wel bestaan. |
|||
| ⚫ | |||
Hij schonk echter de gebieden van het vroegere Byzantijnse [[exarchaat Ravenna]] aan de paus, wat later zou leiden tot het ontstaan van de [[Kerkelijke Staat|Pauselijke Staat]]. Dit wordt de ''[[Pepijnse Schenking|Schenking van Pepijn]]'' (Latijn: ''Donatio Pippini'') genoemd. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[af:Pous Stefanus II]] |
|||
[[bg:Папа Стефан II]] |
|||
{{Appendix|2= |
|||
[[br:Stefan II]] |
|||
{{References}} |
|||
[[ca:Esteve II]] |
|||
}} |
|||
[[ceb:Esteban II]] |
|||
| ⚫ | |||
[[cs:Štěpán II. (papež)]] |
|||
[[ |
[[Categorie:Paus|Stefanus II]] |
||
[[el:Πάπας Στέφανος Β΄]] |
|||
[[en:Pope Stephen II]] |
|||
[[eo:Stefano la 2-a (papo)]] |
|||
[[es:Esteban II]] |
|||
[[et:Stephanus II]] |
|||
[[fa:استفان دوم]] |
|||
[[fi:Stefanus II]] |
|||
[[fr:Étienne II (pape)]] |
|||
[[gl:Estevo III, papa]] |
|||
[[he:סטפנוס השלישי]] |
|||
[[hr:Stjepan II., papa]] |
|||
[[hu:III. István pápa]] |
|||
[[id:Paus Stefanus II]] |
|||
[[it:Papa Stefano II]] |
|||
[[ja:ステファヌス3世 (ローマ教皇)]] |
|||
[[jv:Paus Stephanus III]] |
|||
[[ka:სტეფანე II (III)]] |
|||
[[ko:교황 스테파노 2세]] |
|||
[[la:Stephanus III]] |
|||
[[mk:Папа Стефан II]] |
|||
[[no:Stefan II]] |
|||
[[pl:Stefan II (papież)]] |
|||
[[pt:Papa Estêvão III]] |
|||
[[ro:Papa Ștefan al II-lea]] |
|||
[[ru:Стефан II (III) (папа римский)]] |
|||
[[sv:Stefan II (påve)]] |
|||
[[sw:Papa Stefano II]] |
|||
[[th:สมเด็จพระสันตะปาปาสตีเฟนที่ 2]] |
|||
[[tl:Esteban II]] |
|||
[[tr:II. Stephanus]] |
|||
[[uk:Стефан II (III)]] |
|||
[[vi:Giáo hoàng Stêphanô II]] |
|||
[[war:Papa Esteban II]] |
|||
[[yo:Pope Stephen II]] |
|||
[[zh:教宗斯德望二世]] |
|||
Huidige versie van 22 jan 2020 om 19:23
| Stefanus II (III) | ||||
|---|---|---|---|---|
| ? ? – 26 april 757 | ||||
| ||||
Het geschenk van Pepijn of Pippijn (de Korte) aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de Kerkelijke Staat ontstond
| ||||
| Paus | ||||
| Periode | 752 - 26 april 757[1] | |||
| Voorganger | Zacharias | |||
| Opvolger | Paulus I | |||
| Lijst van pausen | ||||
| ||||
Stefanus II (III)[2] (gestorven op 26 april 757[1]) was een Romeinse aristocraat[3] die tussen 752 en zijn dood in 757 paus was van de Rooms-Katholieke Kerk.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Tijdens zijn pontificaat, dat begon in 752, hadden de Lombarden Ravenna (de hoofdstad van het Westerse Byzantijnse Rijk) heroverd en nu begonnen ze druk uit te oefenen op Rome. Vermits de relatie tussen de pausen en het Byzantijnse Keizerrijk sinds het pontificaat van Gregorius III erg slecht was, kon van die zijde geen hulp verwacht worden. Het Byzantijnse Keizerrijk was bovendien zelf ook in conflict met onder anderen de Bulgaren.
Stefanus zocht uiteindelijk in 754 hulp bij Pepijn de Korte, die toen net koning was geworden van de Franken. Hij ontmoette hem dicht bij het huidige Vitry-le-François, aan de rivier de Marne en vroeg of hij wilde bemiddelen namens hem. Op 6 januari zalfde Stefanus de koning en zijn twee zonen, Karloman I en Karel. Pepijn besloot dat hij zich zou opwerpen als de beschermheer van de Pauselijke Stoel en beloofde de paus om alle verloren steden en gebieden van de Longobarden te heroveren die zij afhandig hadden gemaakt van de Byzantijnse keizer. Hij versloeg de Longobarden en verwierf de controle over het noorden van Italië.[4] Pepijn de Korte liet het Lombardenrijk wel bestaan.
Hij schonk echter de gebieden van het vroegere Byzantijnse exarchaat Ravenna aan de paus, wat later zou leiden tot het ontstaan van de Pauselijke Staat. Dit wordt de Schenking van Pepijn (Latijn: Donatio Pippini) genoemd.
· 
· 
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b (en) H. Mann, Pope Stephen (II) III, in Catholic Encyclopedia 14 (1912).
- ↑ Voorheen Stefanus III genoemd. Hij geldt sinds het schrappen van Stefanus (II) in 1961 als Stefanus II, met soms als wetenschappelijke aanduiding Stefanus II (III).
- ↑ John Julius Norwich (2011): De Pausen, een geschiedenis, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, blz. 68.
- ↑ John Julius Norwich (2011), blz. 69.