Naar inhoud springen

Axelle Red

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Axelle Red
Axelle Red
Algemene informatie
Volledige naam Fabienne Demal
Alias Axelle Red
Geboren 15 februari 1968
Geboorteplaats HasseltBewerken op Wikidata
Land Vlag van België België
Werk
Jaren actief 1993-heden
Genre(s) Popmuziek
Beroep Singer-songwriter
Label(s) Virgin Records
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Red/ Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Axelle Red, pseudoniem van Fabienne Demal (Hasselt, 15 februari 1968), is een Belgische zangeres die ook in Frankrijk populariteit geniet. Ze zingt onder andere in het Frans, Engels, Spaans en Nederlands. Axelle Red behoort tot de bestverkopende Belgische muziekartiesten met reeds in 2013 meer dan vijf miljoen verkochte muziekdragers wereldwijd.

Red is geboren in de Belgische provincie Limburg. Haar vader Roland Demal (1931-2019) was gedurende vijftig jaar advocaat aan de Hasseltse balie en zetelde 42 jaar in de Hasseltse gemeenteraad voor de Vlaamse liberale partij Open Vld. Hij was er zestien jaar schepen (van o.m. Sport) en zetelde ook dertig jaar in het bestuur van voetbalclub Sporting Hasselt waarvan acht jaar als voorzitter.[1][2]

Muzikale carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Axelle Red debuteerde als het vijftienjarige zangeresje FABBY in juni 1983 in de BRT Top 30 met haar eerste single Little Girls, waarmee ze drie weken in de hitlijsten bleef hangen.[3]

In 1993 studeerde Red af als juriste aan de Vrije Universiteit Brussel. In datzelfde jaar verscheen haar eerste album Sans Plus Attendre, dat in Frankrijk, Zwitserland, Canada en België voor haar doorbraak zorgde.

In 1996 werkte Red samen met verschillende muzikanten van het label Stax (onder wie Steve Cropper en Isaac Hayes) aan haar nieuwe soulsingle A Tâtons. De opnamen vonden plaats in Memphis. De single werd een hit en kreeg een IFPI Platinum Europe Award. Een jaar later stond ze voor het eerst in de Parijse Olympia.

In 1997 werd Red ambassadrice van United Nations Childrens Fund (UNICEF) om op te komen voor de rechten van kinderen en vrouwen in oorlogsgebieden en ontwikkelingslanden. Hetzelfde jaar zette ze zich in voor de Ottawa-conventie tegen landmijnen en kwam ze in Haïti in contact met kinderen die zonder proces in erbarmelijke omstandigheden waren opgesloten in gevangenissen.

In 1998 trouwde Red. Tevens raakte ze zwanger van haar eerste kind. Tijdens de openingsceremonie van de wereldbeker voetbal in de Stade de France in Parijs zong ze met Youssou N'Dour de officiële hymne La Cour des Grands voor de Franse televisie. Haar aan soul en rhythm-and-blues gewijde show The Soul of Axelle Red (in het Antwerpse Sportpaleis en het Parijse Palais des Congrès) speelde ze samen met Wilson Pickett, Sam Moore, Eddy Floyd, Percy Sledge en Ann Peebles. In hetzelfde jaar bracht ze haar Spaanse album Con Solo Pensarlo uit.

In 1999 kreeg Red in Frankrijk de Victoire de la Musique voor vrouwelijke artieste van het jaar. In diezelfde periode verscheen haar derde studioalbum, Toujours Moi, dat meer dan 800.000 albums verkocht. Ze trok naar Azië, waarnaar ze als student al regelmatig reisde.

In 2000 werd tijdens een Frans tournee een eerste liveplaat Alive met dvd opgenomen.

In 2002 verscheen het vierde studioalbum Face A/Face B. De titel verwijst naar de vinylplaten Fast and slow uit de jaren 60 (een snelle kant voor dans en de andere voor slows) – een coproductie met Al Stone (o.a. producer van Jamiroquai en Björk) de verschillende thema's op dit album gingen vooral over extremisme, antiglobalisme, antipersoonsmijnen, kindsoldaten en drugs. Red keerde terug naar Cambodja in het kader van de campagne tegen antipersoonsmijnen, belandde in de Mexicaanse staat Chiapas midden in een betoging van de Zapatista's voor de rechten van de oorspronkelijke bevolking en bezocht in Vietnam een project van Handicap International.

In 2003 werd haar tweede dochter geboren en verscheen er een cd-box met drie cd's met daarop eerder onuitgegeven nummers zoals duetten met Charles Aznavour, Francis Cabrel, Stephan Eicher, Sylvie Vartan, Arno en Tom Barman. Het duet met Renaud Manhattan-Kaboul werd het meest gedraaide nummer in Frankrijk. Er werden meer dan 800.000 singles van verkocht en Red en Renaud kregen een NRJ music award op de Midem in Cannes.

