Polityka językowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
BartekChom (dyskusja | edycje) zob. całe kategorie, WP:SK |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
[[Kategoria:Polityka językowa| ]] |
[[Kategoria:Polityka językowa| ]] |
||
[[be:Моўная палітыка]] |
|||
[[be-x-old:Моўнае ўрадаваньне]] |
|||
[[br:Politikerezh yezh]] |
|||
[[ca:Política lingüística]] |
|||
[[cv:Чĕлхе политики]] |
|||
[[cy:Polisi iaith]] |
|||
[[de:Sprachpolitik]] |
|||
[[et:Keelepoliitika]] |
|||
[[el:Γλωσσική πολιτική]] |
|||
[[en:Language policy]] |
|||
[[es:Política lingüística]] |
|||
[[eo:Lingvopolitiko]] |
|||
[[eu:Hizkuntza politika]] |
|||
[[fr:Politique linguistique]] |
|||
[[gl:Normalización lingüística]] |
|||
[[lv:Valodu politika]] |
|||
[[lb:Sproochpolitik]] |
|||
[[lt:Kalbos politika]] |
|||
[[nl:Taalpolitiek]] |
|||
[[ja:言語政策]] |
|||
[[no:Språkpolitikk]] |
|||
[[pt:Política linguística]] |
|||
[[ru:Языковая политика]] |
|||
[[fi:Kielipolitiikka]] |
|||
[[sv:Språkpolitik]] |
|||
[[ta:மொழிக் கொள்கை]] |
|||
[[uk:Мовна політика]] |
|||
[[wa:Politike linwistike]] |
Wersja z 13:15, 17 mar 2013
Polityka językowa – zbiór zasad i założeń przyjęty przez władze danego państwa w stosunku do języka lub języków obowiązujących bądź używanych na jego terenie. Obejmuje ona przyjęcie języka urzędowego, określenie sposobu jego nauczania, status języków mniejszości narodowych a także stosunek do ochrony języka przed wpływem obcych kultur[1].
Według innej, bardziej ogólnej definicji, polityka językowa jest to ogół środków stosowanych przez państwo, które służą docelowej regulacji procesów językowych[2]. Polityka językowa może dotyczyć zarówno jednego państwa, jak również organizacji międzynarodowych, np. Unii Europejskiej.
Polityka językowa w Polsce
W Polsce język polski jest określony jako urzędowy przez konstytucję[3], przy zastrzeżeniu iż zapis ten nie narusza praw mniejszości narodowych wynikających z zawartych i ratyfikowanych umów. Szczegółowe przepisy w tym względzie zawiera Ustawa o języku polskim oraz Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych[4]. Zdaniem językoznawcy Walerego Pisarka polityka językowa w Polsce polega przede wszystkim na czuwaniu nad rozwojem języka, wydawaniu ustaw językowych, standaryzowaniu i kodyfikowaniu języka. Nadto jej istotą jest rozbudzenie świadomości językowej Polaków i promocja języka polskiego za granicą[5].
- ↑ Polityka językowa. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ Recenzja książki Mariana Susskina "Paninterlingwa. Powszechny język międzynarodowy. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ Konstytucja Rzeczypospolitej polskiej, art 27. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ Walery Pisarek: Pierwszy rozbiór polszczyzny. [dostęp 2011-11-14].