wymowa:
?/i
IPA[ˈɔɡuw], AS[oguu̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pewna całość; zbiór zjawisk, przedmiotów
(1.2) wszyscy mieszkańcy (regionu, kraju)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przeprowadzone badania wykazały, że ponad 10% ogółu pracowników firmy jest narażonych na szkodliwe działanie hałasu.
(1.2) Wyniki wyborów prezydenckich zostały udostępnione ogółowi społeczeństwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) suma, całość
(1.2) społeczność, ludność, społeczeństwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogólność ż, ogólnik m, ogólnikowość ż, ogólniak m, uogólnianie n, uogólnienie n
czas. uogólniać ndk., uogólnić dk.
przym. ogólny, ogólnikowy
przysł. ogólnie, ogólnikowo, ogółem
związki frazeologiczne:
ogółemna ogółw ogóle
etymologia:
st.pol. oguł (forma współczesna jest wynikiem obniżenia artykulacji u > o > ó przed spółgłoską ł) < płn. prasł. *o(b)gulъprawdop. to, co jest okrążone, otoczone, całość, być może rzecz. odczas. od prasł. *o(b)-guľatiotoczyć, okrążyć w tańcu, od prasł. *guľatiigrać, tańczyć, śpiewać, bawić się, weselić się, szaleć (por. pol. hulać); por. białor. агул (ahul) → hurt, krąg[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.