Nadat ze in juni 2004 in Congo op de vlucht moest voor onlusten, voerde Axelle in juli van dat jaar in Niger met Unicef campagne tegen vrouwenbesnijdenissen en kindhuwelijken. French Soul, een eerste album met muzikale hoogtepunten, verscheen met twee onuitgegeven liedjes: I Have a Dream-J'ai Fait Un Rêve, een eerbetoon aan Martin Luther King. Red regisseerde de twee video's. Zwanger van een derde dochter eindigde ze het jaar met een blitzbezoek aan Sri Lanka met Unicef hulpgoederen voor de door de tsunami getroffen bevolking.

In 2005 trok Red naar het noorden van Senegal voor de campagne 'Make noise till Hong Kong' van de Franse Oxfam/Agir Ici. Ze pleitte er voor eerlijke handelsprijzen. In mei nam ze in Genève samen met Peter Gabriel en Youssou N’Dour deel aan het concert naar aanleiding van de zestigste verjaardag van de Verenigde Naties en bedankte Kofi Annan Red voor haar humanitaire inzet bij de verschillende ngo's. Ze was samen met Bob Geldof woordvoerster voor 'Live 8 in France' en trad op 2 juli 2005 aan het Kasteel van Versailles op voor 200.000 mensen tijdens het benefietconcert. Op de Europese top vroeg Red officieel aan Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, het budget te verhogen voor de ontwikkeling van de Derdewereldlanden.

In 2006 verscheen Jardin Secret, het vijfde studioalbum van Red, over hoop, optimisme en positief denken. Een vlucht in een persoonlijke utopische wereld als reactie op de zwartgalligheid in de wereld. De opnames vonden plaats in de Royal studios van Willie Mitchell in Memphis (waar Al Green en Ann Peebles al hun platen opnamen) In september 2006 ontving Red van de Franse minister van cultuur Renaud Donnedieu de Vabres de hoogste artistieke onderscheiding en werd Chevalier dans l'Ordre des Arts et des Lettres. Ze nam deel aan de 0110-concerten tegen onverdraagzaamheid en racisme in Antwerpen en Brussel.

In 2007 bezocht Red Sierra Leone, vijf jaar na de burgeroorlog, voor de Unicef-campagne 'Together, saving 4 million babies'. In maart 2007 was ze spreker op het FIFDH in Genève (Festival du Film et Forum International sur les Droits de l'Homme) samen met de Cambodjaanse regisseur Rithy Panh op een debat over prostitutie. In december 2007 overhandigde Koning Albert II haar het ereteken van Commandeur in de Kroonorde voor haar sociale betrokkenheid.

In mei 2008 kende de Universiteit Hasselt Red de eretitel Doctor Honoris Causa toe omwille van haar sociale betrokkenheid als artieste en mensenrechtenactiviste. Naar aanleiding van de internationale vrouwendag was Red gastspreker op de Raad van Europa tijdens een debat over huiselijk geweld. Ze schreef haar eerste Engelstalige album Sisters & Empathy en nam het op met haar vaste muzikanten Michael Toles en Lester Snell uit Memphis en Jeff Anderson en Damon Duewhite uit New York, maar deze keer ook met de hulp van Mauro Pawlowski, Tom Barman, Jeffrey Burton en Steven Debruyn.

In het voorjaar 2013 kreeg de zangeres een tentoonstelling over haar voorliefde voor (Belgische) mode in het Modemuseum Hasselt waar zij op vraag van directeur Kenneth Ramaekers een persoonlijk verhaal bracht over het belang van mode in haar leven. De tentoonstelling onder de naam Axelle Red - Fashion Victim had ook aandacht voor fotografie en (video)kunst. Haar collectie Belgische mode dankte zij aan haar bestellingen voor haar garderobe. Zij gaf mee dat elke look die ze neerzet een eigen creatie inhoudt, terwijl zij vaak stukken van ontwerpers voorziet van een eigen touch in combinatie met vintage. De expositie pakte uit met een reeks bekende namen uit de modewereld, zoals Véronique Leroy, Elvis Pompilio, Maison Martin Margiela, Olivier Theyskens, Helmut Lang, A.F. Vandevorst, Ann Demeulemeester, Christian Wijnant, Veronique Branquinho, Bruno Pieters, Haider Ackermann en Tim Van Steenbergen, en accessoires van Margiela en Elvis Pompilio.

Axelle Red maakte deel uit van de jury van The Voice van Vlaanderen in het derde seizoen dat op VTM werd uitgezonden van januari tot mei 2014. Op 30 oktober 2015 verscheen het album The Songs (Acoustic), een verzamelalbum met akoestische versies van een hele reeks hits, naast enkele nieuwe nummers. Begin 2018 bracht ze nieuw werk uit, met het lovend ontvangen[bron?] studioalbum Exil, gevolgd door een tournee langs kleinere concertzalen zoals de Handelsbeurs in Gent en De Roma in Borgerhout.

