Narodowe Siły Zbrojne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Oddziały partyzanckie: te zrodla sa sfalszowane. uzytkownik, ktory je dodal, zarobil za to bana: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dyskusja_wikipedysty:Jarek19800#Zablokowano_Ci_mo%C5%BCliwo%C5%9B%C4%87_edycji_Wikipedii_(21.06.2024) |
→Kwestia antysemityzmu: on tego nie powiedział jako dyrektor AAN. Wywiad jest z 2018 a powołanie miało miejsce w 2020 r. Póki ten ktoś się nie dorobi biogramu to proponuje nie dodawać przy jego archiwalnej wypowiedzi jego późniejszej funkcji bo to manipulacja. |
||
Linia 503:
Zwolennicy tezy o antysemityzmie NSZ często przywołują fakt istnienia tzw. list proskrypcyjnych. Po rozłamie w NSZ, nazwiska osób podejrzanych o sympatie [[Lewica|lewicowe]], działalność [[Komunizm|komunistyczną]] i/lub żydowskie pochodzenie były umieszczane przez kontrwywiad NSZ-ONR na takich listach<ref name="Szarota2007-s187" />. W kwietniu 1944 r. na jednej z takich list znaleźli się m.in. [[Irena Sendlerowa]]<ref name="DW" /> – kierowniczka referatu dziecięcego [[Rada Pomocy Żydom|Rady Pomocy Żydom]] przy [[Delegatura Rządu na Kraj|Delegaturze Rządu na Kraj]] („Żegoty”), [[Aleksander Kamiński]] – redaktor naczelny „[[Biuletyn Informacyjny|Biuletynu Informacyjnego]]” [[Komenda Główna Armii Krajowej|Komendy Głównej AK]] i autor powieści ''[[Kamienie na szaniec]]'', Izabella Kuczkowska – działaczka „Żegoty”, która zorganizowała w domu pogotowie opiekuńcze dla dzieci żydowskich<ref>A. Bikont, ''Sendlerowa w ukryciu'', 2017, s. 234.</ref>, oraz znany z pomocy Żydom [[Stanisław Papuziński]] i jego żona Zofia<ref>A. Bikont, ''Sendlerowa w ukryciu'', 2017, s. 235.</ref>. Wskazanie Kamińskiego jako osoby do likwidacji uzasadniono następująco: „Żydofil, który zawsze skłaniał się do skrajnej lewicy-komuny. Niepewne pochodzenie matki (Żydówka lub Francuzka, wzgl. francuska Żydówka)”<ref name="Szarota2007-s188-189" />. W rzeczywistości oboje rodzice Kamińskiego byli Polakami, a przyczyną wydania na niego wyroku śmierci przez NSZ-ONR był – podobnie jak w przypadku Sendlerowej – udział w akcji ratowania Żydów<ref>{{Cytuj |autor = Bohdan Piętka |tytuł = Brygada świętokrzyska. Hitlerowscy kolaboranci na sztandarach prawicy |data = 2017-10-02 |data dostępu = 2019-10-03 |opublikowany = tygodnikprzeglad.pl |url = https://www.tygodnikprzeglad.pl/brygada-swietokrzyska-hitlerowscy-kolaboranci-sztandarach-prawicy/ |język = pl}}</ref>. Umieszczenie na liście proskrypcyjnej mogło mieć tragiczne konsekwencje. Znajdujący się na pierwszym miejscu innej, liczącej 52 nazwiska, listy proskrypcyjnej prof. [[Ludwik Widerszal]] – szef Podwydziału „Z” (ziemie zachodnie i wschodnie) [[Biuro Informacji i Propagandy|Biura Informacji i Propagandy]] KG AK (opisany jako „Żyd, uczeń Handelsmana, historyk, komunista”) został zamordowany 13 czerwca 1944 w swoim mieszkaniu przy ul. Asfaltowej 17<ref name="Szarota2007-s191-192" /> w Warszawie przez oddział Andrzeja Popławskiego „Sudeczki”<ref>S. Bojemski, [http://www.glaukopis.pl/images/fragmenty-numerow/Glaukopis%209_10%20Polemiki.pdf ''Likwidacja Widerszala i Makowieckich, czyli Janusz Marszalec widzi drzewa, a nie widzi lasu''], „Glaukopis”, 2007-2008, nr 9-10, s. 370.</ref>. Również Sendlerowa była fizycznie zagrożona. Wspominała: „Po wyjściu z Pawiaka dwa razy do mego domu przychodziła bojówka z NSZ, chcąc mnie oddać w ręce gestapo, uniknęłam tego tylko dzięki pomocy pracownika fizycznego administracji domu, w którym mieszkałam, który mi ułatwił ucieczkę”<ref>A. Bikont, ''Sendlerowa w ukryciu'', 2017, s. 230.</ref>.
Oryginały wspomnianych list proskrypcyjnych znajdują się w [[Archiwum Akt Nowych]], w aktach Delegatury Rządu na Kraj (teczka o sygn. 202/II-43). W opinii Mariusza Olczaka
Próby włączenia Narodowych Sił Zbrojnych do Sił Zbrojnych w Kraju |url = https://rcin.org.pl/Content/191348/WA303_225755_A507-DN-R-53-1_Wnuk.pdf |czasopismo = Dzieje Najnowsze |wolumin = nr 1 |wydanie = rocznik LIII |strony = 131 |data = 2021 |issn = 0419–8824}}</ref>. [[Tomasz Szarota]] dowodzi, że osoby znajdujące się na listach proskrypcyjnych, w założeniach, miały zostać zabite lub przekazane do gestapo, gdyby były bliskie przejęcia władzy<ref>A. Bikont, ''Sendlerowa w ukryciu'', 2017, s. 236.</ref>
|