Gąska obuta
Gąska obuta (Tricholoma ramentaceum (Bull. ex Pers.) Ricken) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
gąska obuta |
| Nazwa systematyczna | |
| Tricholoma ramentaceum (Bull. ex Pers.) Ricken Die Blätterpilze: 338 (1914) | |
,_to_serve_as_an_atlas_to_the_%22Handbook_of_British_Fungi%22_(Pl._53)_(8163914426).jpg)
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1801 r. Jean Baptiste François Bulliard i Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Agaricus ramentaceus. Obecną nazwę nadał mu Adalbert Ricken w 1914 r.[1] Niektóre inne synonimy:
- Tricholoma ramentaceum f. chamaesalicis Bon & Ballarà 1995
- Tricholoma ramentaceum var. pseudotriste Bon 1975[2].
Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
edytujO średnicy 2–5 cm, początkowo stożkowy z podwiniętym brzegiem, potem bardziej płaski z prostym brzegiem. Powierzchnia włóknista, z resztkami osłony na brzegu, mysioszara, w środku ciemniejsza, przy brzegu biaława, żółknąca z wiekiem[4].
Nieco zbiegające, niezbyt gęste, nieco brzuchate, jasnoszare, podczas dojrzewania owocnika żółknące[4].
Cylindryczny, nieco zwężony u podstawy. Powierzchnia w górnej części gładka, poza tym włóknista, biaława lub jasnoszara, ciemniejąca ku podstawie. Na 2/3 wysokości występuje pierścień[4].
Białawy, o słabym mącznym zapachu i mącznym, nieco gorzkim smaku[4].
Występowanie i siedlisko
edytujJest grzybem rzadkim[4]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył jedno tylko stanowisko, podane w 1960 r. w Puszczy Bukowej koło Szczecina z uwagą, że rozprzestrzenienie tego gatunku i stopień zagrożenia w Polsce nie są znane[3]. Do 2023 roku nie podano nowych stanowisk[5].
Gąski to naziemne grzyby mykoryzowe[3]. Gąska obuta występuje w lasach iglastych, owocniki pojawiają się jesienią[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-06-11].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-06-08].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 668, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Tricholoma ramentaceum [online] [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ Taksony z referencjami w bibliografii grzybowej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-06-10] (pol.).