Roman Mann: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Mann
Prawdziwe imię i nazwisko	Roman Wilhelm Mann
Data i miejsce urodzenia	19 października 1911 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	11 marca 1960 ; Zakopane
Zawód	scenograf
Współmałżonek	Lidwina Müller
Lata aktywności	1947 - 1960

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:05, 11 gru 2014

Roman Wilhelm Mann (ur. 19 października 1911 we Lwowie, zm. 11 marca 1960 w Zakopanem) – polski scenograf filmowy, architekt, malarz, rysownik i pedagog.

Roman Mann urodził się 19 października 1911 roku we Lwowie, zmarł tragicznie 11 marca 1960 w Zakopanem. Syn Wilhelma i Emilii z domu Quest. Żona – Lidwina z Müllerów, kostiumolog filmowy. Ojciec Marka (1942) malarza, grafika i Pawła (1945) archeologa i filmowca, brat Kazimierza (1910-1975), malarza i grafika oraz Tadeusza (1908-1994), naukowca i lekarza. Spokrewniony z Wojciechem Mannem.

Ma swoją Gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi.

Twórczość

W latach 1930-1935 studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej i przygotowywał scenografię do wystaw. W 1938 roku kontynuował studia z architektury wnętrz i scenografii w Kunstgewerbeschule w Wiedniu. W tym też roku zaprojektował hotel Zdrojowy w Krynicy wraz z wystrojem wnętrz. W latach 1939-1944 był wykładowcą w Szkole Przemysłu Artystycznego we Lwowie; 1945-1946 kierownikiem pracowni kowalsko-ślusarskiej w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W latach 1946-1948 pracował w Biurze Budowlanym Przemysłu Węglowego w Katowicach; w 1946 zaprojektował budynek Teatru Zagłębie w Sosnowcu. W późniejszych latach zatwierdzał projekty konserwatorsko-architektoniczne dla diecezji łódzkiej. Zaprojektował również kościół w Zgierzu i elewację do Filharmonii Łódzkiej (niezrealizowana) oraz wnętrze Sali Malinowa w łódzkim Hotelu Grand. W latach 1951-1956 został mianowany profesorem Zakładu Architektury Wnętrz i Projektowania oraz Architektury Okolicznościowej w PWSSP w Łodzi; w latach 1953-1955 był dziekanem Wydziału Architektury Wnętrz. W latach 1947-1960 był scenografem początkowo w Przedsiębiorstwie Państwowym Film Polski, a później w Zespołach Realizatorów Filmowych w Łodzi.

Scenografie do filmów

Wykonał projekty scenograficzne do następujących filmów:

1947: Ostatni etap, Nawrócony, Ślepy tor;
1948: Stalowe serca;
1949: Czarci żleb, Dom na pustkowiu;
1950: Miasto nieujarzmione,Pierwszy start, Warszawska premiera;
1951: Młodość Chopina;
1953: Pamiątka z Celulozy, Przygoda na Mariensztacie;
1954: Kariera, Pod gwiazdą frygijską, Pokolenie, Uczta Baltazara;
1955: Sprawa pilota Maresza, Zaczarowany rower;
1956: Cień, Człowiek na torze, Kanał, Wraki, Zemsta;
1957: Deszczowy lipiec, Ewa chce spać, Prawdziwy koniec wielkiej wojny;
1958: Krzyż walecznych, Ósmy dzień tygodnia, Popiół i diament;
1959: Sygnały, Awantura o Basię, Cafe pod Minogą;
1960: Do widzenia, do jutra, Krzyżacy, Powrót i Matka Joanna od Aniołów.

Drzewo genealogiczne

Szablon:Rodzina Wojciecha Manna

Bibliografia

Katalog, Roman Mann - Scenograf z Pasją, Łódź, Muzeum Kinematografii, 2007
Katalog, Pasja Pokoleń - Portret artystów rodziny Mann, Łódź, Miejska Galeria Sztuki, 2007
Katalog, Zemsta, Łódź, Muzeum Kinematografii, 2002

Linki zewnętrzne

@@ Linia 28: / Linia 28: @@
 == Scenografie do filmów ==
 Wykonał projekty scenograficzne do następujących filmów:
-* 1947: [[Ostatni etap]], [[Nawrócony]], [[Ślepy tor (film 1947)|Ślepy tor]];
+* 1947: [[Ostatni etap]], [[Nawrócony (film)|Nawrócony]], [[Ślepy tor (film 1947)|Ślepy tor]];
 * 1948: [[Stalowe serca]];
 * 1949: [[Czarci żleb]], [[Dom na pustkowiu]];