Wiktor Woroszylski: Różnice pomiędzy wersjami

Wiktor Woroszylski
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1927 ; Grodno
Data i miejsce śmierci	13 września 1996 ; Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Dziedzina sztuki	proza, poezja
	Odznaczenia
	Nagrody
	Nagroda Fundacji im. Kościelskich: 1965;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:16, 15 lut 2024

Wiktor Woroszylski (ur. 8 czerwca 1927 w Grodnie, zm. 13 września 1996 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, tłumacz i recenzent filmowy.

Życiorys

Urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej Grzegorza i Barbary z Grodzieńczyków. Ojciec był lekarzem prowadzącym praktykę przy ul. Rydza-Śmigłego 8 w Grodnie^[1]. Po 1941 roku przesiedlony przez Niemców do getta w Grodnie, skąd wraz z rodziną się wydostał i ukrywał w Łosośnie na przedmieściach Grodna^[2]^[1], pracując na fałszywych dokumentach w warsztacie stolarskim. W 1945 został repatriowany z Grodna do Łodzi, w której rozpoczął studia^[3]. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Łódzkim^[3], a od 1946 roku polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim^[4]. Zapisał się do PPR, potem był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[5]. Zaczynał jako autor poezji publicystyczno-agitacyjnej, będąc czołową postacią tzw. pryszczatych. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy. Od końca 1948 do 1951 mieszkał w Szczecinie, gdzie w 1949 roku urodził się jego pierwszy syn – Feliks. W 1950, z okazji święta 22 lipca, za poemat o Karolu Świerczewskim otrzymał Nagrodę Państwową III. stopnia^[6]. W latach 1952–1956 studiował w Instytucie Literatury im. Maksyma Gorkiego w Moskwie, gdzie uzyskał doktorat z rusycystyki^[3]^[7]. Po 1955 zaczął pisać lirykę refleksyjną, opowiadania, szkice, utwory dla dzieci i młodzieży oraz zajął się przekładami literackimi z języka rosyjskiego.

Redaktor m.in. czasopism „Głos Ludu”, „Po prostu”, „Nowa Kultura”, a po 1977 roku czasopisma „Zapis” wydawanego w drugim obiegu. Tłumacz utworów i listów Zoszczenki, Majakowskiego, Sołżenicyna, Brodskiego, Awierincewa.

Zerwał z komunizmem po stłumieniu rewolucji węgierskiej 1956, którą obserwował na własne oczy, przebywając wówczas w Budapeszcie. Przeżycia i przemyślenia z 1956 roku umieścił w Dzienniku węgierskim, którego z powodu cenzury nie mógł w całości wydrukować w Polsce, dlatego opublikowano go w Paryżu^[3]. W 1957 roku usunięty ze stanowiska redaktora naczelnego pisma Nowa Kultura na osobiste polecenie Władysława Gomułki^[7]. Woroszylski w 1964 roku sprzeciwił się władzom PRL, które zażądały potępienia autorów "listu trzydziestu czterech”, w którym krytykowano komunistyczną cenzurę^[3]. W 1965 roku odmówił potępienia listu biskupów polskich do biskupów niemieckich^[3]. W 1967 roku wyrzucony z PZPR za podpisanie protestu przeciwko usunięciu z niej Leszka Kołakowskiego^[4]. W grudniu 1974 sygnatariusz listu 15 ws. zapewnienia Polakom w ZSRR dostępu do polskiej nauki i kultury^[4]. W styczniu 1976 roku podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej^[8]. W latach 70. związany z opozycją demokratyczną, współpracownik Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”^[5]. Od lat 70. objęty zakazem druku przez cenzurę^[7]. Od lutego 1978 członek i następnie wykładowca Towarzystwa Kursów Naukowych. W latach 1977–1979 wykładowca historii literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Latającym^[4]. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[9]. Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego i osadzony w więzieniu na Białołęce, a następnie w obozach w Jaworzu i Darłówku^[3]. W 1983 po zamordowaniu Grzegorza Przemyka autor listu otwartego z protestem do wicepremiera Mieczysława F. Rakowskiego^[4].

