Apoloniusz z Pergi

Apoloniusz z Pergi (stgr. Ἀπολλώνιος ὁ Περγαῖος, Apollonios hoe Pergaios; ur. ok. 260 p.n.e., zm. ok. 190 p.n.e.) – starogrecki matematyk i astronom, znany z badań nad geometrią krzywych płaskich.

Apoloniusz z Pergi

Απολλώνιος ο Περγαίος

Data urodzenia	ok. 260 p.n.e.
Data śmierci	ok. 190 p.n.e.
Zawód, zajęcie	matematyk i astronom

Życiorys

O jego życiu wiadomo niewiele. Studiował matematykę w Szkole Aleksandryjskiej u uczniów Euklidesa. Najbardziej aktywny naukowo był około 210 r. p.n.e. Działał na terenie Aleksandrii i Pergamonu.

Dorobek badawczy

Trzeci z wpływowych matematyków starożytnej Grecji, po Euklidesie i Archimedesie. W starożytności nazywano go „Wielkim Geometrą”. Apoloniusz interesował się głównie geometrią, a zwłaszcza krzywymi stożkowymi. Napisał traktat Stożkowe (stgr. Κωνικά, Konika), w którym opisał krzywe jak elipsa, parabola i hiperbola oraz nadał im nazwy. Wprowadził też blisko powiązane z hiperbolą pojęcie asymptoty. W dziele tym naukę o krzywych stożkowych doprowadził prawie do poziomu nowożytnego. Stworzył podwaliny geometrii analitycznej. Opisał też problem Apoloniusza konstrukcji okręgu stycznego do trzech zadanych.

W astronomii Apoloniusz zajmował się badaniem ruchu Księżyca i teorią epicykli. Jego księgi tłumaczyli matematycy nowożytni, m.in. Viète, Halley, Fermat, Hilbert.

Bibliografia

• Włodzimierz Krysicki (red.): Poczet wielkich matematyków. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1989, s. 23–25.

Linki zewnętrzne

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Apoloniusz z Pergi w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)