Radicaal feminisme

Radicaal feminisme is een stroming binnen het feminisme die streeft naar een radicale reorganisatie van de maatschappij, teneinde alle vormen van mannelijke dominantie uit de sociale en economische structuren te verwijderen.

In tegenstelling tot het meer traditionele, politieke feminisme, dat haar doelen binnen bestaande structuren tracht te bereiken, zien de radicaal-feministen die structuren als deel van het patriarchaat en daarmee deel van het probleem van vrouwenonderdrukking. De samenleving zou verdeeld zijn in twee klassen, de mannen, die de onderdrukkers zijn en de structuren vorm gegeven hebben, en de vrouwen, de onderdrukte klasse. De radicale feministen trachten dan ook alle gevestigde maatschappelijke normen en instituties ter discussie te stellen.

Het radicale feminisme kwam in VS de jaren zestig in opmars, als onderdeel en in de sfeer van de tweede feministische golf. Aan het begin van de jaren zeventig kwam het radicale feminisme ook in Nederland op gang, waarbij de feministe Anneke van Baalen een zekere spilfunctie vervulde. Omdat mannen in hun ogen niet los konden komen van hun onderdrukkersrol, poogden sommige Nederlandse radicale feministen diverse structuren te scheppen waarin mannen niet werden toegelaten en/of niet met mannen werd samengewerkt. Voorbeelden daarvan zijn uitgeverij De Bonte Was en het Vrouwenhuis in Amsterdam.