Był mężem Janiny z Witczaków (1925–2002).

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera G-14-6)^[10].

Twórczość

Proza

1956 Dziennik węgierski
1958 Okrutna gwiazda (opowiadania)
1960 I ty zostaniesz Indianinem (na podstawie powieści nakręcono film fabularny)
1962 Cyryl, gdzie jesteś? (powieść dla młodzieży)
1963 Sny pod śniegiem. Opowieść o życiu Sałtykowa-Szczedrina (opowieść biograficzna)
1965 Podmuch malowanego wiatru (powieść dla młodzieży)
1973 Mniejszy szuka Dużego (na podstawie powieści nakręcono film fabularny)
1973 Życie Sergiusza Jesienina (współautor: Elwira Watała)
1977 Literatura (powieść)
1983 Don Kichot
1983 Kto zabił Puszkina? (biografia)
2022 Historie i inne opowiadania (opowiadania, wznowienie wydania z 1987 r.)

Poezja

1949 Czuwającym w noc noworoczną
1949 Śmierci nie ma
1955 Z rozmów
Poemat Świt nad Nową Hutą^[11]
1960 Wanderjahre
1962 Twój powszedni morderca
1964 Niezgoda na ukłon
1969 Przygoda w Babilonie
1970 Zagłada gatunków
1974 Wybór wierszy
1982 Jesteś i inne wiersze
1983 Lustro
1983 Dziennik internowania

Inne

Moi Moskale (przekład wyboru wierszy poetów rosyjskich)
Życie Majakowskiego (biografia)
Marsz Sportowy (przekład pieśni Izaaka Dunajewskiego)
Pozwólcie nam się cieszyć (wybór publicystyki)
Dzienniki. Tom I-III, Ośrodek KARTA, Warszawa 2017-2019

Omówienia:

Woroszylski. Wieczór wspomnień, red. Iwona Smolka, Baran i Suszczyński, Kraków 1997.
Elżbieta Sawicka, Ułożyć książkę, ułożyć życie. Wiktor Woroszylski (1927–1996), „Rzeczpospolita” 216 / 1996.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)^[12]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[13]

Upamiętnienie

Jest patronem ławeczki w Parku Ratuszowym w Krakowie w dzielnicy XVIII Nowa Huta, o czym informuje tabliczka. Patroni ławeczek w przestrzeni publicznej są wybierani w ramach projektu Kody Miasta realizowanego przez Krakowskie Biuro Festiwalowe, operatora tytułu Kraków Miasto Literatury UNESCO, którym Kraków został uhonorowany w 2013 roku^[14]^[11].

Przypisy

↑ ^a ^b Grodno Feliksa Woroszylskiego - Zamarznięta rzeka. Frozen river. [dostęp 2022-11-07].
↑ Historia Pawła Charmuszko | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2022-11-07] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wspominamy Wiktora Woroszylskiego [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-11-07] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Instytut PamięcieI.P. Narodowej Instytut PamięcieI.P., Woroszylski Wiktor [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-11-07] (pol.).
↑ ^a ^b Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 59.
↑ Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. 2, Warszawa 1998, s. 315.
↑ ^a ^b ^c Wiktor Woroszylski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-11-07] (pol.).
↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ ^a ^b Lista patronów. [dostęp 2022-02-04].
↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
↑ Kody Miasta. [dostęp 2022-02-04].

Bibliografia

Anna Bikont, Joanna Szczęsna: Lawina i kamienie: pisarze wobec komunizmu. Warszawa, 2006.

Linki zewnętrzne

Wiktor Woroszylski w filmpolski.pl
granice.pl – Wiktor Woroszylski
PKF – Delegaci na Zlot Berliński w bazie Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej – (Woroszylski przed domem w Szczecinie).
Wiktor Woroszylski – publikacje w bibliotece Polona

[:3-1] Grodno Feliksa Woroszylskiego - Zamarznięta rzeka. Frozen river. [dostęp 2022-11-07].

[2] Historia Pawła Charmuszko | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2022-11-07] .

