Przejdź do zawartości

Marcin Borelowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}}
m drobne redakcyjne
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}
[[Plik:Marcin Borelowski “Lelewel” (Polish insurgent 1863) commemorative plaque, 17 Borelowskiego-Lelewela street, Kraków, Poland.jpg|thumb|240px|Kraków ul. Borelowskiego-Lelewela 17. Tablica pamiątkowa na Półwsiu Zwierzynieckim gdzie się urodził.]]
[[Plik:Marcin Borelowski “Lelewel” (Polish insurgent 1863) commemorative plaque, 17 Borelowskiego-Lelewela street, Kraków, Poland.jpg|thumb|240px|Kraków ul. Borelowskiego-Lelewela 17. Tablica pamiątkowa na Półwsiu Zwierzynieckim gdzie się urodził.]]
'''Marcin Maciej Borelowski''', ps. „Lelewel” (ur. [[29 października]] [[1829]] na [[Półwsie Zwierzynieckie|Półwsiu Zwierzynieckim]], zm. [[6 września|6]] lub [[7 września]] [[1863]] w Sowiej Górze k. [[Batorz]]a) – polski rzemieślnik, [[działacz społeczny]] i patriotyczny, pułkownik w [[Powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]], komisarz wojenny województwa podlaskiego w maju i czerwcu [[1863]] roku<ref>Organizacja władz powstańczych w roku 1863 [Spis obejmuje Komitet Centralny oraz naczelników wojennych i cywilnych powiatów z województw: mazowieckiego, podlaskiego, lubelskiego, sandomierskiego, krakowskiego, kaliskiego, płockiego, augustowskiego, wileńskiego, kowieńskiego, grodzieńskiego, mińskiego, mohylewskiego, witebskiego, kijowskiego, wołyńskiego, podolskiego oraz z Galicji, Wielkopolski i Prus Zachodnich. AGAD, nr zespołu 245, s. 4.</ref>.
'''Marcin Maciej Borelowski''', ps. „Lelewel” (ur. [[29 października]] [[1829]] w [[Półwsie Zwierzynieckie|Półwsiu Zwierzynieckim]], zm. [[6 września|6]] lub [[7 września]] [[1863]] w Sowiej Górze k. [[Batorz]]a) – polski rzemieślnik, [[działacz społeczny]] i patriotyczny, pułkownik w [[Powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]], komisarz wojenny województwa podlaskiego w maju i czerwcu [[1863]] roku<ref>Organizacja władz powstańczych w roku 1863 [Spis obejmuje Komitet Centralny oraz naczelników wojennych i cywilnych powiatów z województw: mazowieckiego, podlaskiego, lubelskiego, sandomierskiego, krakowskiego, kaliskiego, płockiego, augustowskiego, wileńskiego, kowieńskiego, grodzieńskiego, mińskiego, mohylewskiego, witebskiego, kijowskiego, wołyńskiego, podolskiego oraz z Galicji, Wielkopolski i Prus Zachodnich. AGAD, nr zespołu 245, s. 4.</ref>.


[[Plik:Borelowski Rzeszow.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca Marcina "Lelewela" Borelowskiego w Rzeszowie z 1913]]
[[Plik:Borelowski Rzeszow.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca Marcina "Lelewela" Borelowskiego w Rzeszowie z 1913]]

Aktualna wersja na dzień 13:38, 12 lut 2024

Marcin Borelowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1829
Półwsie Zwierzynieckie

Data i miejsce śmierci

6 lub 7 września 1863
Sowia Góra pod Batorzem

Zawód, zajęcie

blacharz

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami
Kraków ul. Borelowskiego-Lelewela 17. Tablica pamiątkowa na Półwsiu Zwierzynieckim gdzie się urodził.

Marcin Maciej Borelowski, ps. „Lelewel” (ur. 29 października 1829 w Półwsiu Zwierzynieckim, zm. 6 lub 7 września 1863 w Sowiej Górze k. Batorza) – polski rzemieślnik, działacz społeczny i patriotyczny, pułkownik w powstaniu styczniowym, komisarz wojenny województwa podlaskiego w maju i czerwcu 1863 roku[1].

Tablica upamiętniająca Marcina "Lelewela" Borelowskiego w Rzeszowie z 1913
Kamień pamiątkowy na Wzgórzu Polak

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rzemieślniczej, był synem Karola (murarza) i Agnieszki z domu Noworyt[2]. Kształcił się w zawodzie blacharza w Krakowie. Osiedlił się w Rzeszowie. Z zawodu rzemieślnik-blacharz, majster studniarski, uczestnik wystąpień niepodległościowych w Krakowie w latach 1846 i 1848, po upadku Wiosny Ludów uczestnik działalności konspiracyjnej. Programowo związany z millenerami, od 1862 roku jednak ze stronnictwem czerwonych. Zajmował się organizowaniem policji narodowej i gromadzeniem broni. Od 1859 mieszał w Warszawie, gdzie był współorganizatorem patriotycznych manifestacji ludności, poprzedzających wybuch powstania styczniowego. Ponadto w ramach akcji przedpowstańczej był organizatorem młodzieży rękodzielniczej i ludu wiejskiego. W czasie powstania dowódca oddziałów partyzanckich i naczelnik wojenny województw lubelskiego i podlaskiego. Dosłużył się stopnia pułkownika. 24 marca 1863 roku pobity w bitwie pod Krasnobrodem. 16 kwietnia stoczył bitwę pod Borowymi Młynami[3]. Zaatakowany w I bitwie pod Chruśliną 30 maja odparł atak Rosjan i ponownie odniósł zwycięstwo 3 września pod Panasówką. Poległ w bitwie na Sowiej Górze pod Batorzem 6 lub 7 września 1863 roku.

Polegli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego 21 stycznia 1933 roku Krzyżem Niepodległości z Mieczami[4].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 50. rocznicę śmierci Marcina Borelowskiego 7 września 1913 zorganizowano obchody w Rzeszowie, podczas których na gmachu „Sokoła” zaplanowano odsłonięcie tablicy pamiątkowej[5].

Imieniem i nazwiskiem Marcina Borelowskiego nazwano ulice: w Lublinie na osiedlu Konstantynów, w Krakowie na Półwsiu Zwierzynieckim, w Przemyślu na Zasaniu – przy Szkole Podstawowej nr 14 im. Zjednoczonej Europy w Przemyślu, we Wrocławiu w dzielnicy Sępolno, w Częstochowie na Tysiącleciu, w Nysie, w Chrzanowie, w Biłgoraju, w Janowie Lubelskim na osiedlu Zaolszynie, w Nowym Sączu, w Mińsku Mazowieckim.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Organizacja władz powstańczych w roku 1863 [Spis obejmuje Komitet Centralny oraz naczelników wojennych i cywilnych powiatów z województw: mazowieckiego, podlaskiego, lubelskiego, sandomierskiego, krakowskiego, kaliskiego, płockiego, augustowskiego, wileńskiego, kowieńskiego, grodzieńskiego, mińskiego, mohylewskiego, witebskiego, kijowskiego, wołyńskiego, podolskiego oraz z Galicji, Wielkopolski i Prus Zachodnich. AGAD, nr zespołu 245, s. 4.
  2. Akt urodzenia w kościele Najświętszego Salwatora w Krakowie
  3. Bitwy i potyczki 1863-1864, opracował Stanisław Zieliński, Rapperswil 1913, s. 87.
  4. Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1863 r. (M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 32).
  5. Z pow. Związku Stow. przemysł. w Rzeszowie. Marcin Borelowski. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 34 z 17 sierpnia 1913. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]