Konklawe 1724: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zmiany redakcyjne (pisownia małą literą) przy użyciu AWB |
|||
Linia 47:
* [[Pietro Priuli]] (17 maja 1706) – kardynał prezbiter S. Marco; biskup Bergamo; komendatariusz opactwa terytorialnego Vangadizza
* [[Ulisse Giuseppe Gozzadini]] (15 kwietnia 1709) – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme; arcybiskup [[Imola|Imoli]]
* [[Annibale Albani]] (23 grudnia 1711) – kardynał prezbiter S. Clemente; [[kamerling]] Świętego Kościoła Rzymskiego; archiprezbiter
* [[Ludovico Pico della Mirandola]] (18 maja 1712) – kardynał prezbiter S. Silvestro in Capite; arcybiskup [[Senigallia]]; prefekt Świętej Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii; prefekt Świętej Kongregacji ds. Korekty Ksiąg Obrządków Wschodnich
* [[Gianantonio Davia]] (18 maja 1712) – kardynał prezbiter S. Callisto; arcybiskup [[Rimini]]
Linia 73:
* [[Álvaro Cienfuegos|Alvaro Cienfuegos Villazón]] SJ (30 września 1720) – kardynał prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; biskup Katanii; ambasador Austrii wobec Stolicy Apostolskiej
* [[Bernardo Maria Conti]] OSBCas (16 czerwca 1721) – kardynał prezbiter S. Bernardo alla Terme; [[Penitencjaria Apostolska|penitencjariusz większy]]
* [[Benedetto Pamphili|Benedetto Pamphilj]] OSIoHieros (1 września 1681) – kardynał diakon S. Maria in Via Lata; [[protodiakon]] Świętego Kolegium Kardynałów; archiprezbiter
* [[Pietro Ottoboni]] (7 listopada 1689) – kardynał diakon S. Lorenzo in Damaso; [[Kancelaria Apostolska|wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego]]; archiprezbiter
* [[Giuseppe Renato Imperiali]] (13 lutego 1690) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro; prefekt Świętej Kongregacji Dobrego Rządu; prefekt Świętej Kongregacji Dyscypliny Zakonnej
* [[Lorenzo Altieri]] (13 listopada 1690) – kardynał diakon S. Agata in Suburra; komendatariusz opactwa terytorialnego Tre Fontane
Linia 134:
Wieczorem 28 maja kardynał Belluga Moncada poinformował Orsiniego o osiągniętym konsensusie co do jego osoby, na co ten zareagował odmową, tłumacząc, że nie jest godnym tego zaszczytu. W porannym głosowaniu 29 maja na Orsiniego padło trzydzieści głosów, o sześć mniej niż wymagana większość. Ponieważ jednak wciąż opierał się przed nominacją, nie przeprowadzono [[akces]]u, lecz wyznaczono delegację kardynałów, złożoną z Annibale Albaniego, Tolomei i Corradiniego, celem przekonania go do akceptacji woli Świętego Kolegium. Po trzech godzinach perswazji i nacisków starzec skapitulował. W popołudniowym głosowaniu otrzymał głosy wszystkich elektorów oprócz swojego, który oddał na Paolucciego<ref>Pastor, s. 106-107; [http://www.csun.edu/~hcfll004/SV1724.html Sede Vacante 1724].</ref>.
Przez pamięć dla błogosławionego [[Benedykt XI|Benedykta XI]], czternastowiecznego papieża z zakonu dominikanów, Orsini przybrał imię Benedykta XIV, krótko potem jednak zmienił je na Benedykt XIII, gdyż poprzedni [[Benedykt XIII (antypapież)|Benedykt XIII]] był [[Wielka schizma zachodnia|antypapieżem obediencji awiniońskiej]]. 4 czerwca został koronowany przez [[protodiakon]]a Benedetto Pamphili, a 24 września odbył uroczysty ingres do
== Przypisy ==
| |||