[:0-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wspominamy Wiktora Woroszylskiego [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-11-07] .

[:1-4] Instytut PamięcieI.P. Narodowej Instytut PamięcieI.P., Woroszylski Wiktor [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-11-07] (pol.).

[KG-5] Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 59.

[6] Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. 2, Warszawa 1998, s. 315.

[:2-7] Wiktor Woroszylski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-11-07] (pol.).

[8] Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.

[9] Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])

[10] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[lista-11] Lista patronów. [dostęp 2022-02-04].

[12] M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[13] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[kody-14] Kody Miasta. [dostęp 2022-02-04].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
  |opis grafiki          =
  |pełne imię i nazwisko =
- |data urodzenia        = [[8 czerwca]] [[1927]]
+ |data urodzenia        = 8 czerwca 1927
  |miejsce urodzenia     = [[Grodno]]
- |data śmierci          = [[13 września]] [[1996]]
+ |data śmierci          = 13 września 1996
  |miejsce śmierci       = [[Warszawa]]
  |narodowość            = [[polska]]
@@ Linia 26: / Linia 26: @@
  |www                   =
 }}
-[[Plik:Nagrobek Wiktor Woroszylski.JPG|thumb|240px|Grób Wiktora Woroszylskiego i jego żony Janiny na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach]], [[Warszawa]] 2008]]
+[[Plik:Fundacja Ośrodka KARTA - urodziny Woroszylskiego.jpg|thumb|240px|Wizerunek Wiktora Woroszylskiego w tle]]
+[[Plik:Nagrobek Wiktor Woroszylski.JPG|thumb|240px|Grób Wiktora Woroszylskiego i jego żony Janiny na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|cmentarzu Wojskowym na Powązkach]], [[Warszawa]] 2008]]
-'''Wiktor Woroszylski''' (ur. [[8 czerwca]] [[1927]] w [[Grodno|Grodnie]], zm. [[13 września]] [[1996]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski poeta, prozaik, tłumacz i recenzent filmowy.
+'''Wiktor Woroszylski''' (ur. [[8 czerwca]] [[1927]] w [[Grodno|Grodnie]], zm. [[13 września]] [[1996]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Polacy|polski]] [[Poezja|poeta]], [[Proza|prozaik]], [[tłumacz]] i [[Recenzja|recenzent]] [[Film|filmowy]].
 == Życiorys ==
-Syn Grzegorza i Barbary z domu Grodzieńczyk. Urodzony w zasymilowanej rodzinie [[Żydzi|żydowskiej]] (ojciec był znanym miejscowym lekarzem), okupację przeżył w Grodnie na fałszywych papierach, pracując w warsztacie stolarskim. W 1945 przyjechał do Łodzi, zaczął studia, początkowo medycynę, ostatecznie [[Polonistyka|polonistykę]] na [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytecie Łódzkim]]. Zapisał się także do [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], potem był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]<ref name=KG>''Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” 1976-1981'', wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 59.</ref>. Zaczynał jako autor poezji publicystyczno-agitacyjnej, będąc czołową postacią tzw. [[Pryszczaci|pryszczatych]]. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy. Od końca 1948 do 1951 mieszkał w Szczecinie, gdzie urodził się jego pierwszy syn – Feliks. Po 1955 zaczął pisać [[Liryka|lirykę]] refleksyjną, opowiadania, szkice, utwory dla dzieci i młodzieży oraz zajął się przekładami literackimi z [[Język rosyjski|języka rosyjskiego]].
