Naar inhoud springen

Karl Mauss

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karl Mauss
Dr. Karl Mauss
Dr. Karl Mauss
Geboren 17 mei 1898
Plön, Sleeswijk-Holstein, Duitse Keizerrijk
Overleden 9 februari 1959
Hamburg, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats St. Lorenz Friedhof, Lübeck, Sleeswijk-Holstein, Duitsland: nabij de ingang[1][2][3]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1914 - 1922
1934 - 1945
Rang
General der Panzertruppe
Eenheid 10e Pantserdivisie
Bevel Panzergrenadier-Regiment 33
1 maart 1942 -
30 januari 1944[4]
7e Pantserdivisie
30 januari 1944 –
2 mei 1944[5][4]
7e Pantserdivisie
9 september 1944 –
31 oktober 1944[5][4]
7e Pantserdivisie
30 november 1944 –
5 januari 1945[5][4]
7e Pantserdivisie
23 januari 1945 –
22[5]/23 maart 1945[4]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Tandarts
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Karl Mauss (Plön, 17 mei 1898 - Hamburg, 9 februari 1959) was een Duits generaal en tandarts.

Dr. Karl Mauss was tijdens de Tweede Wereldoorlog een van de meest vooraanstaande tankbevelhebbers van de Wehrmacht. Hij bereikte de rang van een luitenant-generaal en was commandant van de 7de Pantserdivisie.

Hij werd hoog gedecoreerd, uiteindelijk met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten. In deze uitvoering werden 250 kleine diamanten op het eikenloof geplaatst. Ook de gevesten van de zwaarden werden met diamanten versierd. Van de ruim tien miljoen militairen die Duitsland tijdens de oorlog onder de wapenen had, kregen slechts 27 deze onderscheiding. Tien van hen waren piloten, twee tankbestuurders, twee onderzeebootkapiteins en veertien generaals, maarschalken of andere legeraanvoerders.

In de Eerste Wereldoorlog vocht Mauss als oorlogsvrijwilliger in de Slag aan de Somme en aan het Oostenrijks-Italiaanse front. Hij werd onderscheiden met het IJzeren Kruis 1e en 2e Klasse. Hij verwierf het zwarte Gewondeninsigne 1918.

In de Tweede Wereldoorlog vocht hij tijdens de Poolse Veldtocht, in de Slag om Frankrijk, tijdens Operatie Barbarossa, in de Slag om Moskou en de grote tankslag bij Koersk. Hij verwierf de Nahkampfspange in Brons, Duitse Kruis in Goud en het Gewondeninsigne 1939 in Zilver en in Goud. Die laatste onderscheiding was voor de verwondingen die hij aan het einde van de oorlog in de strijd opliep. Zo verloor hij in februari 1945 een been.

Mauss overleefde de Tweede Wereldoorlog en vestigde zich weer als tandarts. De Bundeswehr wilde de invalide en sterk door het nationaalsocialisme gecompromitteerde veteraan niet in dienst nemen.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]