Bitwa o Fort Donelson
Bitwa o Fort Donelson to jedna z pierwszych poważnych operacji na zachodnim teatrze działań w czasie wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych, przeprowadzona przez wojska Unii pod dowództwem gen. Granta w celu oczyszczenia stanu Tennessee z wojsk Konfederacji i spowodowania, by mieszkańcy tego stanu przestali ostatecznie opowiadać się za południowcami.
Wojna secesyjna | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
50 km od Clarksville, Tennessee | ||
Terytorium |
nad rzeką Cumberland w Tennessee | ||
Przyczyna |
chęć wyparcia sił konfederatów z Tennessee | ||
Wynik |
zwycięstwo wojsk Unii | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Kombinowany atak rozpoczął się 6 lutego bombardowaniem przez kanonierki unionistów umocnień Fortu Henry, położonego w odległości 17 kilometrów na zachód od Fortu Donelson, nad rzeką Tennessee, w rezultacie czego fort ten został opuszczony przez Konfederatów, a następnie, dla zabezpieczenia przed ewentualnym ponownym użyciem, przez oddziały Granta spalony.
Tego samego dnia oddziały unionistów podeszły pod Fort Donelson i rozpoczęły zmasowany ostrzał artyleryjski. Dowódca załogi konfederatów, generał-brygadier John Floyd, kilkakrotnie podejmował rozpaczliwe kontrataki celem przebicia się z okrążenia, ale bezskutecznie. Udało się to jedynie znacznemu oddziałowi kawalerii płk. Nathana Forresta i garstce piechoty. Reszta, z generałem Floydem na czele, zmuszona była do kapitulacji wobec sił unionistów w dniu 16 lutego.
Było to pierwsze poważne zwycięstwo unionistów w tej wojnie, ugruntowane następnie sukcesem pod Shiloh w kwietniu tego samego roku.
Bibliografia
- Bryan Perrett, The Battle Book, New York 1993, ISBN 1-85409-125-5