+Urodził się w zasymilowanej rodzinie [[Żydzi|żydowskiej]] Grzegorza i Barbary z Grodzieńczyków. Ojciec był lekarzem prowadzącym praktykę przy ul. Rydza-Śmigłego 8 w Grodnie<ref name=":3">{{Cytuj odcinek|tytuł=Grodno Feliksa Woroszylskiego - Zamarznięta rzeka. Frozen river|url=https://www.youtube.com/watch?v=UNVCMbYu8mA|data dostępu=2022-11-07}}</ref>. Po 1941 roku przesiedlony przez Niemców do [[Getto w Grodnie|getta w Grodnie]], skąd wraz z rodziną się wydostał i ukrywał w [[Łosośna (Grodno)|Łosośnie]] na przedmieściach Grodna<ref>{{Cytuj |tytuł = Historia Pawła Charmuszko {{!}} Polscy Sprawiedliwi |data dostępu = 2022-11-07 |opublikowany = sprawiedliwi.org.pl |url = https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-pawla-charmuszko}}</ref><ref name=":3" />, pracując na fałszywych dokumentach w warsztacie stolarskim. W 1945 został [[Repatriacja|repatriowany]] z Grodna do Łodzi, w której rozpoczął studia<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Wspominamy Wiktora Woroszylskiego |data dostępu = 2022-11-07 |opublikowany = PolskieRadio.pl |url = https://polskieradio.pl/art156_682962}}</ref>. Początkowo studiował medycynę na [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytecie Łódzkim]]<ref name=":0" />, a od 1946 roku [[Polonistyka|polonistykę]] na Uniwersytecie Warszawskim<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Instytut Pamięcie Narodowej |tytuł = Woroszylski Wiktor |data dostępu = 2022-11-07 |opublikowany = Encyklopedia Solidarności |url = https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/19511,Woroszylski-Wiktor.html |język = pl}}</ref>. Zapisał się do [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], potem był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]<ref name=KG>''Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” 1976-1981'', wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 59.</ref>. Zaczynał jako autor poezji publicystyczno-agitacyjnej, będąc czołową postacią tzw. [[Pryszczaci|pryszczatych]]. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy. Od końca 1948 do 1951 mieszkał w Szczecinie, gdzie w 1949 roku urodził się jego pierwszy syn – Feliks. W 1950, z okazji [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski|święta 22 lipca]], za poemat o [[Karol Świerczewski|Karolu Świerczewskim]] otrzymał Nagrodę Państwową III. stopnia<ref>[[Bohdan Urbankowski]], ''Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina'', t. 2, Warszawa 1998, s. 315.</ref>. W latach 1952–1956 studiował w Instytucie Literatury im. Maksyma Gorkiego w Moskwie, gdzie uzyskał doktorat z rusycystyki<ref name=":0" /><ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Wiktor Woroszylski {{!}} Życie i twórczość {{!}} Artysta |data dostępu = 2022-11-07 |opublikowany = Culture.pl |url = https://culture.pl/pl/tworca/wiktor-woroszylski |język = pl}}</ref>. Po 1955 zaczął pisać [[Liryka|lirykę]] refleksyjną, opowiadania, szkice, utwory dla dzieci i młodzieży oraz zajął się przekładami literackimi z [[Język rosyjski|języka rosyjskiego]].
-Redaktor m.in. czasopism „[[Głos Ludu (gazeta w Polsce)|Głos Ludu]]”, „[[Po prostu (czasopismo)|Po prostu]]”, „[[Nowa Kultura (1950–1963)|Nowa Kultura]]” (od 1956 naczelny) i „[[Zapis (czasopismo)|Zapis]]”. Tłumacz utworów i listów [[Michaił Zoszczenko|Zoszczenki]], [[Władimir Majakowski|Majakowskiego]], [[Aleksandr Sołżenicyn|Sołżenicyna]], [[Iosif Brodski|Brodskiego]], [[Siergiej Awierincew|Awierincewa]].
