Ulica Telefoniczna w Łodzi

ulica w Łodzi

Ulica Telefoniczna w Łodzi – łódzka ulica o długości 3,39 km, licząca 80 numerów, krzyżująca się z 20 ulicami, położona na terenie osiedli administracyjnych Śródmieście-Wschód i Stoki-Sikawa-Podgórze. Rozpoczyna się od alei Grzegorza Palki i kończy dość specyficznym skrzyżowaniem z ul. Giewont (z którą to krzyżuje się z dwóch kierunków – północnego i wschodniego)[1].

ulica Telefoniczna
Radiostacja, Sikawa, Stoki
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

ok. 3,4 km

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Telefoniczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Telefoniczna”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Telefoniczna”
Ziemia51°46′57,5″N 19°30′20,5″E/51,782639 19,505694

Przy ul. Telefonicznej znajdują się: cmentarz Doły, Spółdzielcze Zakłady Chemiczne „Mors” (zakład pracy chronionej), kilka kompleksów ogrodów działkowych, pętla tramwajowa, największa w Łodzi zajezdnia tramwajowa (o powierzchni prawie 15 ha) oraz tereny Zakładu Wodociągów i Kanalizacji.

Nawierzchnię ul. Telefonicznej w większości stanowi pokrywa asfaltowa. Jednak na odcinku ok. 300 m na wschód od ul. Drwęckiej występuje trylinka, częściowo pomiędzy ul. Weselną i Sądecką – płyty betonowe (ułożone pomiędzy torami tramwajowymi) oraz kocie łby (znajdujące się pomiędzy ul. Weselną a ul. Janosika oraz na długości ponad 200 m – między ul. Pieniny a ul. Giewont).

Niebezpiecznym dla ruchu drogowego jest wiadukt (gdzie ulica przebiega pod linią nr 16 łódzkiej kolei obwodowej), którego niewielka szerokość (jezdnia ma tylko ok. 4 m) nie pozwala na ruch dwukierunkowy.

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Skrzyżowanie ul. Telefonicznej i Giewont obrazuje ilustracja zaczerpnięta z Internetowej Mapy Łodzi Miejskiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Łodzi.