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Sans plus attendre 01-10-1993 01-04-1995 16 46
À tâtons 18-10-1996 02-11-1996 3 51
Con solo pensarlo 05-06-1998 13-06-1998 1(2wk) 35
Toujours moi 22-03-1999 03-04-1999 6 41
Alive 17-11-2000 02-12-2000 25 14 Livealbum / cd & dvd
Face A / Face B 15-11-2002 30-11-2002 4 22 Platina
Long box 08-12-2003 27-12-2003 37 9 Driedubbele-cd-box
French soul 25-10-2004 30-10-2004 10 30 Dubbel-cd & 2dvd
platina
Jardin secret 08-09-2006 07-10-2006 1(1wk) 61 platina
Sisters & empathy 16-01-2009 24-01-2009 3 22 Dubbel-cd
Goud
Un coeur comme le mien 01-04-2011 16-04-2011 4 26 Goud
Rouge ardent 2013 02-03-2013 1(1wk) 71 Platina
The songs (acoustic) 2015 07-11-2015 7 24
Exil 2018 24-03-2018 4 4*
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Kennedy boulevard 1989 - Nr. 7 in de Radio 2 Top 30
Aretha et moi 1991 - Nr. 28 in de Radio 2 Top 30
Elle danse seule 1992 - Nr. 12 in de Radio 2 Top 30
Sensualité 1993 02-10-1993 6 19 Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Je t'attends 1993 - - - Nr. 26 in de Radio 2 Top 30
Le monde tourne mal 1994 - - - Nr. 23 in de Radio 2 Top 30
À tâtons 1996 05-10-1996 35 4
Déjame ser mujer / Rester femme 1998 23-05-1998 22 12 Nr. 22 in de Radio 2 Top 30
Parce que c'est toi 1999 29-01-2000 9 16 Nr. 9 in de Radio 2 Top 30
Bimbo à moi 2000 01-07-2000 tip9 -
J'ai jamais dit (je serais ton amie) 2000 16-12-2000 tip6 -
Manhattan-Kaboul 2002 05-10-2002 34 6 met Renaud /
Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
Platina
Je me fâche 18-10-2002 26-10-2002 tip3 -
Toujours 10-11-2003 15-11-2003 tip9 -
Venez vers moi 2003 22-03-2003 tip11 -
G.l.o.r.i.a. 12-04-2004 24-04-2004 tip10 -
Je pense à toi 2004 06-11-2004 tip4 -
J'ai fait un rêve 2005 02-07-2005 tip2 -
J'ai fait un rêve / I had a dream 2005 09-07-2005 32 13 met Daan /
Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
Temps pour nous 2006 14-10-2006 11 17 Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Si tu savais 2006 16-12-2006 tip11 - Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Naïve 2007 05-05-2007 18 20 Nr. 9 in de Radio 2 Top 30
Over 't water 07-12-2007 22-12-2007 4 7 met Fixkes /
Nr. 5 in de Radio 2 Top 30
Livin' in a suitcase 12-01-2009 - Nr. 3 in de Radio 2 Top 30
It all comes back to you 04-05-2009 - Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
La claque 07-02-2011 12-03-2011 tip4 - Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Un coeur comme le mien 30-05-2011 09-07-2011 tip35 - Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Présidente 24-10-2011 12-11-2011 tip27 -
Rouge ardent 2013 02-02-2013 8 18 Nr. 24 in de Radio 2 Top 30/Goud
Quelque part ailleurs 2013 11-05-2013 tip3 - Nr. 23 in de Radio 2 Top 30
Amour profond 2013 24-08-2013 tip4 - Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Sur la route sablée 2013 06-12-2013 tip13 -
De mieux en mieux 2014 29-03-2014 tip32 -
Santa Claus Is Coming to Town 2021 01-01-2022 46 1

Radio Donna Top 2000/5000

[bewerken | brontekst bewerken]

Axelle Red staat alleen genoteerd in de Top 2000 (2008: Top 5000) van Radio Donna. In de Nederlandse versie van Radio 2 komt ze niet voor.

Titel Jaar Radio Donna Top 2000/5000
2008 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001
Sensualité 1994 94 224 201 392 383 360 282 295
Parce que c'est toi 1999 184 123 153 136 140 120 157 187
Naïve 2007 718 482 - - - - - -
Kennedy boulevard 1992 863 1276 1440 1468 1831 1807 1505 1103
Elle danse seule 1993 1036 1095 1228 1659 951 1121 1048 1752
Dejame ser mujer 1998 1245 1597 932 1320 675 462 691 874
Le monde tourne mal 1994 1523 950 1606 - 1951 1518 1840 -
Temps pour nous 2006 1603 405 622 - - - - -
Je t'attends 1994 1769 775 487 918 457 925 569 537
À tâtons 1996 1966 1917 1954 1866 1705 1301 1287 597
Manhattan-Kaboul (met Renaud) 2002 2077 - - - - - - -
Je me fâche 2002 2298 1481 1765 - 1179 667 907 -
Rien que d'y penser 1997 2412 - - - - - - -
Bimbo a moi 2000 3056 - - - - - - -
G.l.o.r.i.a. 2004 3426 - - - - - - -
Si tu savias 2006 3942 1808 - - - - - -
Con amor o no 1998 4446 - - - - - - -