+Redaktor m.in. czasopism „[[Głos Ludu (gazeta w Polsce)|Głos Ludu]]”, „[[Po prostu (czasopismo)|Po prostu]]”, „[[Nowa Kultura (1950–1963)|Nowa Kultura]]”, a po 1977 roku czasopisma „[[Zapis (czasopismo)|Zapis]]” wydawanego w drugim obiegu. Tłumacz utworów i listów [[Michaił Zoszczenko|Zoszczenki]], [[Władimir Majakowski|Majakowskiego]], [[Aleksandr Sołżenicyn|Sołżenicyna]], [[Iosif Brodski|Brodskiego]], [[Siergiej Awierincew|Awierincewa]].
-Zerwał z komunizmem po stłumieniu [[Powstanie węgierskie 1956|rewolucji węgierskiej 1956]], którą obserwował na własne oczy, przebywając wówczas w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w PZPR formalnie pozostał do 1966). W styczniu 1976 roku podpisał [[Memoriał 101|list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]]<ref>Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.</ref>. W latach 70. związany z [[Opozycja (polityka)|opozycją demokratyczną]], współpracownik [[Komitet Obrony Robotników|Komitetu Obrony Robotników]] i [[Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”|Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”]]<ref name=KG />, od lutego 1978 członek i następnie wykładowca [[Towarzystwo Kursów Naukowych|Towarzystwa Kursów Naukowych]], objęty zakazem druku przez [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|cenzurę]], internowany po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]].
+Zerwał z komunizmem po stłumieniu [[Powstanie węgierskie 1956|rewolucji węgierskiej 1956]], którą obserwował na własne oczy, przebywając wówczas w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. Przeżycia i przemyślenia z 1956 roku umieścił w ''Dzienniku węgierskim'', którego z powodu cenzury nie mógł w całości wydrukować w Polsce, dlatego opublikowano go w Paryżu<ref name=":0" />. W 1957 roku usunięty ze stanowiska redaktora naczelnego pisma Nowa Kultura na osobiste polecenie [[Władysław Gomułka|Władysława Gomułki]]<ref name=":2" />. Woroszylski w 1964 roku sprzeciwił się władzom PRL, które zażądały potępienia autorów "[[List 34|listu trzydziestu czterech]]”, w którym krytykowano komunistyczną cenzurę<ref name=":0" />. W 1965 roku odmówił potępienia [[Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich|listu biskupów polskich do biskupów niemieckich]]<ref name=":0" />. W 1967 roku wyrzucony z PZPR za podpisanie protestu przeciwko usunięciu z niej [[Leszek Kołakowski|Leszka Kołakowskiego]]<ref name=":1" />. W grudniu 1974 sygnatariusz [[List 15|listu 15]] ws. zapewnienia Polakom w ZSRR dostępu do polskiej nauki i kultury<ref name=":1" />. W styczniu 1976 roku podpisał [[Memoriał 101|list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]]<ref>Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.</ref>. W latach 70. związany z [[Opozycja (polityka)|opozycją demokratyczną]], współpracownik [[Komitet Obrony Robotników|Komitetu Obrony Robotników]] i [[Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”|Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”]]<ref name=KG />. Od lat 70. objęty zakazem druku przez [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|cenzurę]]<ref name=":2" />. Od lutego 1978 członek i następnie wykładowca [[Towarzystwo Kursów Naukowych (1978–1981)|Towarzystwa Kursów Naukowych]]. W latach 1977–1979 wykładowca historii literatury rosyjskiej na [[Uniwersytet Latający (1977)|Uniwersytecie Latającym]]<ref name=":1" />. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do [[apel 64|apelu 64]] uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze [[Sierpień 1980|strajkującymi robotnikami]]<ref>Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])</ref>. Internowany po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] i osadzony w więzieniu na [[Białołęka|Białołęce]], a następnie w obozach w [[Jaworze (województwo zachodniopomorskie)|Jaworzu]] i [[Darłówko|Darłówku]]<ref name=":0" />. W 1983 po zamordowaniu [[Grzegorz Przemyk|Grzegorza Przemyka]] autor listu otwartego z protestem do wicepremiera [[Mieczysław Rakowski|Mieczysława F. Rakowskiego]]<ref name=":1" />.
+Był mężem Janiny z Witczaków (1925–2002).
-W 1950, z okazji [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski|święta 22 lipca]], za poemat o [[Karol Świerczewski|Karolu Świerczewskim]] otrzymał Nagrodę Państwową III. stopnia<ref>[[Bohdan Urbankowski]], ''Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina'', t. 2, Warszawa 1998, s. 315.</ref>.
+Zmarł w Warszawie, pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] (kwatera G-14-6)<ref>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/mapa.php?cment=PWZKI&rzad=14&kwatera=G&grob=6&dane=+imie=+nazwisko=Woroszylski+check_nazwisko=on+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2020+miesiac2=6+dzien2=14+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2020+miesiac_zg2=6+dzien_zg2=14+cmentarz=#kotwica Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
-Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] (1955)<ref>11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” {{Monitor Polski|1955|91|1144}}</ref> i [[Medal 10-lecia Polski Ludowej|Medalem 10-lecia Polski Ludowej]] (1955)<ref>15 stycznia 1955 {{Monitor Polski|1955|101|1400}}, str. 1632</ref>.
 == Twórczość ==
 === Proza ===
+* 1956 ''Dziennik węgierski''
-* 1958 ''Okrutna gwiazda''
+* 1958 ''Okrutna gwiazda'' (opowiadania)
 * 1960 ''[[I ty zostaniesz Indianinem (powieść)|I ty zostaniesz Indianinem]]'' (na podstawie powieści nakręcono [[I ty zostaniesz Indianinem (film)|film fabularny]])
-* 1962 ''Cyryl, gdzie jesteś?''
+* 1962 ''Cyryl, gdzie jesteś?'' (powieść dla młodzieży)
+* 1963 ''Sny pod śniegiem. Opowieść o życiu Sałtykowa-Szczedrina'' (opowieść biograficzna)
-* 1965 ''Podmuch malowanego wiatru''
+* 1965 ''Podmuch malowanego wiatru'' (powieść dla młodzieży)
 * 1973 ''[[Mniejszy szuka Dużego (powieść)|Mniejszy szuka Dużego]]'' (na podstawie powieści nakręcono [[Mniejszy szuka Dużego (film)|film fabularny]])
+* 1973 ''Życie Sergiusza Jesienina'' (współautor: [[Elwira Watała]])
+* 1977 ''Literatura'' (powieść)
 * 1983 ''Don Kichot''
-* 1983 ''Kto zabił Puszkina?''
+* 1983 ''Kto zabił Puszkina?'' (biografia)
+* 2022 ''Historie i inne opowiadania'' (opowiadania, wznowienie wydania z 1987 r.)
 === Poezja ===
+* 1949 Czuwającym w noc noworoczną
-* 1949 ''Śmierci nie ma''
+*1949 ''Śmierci nie ma''
 * 1955 ''Z rozmów''
+* Poemat ''Świt nad Nową Hutą''<ref name=lista />
+*1960 ''Wanderjahre''
+*1962 ''Twój powszedni morderca''
 * 1964 ''Niezgoda na ukłon''
+*1969 ''Przygoda w Babilonie''
 * 1970 ''Zagłada gatunków''
+*1974 ''Wybór wierszy''
+*1982 ''Jesteś i inne wiersze''
 * 1983 ''Lustro''
 * 1983 ''Dziennik internowania''
@@ Linia 62: / Linia 73: @@
 === Inne ===
 * ''Moi Moskale'' (przekład wyboru wierszy poetów rosyjskich)
-* ''Sny pod śniegiem. Opowieść o życiu Sałtykowa-Szczedrina'' (opowieść biograficzna)
 * ''Życie Majakowskiego'' (biografia)
 * ''Marsz Sportowy'' (przekład pieśni [[Izaak Dunajewski|Izaaka Dunajewskiego]])
 * ''Pozwólcie nam się cieszyć'' (wybór publicystyki)
+* ''Dzienniki. Tom I-III'', Ośrodek KARTA, Warszawa 2017-2019
-* ''Dziennik węgierski 1956''
+'''Omówienia:'''
-* ''Życie Sergiusza Jesienina'' (Elwira Watała, Wiktor Woroszylski), 1973
+* ''Woroszylski. Wieczór wspomnień'', red. Iwona Smolka, Baran i Suszczyński, Kraków 1997.
+* Elżbieta Sawicka, ''Ułożyć książkę, ułożyć życie. Wiktor Woroszylski (1927–1996)'', „Rzeczpospolita” 216 / 1996.
+== Ordery i odznaczenia ==
+* Krzyż Oficerski [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] (11 lipca 1955)<ref>{{Monitor Polski|1955|91|1144}} „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.</ref>
+* [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]] (19 stycznia 1955)<ref>{{Monitor Polski|1955|101|1400}} - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.</ref>
+== Upamiętnienie ==
+Jest patronem ławeczki w [[Park Ratuszowy w Krakowie|Parku Ratuszowym w Krakowie]] w [[Dzielnica XVIII Nowa Huta|dzielnicy XVIII Nowa Huta]], o czym informuje tabliczka. Patroni ławeczek w przestrzeni publicznej są wybierani w ramach projektu Kody Miasta realizowanego przez [[Krakowskie Biuro Festiwalowe]], operatora tytułu [[Kraków Miasto Literatury UNESCO]], którym Kraków został uhonorowany w 2013 roku<ref name=kody /><ref name=lista />.
 == Przypisy ==
-{{Przypisy}}
+{{Przypisy|
+<ref name=lista>{{Cytuj stronę |url = http://kody.miastoliteratury.pl/list |tytuł = Lista patronów |data dostępu = 2022-02-04}}</ref>
+<ref name=kody>{{Cytuj stronę |url = http://kody.miastoliteratury.pl/ |tytuł = Kody Miasta |data dostępu = 2022-02-04}}</ref>
+}}
 == Bibliografia ==
-* Anna Bikont, Joanna Szczęsna: ''Lawina i kamienie: pisarze wobec komunizmu''. Warszawa, 2006
+* Anna Bikont, Joanna Szczęsna: ''Lawina i kamienie: pisarze wobec komunizmu''. Warszawa, 2006.
 == Linki zewnętrzne ==
@@ Linia 79: / Linia 103: @@
 * [http://www.granice.pl/recenzja.php?id=84&ida=67 granice.pl – Wiktor Woroszylski]
 * {{Repozytorium|6768|PKF – Delegaci na Zlot Berliński|(Woroszylski przed domem w Szczecinie)}}
+* [https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Woroszylski,_Wiktor_(1927--1996)%22 Wiktor Woroszylski – publikacje] w bibliotece [[Polona]]
 {{Kontrola autorytatywna}}
 {{SORTUJ:Woroszylski, Wiktor}}
-[[Kategoria:Członkowie i współpracownicy KOR]]
 [[Kategoria:Członkowie i współpracownicy Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”]]
+[[Kategoria:Członkowie i współpracownicy KOR]]
 [[Kategoria:Członkowie polskiego PEN Clubu]]
 [[Kategoria:Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]
@@ Linia 89: / Linia 115: @@
 [[Kategoria:Laureaci Nagrody Fundacji im. Kościelskich]]
 [[Kategoria:Ludzie urodzeni w Grodnie]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Odznaką Nagrody Państwowej]]
+[[Kategoria:Ocalali z Zagłady Żydów]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]]
+[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)]]
 [[Kategoria:Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej]]
+[[Kategoria:Odznaczeni Odznaką Nagrody Państwowej]]
 [[Kategoria:Pisarze objęci zakazem publikacji w Polsce Ludowej]]
 [[Kategoria:Pisarze socrealiści]]
 [[Kategoria:Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie]]
 [[Kategoria:Politycy PPR]]
+[[Kategoria:Polscy artyści socrealizmu]]
 [[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]]
+[[Kategoria:Polscy poeci XX wieku]]
+[[Kategoria:Polscy prozaicy XX wieku]]
+[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej]]
 [[Kategoria:Polscy twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej]]
 [[Kategoria:Polscy Żydzi]]
-[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej]]
+[[Kategoria:Sygnatariusze Listu 15]]
 [[Kategoria:Sygnatariusze Memoriału 101]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1927]]
+[[Kategoria:Wspierający Apel 64]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1996]]
-[[Kategoria:Polscy poeci XX wieku]]
-[[Kategoria:Polscy prozaicy XX wieku]]